Οι κλειδοκράτορες….

Χανιά, η ιστορική πρωτεύουσα της Κρήτης, η επονομαζόμενη και Βενετία της Ανατολής, γνωστή παλαιότερα και σαν πόλη των γιασεμιών, αλλά και σαν πόλη που παράγει πολιτισμό.
Όλα αυτά απ’ ό,τι διαπιστώνουμε ανήκουν στο παρελθόν. Αυτά σκεφτόμουν προ ημερών, όταν παρακολουθούσα στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, μια μουσική παράσταση με τους Γιαρ Αμάν, όπου στην αρχή παρακολουθήσαμε και μιας μικρής διάρκειας ταινία, για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του ’21.
Η Βενετία της Ανατολής, εντός ολίγου θα είναι τα… καταλύματα της Ανατολής. Τα γιασεμιά μαράθηκαν, γιατί πνίγηκαν στο τσιμέντο. Ο πολιτισμός που παράγεται φυτοζωεί, γιατί τα διάφορα σχήματα, θεατρικά ή μουσικά, δεν βρήκαν ποτέ συμπαράσταση από αυτήν την πόλη.
Με έκπληξη άκουσα, ότι το συγκρότημα των Γιαρ Αμάν -στην σκηνή ήταν πάνω από 20 παιδιά- κάνουν πρόβες στα σπίτια τους. Κι όμως αυτή η πόλη διαθέτει πάνω από 6 αίθουσες, οι οποίες παραμένουν ερμητικά κλειστές…
Τα μουσικά και θεατρικά σύνολα, τα παιδιά αυτά παράγουν πολιτισμό περισσότερο και ουσιαστικότερο από τις συναυλίες κονσέρβα του καλοκαιριού.
Η τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και κάποιοι σύλλογοι-κλειδοκράτορες, γιατί τις κρατούν κλειστές, μελαγχολικές κι αραχνιασμένες;
Οι αίθουσες, τα θέατρα, τα πολιτιστικά κέντρα, έχουν νόημα μόνο όταν χρησιμοποιούνται, αλλιώς θα καταλήξουν κι αυτές καταλύματα όπως τα Νεώρια.