Οι Μεγιστάνες του πλούτου

Στης Παγκοσμιοποίησης το άρμα επιβαίνουν
οι μεγιστάνες του ντουνιά που όλο και πληθαίνουν.
Οι πλουτοκράτες, ζάπλουτοι εκατομμυριούχοι
που τίμια πλουτίσανε μα κι οι κλεπταποδόχοι.
Κι όσοι ‘μάθαν να κλέβουνε εις τη ζωή τους όλη
από εκατομμύριο μέχρι και πορτοφόλι.
Έχουν μαζέψει δις πολλά, στου βίου την πορεία
το πώς τα καταφέρνανε, είν’ άλλη ιστορία.
Έστω και λίγοι αρκετά δίνουν για πεινασμένους
και για παιδιά της Αφρικής και για κατατρεγμένους.
Όμως οι περισσότεροι έχουν καβρούς στις τσέπες
καρφάκι δεν τους καίγεται για άστεγους κι επαίτες.
Λεφτάδες είναι σήμερα πολλοί εις τον Πλανήτη
που ν’ αγοράσουνε μπορούν ολόκληρη την Κρήτη.
Και την Ελλάδα θα ‘λεγα και πιο μεγάλα κράτη
που ‘χουν πετρελαιοπηγές που τους χτυπούν στο μάτι.
Πολλές φορές συμφέροντα ρίχνουνε κυβερνήσεις
λαών εις την Υφήλιο, Ανατολής και Δύσης.
Αυτά κινούν τα νήματα εις την Οικονομία
μα και στα Νομισματικά που λειτουργούν Ταμεία.
Η Παγκοσμιοποίηση αυτό επιδιώκει
στον πλούτο να στηρίζεται του Οίκου… μεσοδόκι.
Για να δανείζει ύστερα και με μεγάλα κέρδη
τσι χώρες που λιμοκτονούν και ο λαός… καθεύδει.
Κανένα παραλληλισμό στη ρίμα μου δεν κάνω
στη χώρα μας που την κρατούν στην απαλάμ’ επάνω.