Η συνθήκη των Σεβρών – Μαντζικέρτ – Εκλογές 1η Νοεμβρίου 1920
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!! Αποτελεί εθνικό χρέος να θυμόμαστε,να μην ξεχνάμε τα μεγάλα γεγονότα και να επικαιροποιούμε τα σχετικά διδάγματα, ιδιαίτερα στους σημερινούς δύσκολους καιρούς.
H Συνθήκη των Σεβρών είναι η μεγαλειώδης στιγμή της δικαίωσης του ΕΘΝΑΡΧΗ Ελευθερίου Βενιζέλου, καθώς οι προαιώνιοι εθνικοί πόθοι, τα δίκαια της Πατρίδας, οι αγώνες των Ελλήνων οδηγούσαν, επιτέλους στην Ελλάδα των 2 Ηπείρων και των 5 Θαλασσών. Βέβαια,δεν είχε στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της Συνθήκης και έγινε η δολοφονική επίθεση στον σταθμό της Λυών. Δύο άφρονες, προσκείμενοι στους βασιλόφρονες, εξαπέλυσαν τα πυρά τους εναντίον του Σωτήρα και υπερασπιστή των εθνικών δικαίων. Ο φανατισμός, ο παραλογισμός, ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ξεκινούσαν το μακάβριο έργο τους… Αλλωστε, ΠΑΝΤΟΤΕ, όλοι οι -ισμοι το αυτό πράττουν.
Aς θυμηθούμε ότι με τη Συνθήκη των Σεβρών, πλην των νησιών του Αιγαιου, αποδίδονταν στην Ελλάδα η Ανατολ.Θράκη και η Σμύρνη, ήδη από το Μάιο του 1919 υπό ελληνική διοίκηση,θα μπορούσε με δημοψήφισμα να ενταχθεί στον εθνικό κορμό μετά την παρέλευση 5 ετών. Καταλαβαίνουμε όλοι γιατί πονάει τόσο το νεόκοπο Σουλτάνο η Συνθήκη αυτή!!! Μόνο που δ ε ν την ε σ κ ι σ α ν οι Τούρκοι τη Συνθήκη.Την ακυρώσαμε εμείς οι ΄Ελληνες, τότε, με τον Διχασμό!!
Ας θυμηθούμε…
Σε λίγες μέρες-14 Σεπτεμβρίου-έχουμε την επέτειο του εορτασμού, στα 1920, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, της εκπλήρωσης των εθνικών πόθων. Χιλιάδες λαού υποδέχονται τον εθνάρχη, Ελ.Βενιζέλο, που ανακηρύσσεται ε υ ε ρ γ έτ η ς και σ ω τ ή ρ α ς της πατρίδας. Ο νεαρός βασιλιάς Αλέξανδρος τον παρασημοφορεί, παραβαίνοντας τις οδηγίες του εξόριστου πατέρα του. Η εποχή που τον ονόμαζε “σατανα” έχει περάσει. Ηταν όμως πολύ άτυχος, αφού σε λίγες ημέρες το δάγκωμα της μαϊμούς στα ανάκτορα Τατοΐου θα τον οδηγούσε στον θάνατο. Οι εκλογές που είχε προκηρύξει ο Βενιζέλος αναβάλλονται και ορίζονται για την 1η Νοεμβρίου 1920.
Εχουμε, λοιπόν, σπουδαίες επετείους-100 χρόνια μετά-το 2020 και η μελέτη των τότε γεγονότων εξηγεί γιατί στους δύσκολους, σημερινούς καιρούς αντιμετωπίζουμε τις τόσες προκλήσεις, απειλές και κινδύνους από τους ψευτοπαλικαράδες γείτονες με τον νεόκοπο Σουλτάνο…
26 Αυγούστου 2020, μία άλλη επέτειος, πολύ σημαντική, για τη μάχη στο Μαντζικέρτ το 1071 μ.χ.
