Οι “ίσες αποστάσεις” του ΝΑΤΟ

Εκρηκτική αναμένεται η Σύνοδος Κορυφής (3-4 Δεκεμ.) των 29 χωρών – μελών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου στις Βρυξέλλες. Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε ως αντίπαλο δέος του Συμφώνου της Βαρσοβίας, μετά δε τη διάλυση τούτου, παρέμεινε ως όχημα διεκπεραίωσης αμερικανικών κυρίως σκοπιμοτήτων. Εγινε ο “διαχειριστής” που μετετράπη σε “γεωπολιτική οικονομία” και όργανο αντιμετώπισης της ρωσικής επιρροής στο παιχνίδι των γεωστρατηγικών επιδιώξεων των ΗΠΑ. Οι υπουργοί Εξωτερικών των Νατοϊκών κρατών προετοίμασαν τα προς συζήτησιν θέματα στη Σύνοδο, στην οποία κυριαρχεί η αντιπαράθεση Μακρόν – Μέρκελ, η οποία δείχνει δυσαρέσκεια έναντι του οράματος Μακρόν για ευρωπαϊκή συνεργασία, ο οποίος διαφωνεί ανοιχτά με τον Τραμπ για την αλλοπρόσαλλη πολιτική του. Η Σύνοδος γίνεται υπό την σκιάν των επικρίσεων Μακρόν, που χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ “εγκεφαλικά νεκρό”. Η δήλωση προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις σε Ευρώπη, Αμερική, αλλά και στον Ερντογάν, που του επέστρεψε τον χαρακτηρισμό, ότι «ο δικός του εγκέφαλος είναι νεκρός». Σκέπτεται κανείς, πόσο πρέπει να είναι ήρεμα τα πνεύματα, για να καταφέρει ο γ.γ. Στόλτενμπεργκ να ισορροπήσει τις συζητήσεις περί επανασχεδιασμού του ΝΑΤΟ και υιοθέτησης αλλαγών, όσον αφορά τις δραστηριότητές του, για να «ενισχυθεί η συμμαχία και να μην αποδυναμωθεί;». Οπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα μετά και την συγκρουσιακή διαμάχη Μακρόν – Μέρκελ, παρά δε την κατάθεση, από κοινού σχεδίου με προτάσεις αναμόρφωσης του ΝΑΤΟ και επειδή δεν υπάρχει Ευρωστρατός, η Ευρωπαϊκή ασφάλεια εξαρτάται από τις σχέσεις Ε.Ε. – ΝΑΤΟ, βασικότερος παράγοντας του οποίου είναι οι ΗΠΑ. Η Μέρκελ αντιδρά και αυτή με τη ρητορική Τράμπ, που επιδιώκει την υποτονική, αν όχι την κατάργηση των εγγυήσεων, που παρέχουν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη. Αν απομακρυνθούν οι Αμερικανοί, ή απαξιώσουν το Σύμφωνο, τότε διχάζεται η Ευρώπη με απρόβλεπτες συνέπειες. Εκείνοι, που αγωνιούν περισσότερο, είναι οι ανατολικοί σύμμαχοι Τσέχοι, Εσθονοί, Σλοβάκοι, Πολωνοί και άλλοι, που ζουν με τη σκέψη της επανυποταγής τους στη ρωσική επιρροή. Πάντως το Βερολίνο θεωρεί, ότι οποιαδήποτε κατάληξη έχει το “Βrexit”, η συμμετοχή της Αγγλίας στο ΝΑΤΟ, θα είναι απαραίτητη. Το “αγκάθι” για ΝΑΤΟ και ΗΠΑ είναι ο “σουλτάνος” που παίζει σε δύο ταμπλώ, πλέει πατώντας με το ένα πόδι σε μια βάρκα και με το άλλο σε δεύτερη. Οσον αφορά τις διαμάχες μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας, όντας μέλη της αυτής συμμαχίας, μερικές φορές εμείς αντιδρούμε “φοβικά”. Αποφεύγουμε να έρθουμε σε απευθείας σύγκρουση. Δεν μπαίνουμε σε διλήμματα. Δεν παίρνουμε μέρος γιατί το ΝΑΤΟ στις διαμαρτυρίες μας λέει ότι «κρατά ίσες αποστάσεις». Δεν ρισκάρουμε κάποιου είδους εμπλοκή με αβέβαιη νίκη. Γινόμαστε διεκπεραιωτές ρηματικών και μόνον διακοινώσεων, περιμένοντας την επέμβαση των ισχυρώνν ή των διεθνών οργανισμών ΟΗΕ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στους οποίους έχουμε εναποθέσει τις προσδοκίες μας για την ακεραιότητα της χώρας μας. Αν συμβεί και εξελιχθεί η κατάσταση, ο μη γένοιτο, σε κάποιο θερμό επεισόδιο, ύστερα και από το “μνημόνιο συμφωνίας” Τουρκίας – Λιβύης για οριοθέτηση μεταξύ τους Α.Ο.Ζ. κατά παράβασιν των κανόνων του Δικαίου της Θαλάσσης, σαν να μην υπάρχουν Ρόδος, Καστελόριζο, Κρήτη και Κύπρος, θα “είμαστε μόνοι μας” όπως είπε και ο τέως ΥΕΘΑ κ. Αποστολάκης, μια και στο καταστατικό του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει διάταξη επέμβασης σε διενέξεις μεταξύ κρατών – μελών! Κανείς δεν το πρόβλεψε;