Είναι αυτή η μάχη για την οποία υπερηφανεύτηκε ο Σουλτάνος και διοργάνωσε και την ανάλογη αναπαράσταση για να δείξει… την ανδρεία του Ισλάμ. Μόνο που τη νικη ΔΕΝ κατέκτησε με την παλληκαριά του ο τότε σουλτάνος Αλπ Αρσλάν αλλά του τη χάρισε η διχόνοια και η εμφύλια διαμάχη των Βυζαντινών. Η χήρα αυτοκράτειρα είχε νυμφευτεί τον Ρωμανό Διογένη, που καταγόμενος από τα λαϊκά στρώματα δεν μπορουσε να γίνει αρεστός στην αριστοκρατία και τη φαυλοκρατία που ενορχήστρωνε ο περιώνυμος “λόγιος” Μιχαήλ Ψελλός. Ετσι όταν ο αυτοκράτορας Ρωμανός Διογένης οργάνωσε στρατό και ξεκίνησε να αντιμετωπίσει τους Μογγόλους-Τούρκους στα ΒΑ της αυτοκρατορίας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι οι βυζαντινοί περί τον Ψελλό του είχαν δώσει ως αρχηγό του Ιππικού, τον αδελφό της αυτοκρατόρισσας, με ρητή εντολή,”εάν διαπιστώσεις ότι ο Ρωμανός επικρατεί του Αλπ Αρσλάν… να φύγεις” !!! Ετσι και έγινε! Ο Αλπ Αρσλαν…”νικησε”, και η Τουρκιά έβαλε πόδι για πρώτη φορά στη βυζαντινή-ελληνική Μ.Ασία. Έπιασε αιχμάλωτο το Ρωμ.Διογένη, αλλά τον άφησε ελεύθερο και του υποσχέθηκε ότι “θα συνεργαστεί μαζί του αρμονικά ως φίλος και”εσαεί σύμμαχος”… στην κατοχή της βυζαντινής Μ. Ασίας. Θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Οι Τούρκοι και σήμερα καλούν σε διάλογο και… συνεργασία τους Έλληνες στο μοίρασμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και επικράτειας. Άς κάνω και έναν άλλο παραλληλισμό. Όπως τότε, έτσι και στα χρόνια του Διχασμού-1915-1920-οι άθλιοι της μοναρχικής φαυλοκρατίας και προδοσιας, έλαβαν την εντολή, “αν δείτε να επικρατεί ο Βενιζέλος και φέρει κάποια νικηφόρο Συνθήκη υπέρ της Ελλάδας, να τον εξοντώσετε”. Και πράγματι,ο Εθνάρχης δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση στον σταθμό της Λυών, έχοντας ανά χείρας τη συμφωνία των Συμμάχων για την Ελλάδα των 2 Ηπείρων και των 5 θαλασσών. Είχε προηγηθεί 1 χρόνο πριν-2 Μαίου 1919- η άφιξη του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη!!.
Ωστόσο, μία ακόμη επέτειος μάς διδάσκει πολλά.. Είναι οι εκλογές της 1 Νοεμβρίου 1920, που θέλησε να κάμει ο Βενιζέλος, λόγω δημοκρατικότητας και για να αναβαπτισθούν οι μετέπειτα προσπάθειές του, με την επικύρωση της λαϊκής εντολής. Θα μπορούσε, ίσως να τις αποφύγει μετά και το Ωσανά, τις επευφημίες στο Παναθηναικό Στάδιο; Θα μπορούσε να φανταστεί το Σταύρωσον μετά όλα όσα είχε προσφέρει στην πατρίδα; ΔΕ ΒΓΗΚΕ ΟΥΤΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ!!! Οι άθλιοι της προπαγάνδας, του φανατισμού, της πατριδοκαπηλείας επικράτησαν. Και μάλιστα με σύνθημα τ α π α ι δ ι ά σας πίσω σ τ η ν
π α τ ρ ί δ α, να σταματήσει ο πόλεμος. Έπραξαν μετά, αφότου κέρδισαν τις εκλογές, το ακριβώς αντίθετο, συνέχισαν την εκστρατεία στη Μ.Ασία, υπό συνθήκες που η καταστροφή και οι τραγωδίες ήταν αναπόφευκτες.
Ο Γούναρης-νέος πρωθυπουργός-και η παρέα του επανέφεραν τον Κωνσταντίνο, στον θρόνο, μετά ένα μήνα, στα μέσα του Δεκεμβρίου 1920. Eτσι,η Ελλάδα, βρέθηκε με το μέρος των νικημένων του Ά Παγκόσμιου Πολέμου, xωρίς καμμία πιθανότητα περαιτέρω βοήθειας από τους Συμμάχους. Λίγες ημέρες, προ των εκλογών, ο Κεμάλ μέσω του μεγαλοεπιχειρηματία Μποδοσάκη είχε ζητήσει διαπραγμάτευση με τοn Βενιζέλο. Εννοείται μετά το αποτέλεσμα των εκλογών σταμάτησε κάθε ανάλογη ενέργεια. Οι Σύμμαχοι διεμήνυσαν στους νέους κρατούντες ότι αδυνατούν να προσφέρουν την όποια βοήθεια προς την Ελλάδα του γερμανόφιλου βασιλιά. Συγκεκριμένα, οι Γάλλοι υπογράμμισαν ότι στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν χάσει 1,5 εκατομμύριο νέους, στρατιώτες, στο πεδίο των μαχών και πώς να ανακοινώσουν στον λαό τους βοήθεια σε ανθρώπους φιλικά προσκείμενους στους Γερμανούς αντιπάλους..
Oλοκληρώνοντας τις σκέψεις για τις επετείους του 2020, ας εκφραστούν ορισμενες, επιπλέον, βασικές επισημάνσεις.
Ο Κωνσταντίνος, πλην των άλλων, επέστρεψε στον θρόνο πολύ άρρωστος. Ο πρίγκιπας Νικόλαος του πρότεινε να αναθέσει τα καθήκοντά του στον γιο του Παύλο. Δεν το δέχτηκε. Η μικρασιατική εκστρατεία συνεχίστηκε, όχι όμως με τους όρους που θα ήθελε ο Ε. Βενιζέλος. Ποτέ δεν θα προχωρούσε στα ενδότερα της Μ.Ασίας χωρίς οργάνωση, χωρις στρατηγικό σχεδιασμό, χωρίς εξασφάλιση στα μετόπισθεν. Και προπαντός χωρίς τη συνεπικουρία των Συμμάχων. Ήδη προ των εκλογών της 1 Νοεμβρίου είχε προτείνει στους Άγγλους και Γάλλους τη συνεργασία για πολεμικές ενέργειες στην περιοχή του Πόντου και των μικρασιατικών παραλίων με επίκεντρο τη Σμύρνη και ανέμενε ευνοϊκές απαντήσεις. Το αποτέλεσμα των εκλογών άλλαξε τα πάντα. Ένας στρατός 300.000 ακινητοποιήθηκε για 1,5 χρόνο, χωρίς εφόδια, χωρίς σωστούς σχεδιασμούς, χωρίς έμπειρους ηγέτες.Ο Κεμάλ ήταν ακόμη εντελώς ανοργάνωτος. Στους 3 Τούρκους ο ένας ήταν άοπλος… Έμπειροι αξιωματικοί απομακρύνθηκαν και τοποθετήθηκαν “ημέτεροι”, χωρίς γνώση και πείρα. O πρίγκιπας Ανδρέας-πατέρας του Φιλίππου της Αγγλίας-39 ετών… αντιστράτηγος,διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού εν Μ.Ασία… Απέφυγε την εκτέλεση με τους 6 στο Γουδί, επειδή με παρέμβαση του Πάγκαλου του αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά από το Στρατοδικείο “εξαιτίας της τελείας απειρίας περί τη διοίκηση ανωτέρων μονάδων”. Το βρετανικό αντιτορπιλικό “Καλυψώ” τον μετέφερε από το Φάληρο στην Ιταλία, για να βρεθεί εις Παρισίου. Ας μου επιτραπεί η συμπάθεια προς τον δυστυχή Χατζανέστη, που δεν είχε “μπαρμπα από την Κορώνη-Ινγκλατέρα”.
Περισσότερο, ωστόσο, πέραν της όποιας συμπαθείας, αισθάνομαι την ανάγκη της προσευχής προς τον μεγαλοδύναμο θεό να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων της μικρασιατικής τραγωδίας. Ο λαός μας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του και προς την Κυρία Θεοτόκο.” Σώπασε Κυρά Δέσποινα, μην κλαίς και μην δακρύζεις… Πάλι με χρόνους και καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι”.
Δεν ξεχνώ!! Αυτό πρέπει να αποτελέσει βασική κατευθυντήρια γραμμή για το Εθνος, στους δρόμους του παρόντος και του μέλλοντος. Τα μεγάλα διδάγματα της εθνικής ενότητας, της σύμπνοιας, του αληθινού πατριωτισμού, πρέπει να αποτελούν και τα μεγάλα όπλα, ιδιαίτερα στις Συμπληγάδες των σημερινών κρίσιμων καιρών.
ΥΓ. Σαν ένα ταπεινό λουλούδι στον τάφο του Εθνάρχη, στο Ακρωτήρι Χανίων
Άνοιξη του 1889. Ο νεαρός-25χρονος-δικηγόρος Ελ.Βενιζέλος βάζει για πρώτη φορά υποψηφιότητα για βουλευτής Χανίων, με την υποστήριξη του γερο-Κωστή Μητσοτάκη, που είχε νυμφευτεί την αδελφή του Αικατερίνη-Κατίγκω. Και ρωτούσαν οι οπλαρχηγοί τση Κρήτης,” Τουτονέ το κοπέλι θα ψηφίσουμε,αρχηγέ; Ναι,τουτονέ το κοπέλι”. 100 και πλέον χρόνια μετά, ένα άλλο “κοπέλι” κυβερνάει και οι Πανέλληνες-αφήνοντας στην άκρη κομματισμούς, αντιπολιτευτικές φωνασκίες και υπερβολές- πρέπει να εύχονται να ακολουθήσει τα χνάρια του “οιωνεί” προπάππου του… Και οφείλει και μπορεί να το πράξει.
