«Έχουµε αυξήσει τα ανώτατα όρια προστίµων, σε 5 εκατ. ευρώ για την παράβαση διατάξεων πλαφόν στο περιθώριο κέρδους και σε 6 εκατ. ευρώ για παράβαση διατάξεων περί απαγόρευσης προωθητικών ενεργειών όταν έχει προηγηθεί ανατίµηση».
Έκλεψα αυτή τη φράση του υπουργού Ανάπτυξης κ. Θεοδωρικάκου, για το ότι υπάρχει από την κυβέρνηση, συνεχής µάχη κατά της ακρίβειας, µε αποτελέσµατα οι τιµές στα S/M να αποκλιµακώνονται.
Ο υπουργός επικοινωνεί στην κοινωνία, ότι από τη µέρα που ανέλαβε το υπουργείο, γίνονται όσα πρέπει για να στηριχθεί η µεσαία τάξη. Όµως πολίτες, µε φόβο περνούν την είσοδο που ανοίγει αυτόµατα στα σούπερ µάρκετ, για να προµηθευτούν τα απαραίτητα -κατά οµολογία τους- πλέον.
Ο Φόβος δεν προήλθε από την ακρίβεια µόνο. Προϋπήρχε από τα όσα κουβαλούν οι Μεσαταξήδες και αφορούν στο στεγαστικό δάνειο, πιστωτικές κάρτες, καύσιµα των Ι.Χ, σκούτερ που είναι παρκαρισµένα όπου βρουν. Βαρύς σάκος κι από τα των σπουδών των τέκνων, βάλε και παπούτσια επί όσα µέλη είναι στην οικογένεια, κρέµασε στην ντουλάπα µερικά ρούχα κι άντε µετά να µπεις χωρίς φόβο στο S/M.
Ναι, γίνονται σοβαρές προσπάθειες για να καταπολεµηθεί η Ακρίβεια. Όποιος το αµφισβητήσει οµοιάζει µε µπανανόφλουδα στο οδόστρωµα, να την πατήσουµε, να απελπιστούµε, πριν καν δούµε τα αποτελέσµατα.
Ναι, η µεσαία τάξη πνέει τα λοίσθια. Αλλά όχι για παρηγοριά, οφείλουµε να γνωρίζουµε πως το αυτό, επικρατεί παγκοσµίως και µάλιστα µε αντίκτυπο στην ισορροπία, τη σταθερότητα των κοινωνιών.
Αν εστιάσουµε µόνο σε όσα κάνει η κυβέρνηση για την καταπολέµηση της ακρίβειας, αν δεν προσεγγίσουµε τους λόγους που η µεσαία τάξη καταρρέει, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουµε όπως εκείνοι που κλωτσάνε το νερό επειδή δεν έπιασαν ψάρι.
Μία τρύπα στο νερό… Χωρίς αποτέλεσµα για κανέναν, κυρίως για τη συνειδητότητα που οφείλουµε ως πολίτες ενεργοί.
Αν ξεψαχνίσουµε θέµατα όπως, αύξηση κόστους υγείας, εκπαίδευσης, ασφάλειας, διακίνησης, µεταφοράς, αν αντιληφθούµε το κόστος που συνοδεύει όλα όσα λειτουργούν γύρω, δίπλα µας για να µπορέσουµε εµείς να υπάρχουµε, τότε ίσως συνειδητοποιήσουµε πως δε φταίει η τιµή της φέτας, του κρουασάν, του ψωµιού, του χαρτιού υγείας για την κατάντια της µεσαίας τάξης.
Όπως δεν φταίει η τελετή έναρξης των Ολυµπιακών Αγώνων στο Παρίσι, η οποία έγινε µούσκεµα λόγω βροχής και ευάλωτη λόγω αστοχιών που αφορούν στη διάκριση και το συνολικό σεβασµό.
Οι περισσότεροι εστίασαν στην WOKE ατζέντα και το σκετσάκι του Μυστικού ∆είπνου και δεν αντιλήφθηκαν ότι η βροχή ξέπλυνε σε µεγάλο βαθµό το Ολυµπιακό Ιδεώδες όπως αυτό αναδείχθηκε και εκθειάστηκε κατά την έναρξη τον Ολυµπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα.
Το ζήτηµα της ακρίβειας, είναι τόσο ευαίσθητο, που αν δεν κοιτάξουµε πέρα από τα ράφια των σούπερ µάρκετ και τα WOKE µηνύµατα, η αλήθεια θα γίνει ακριβοθώρητη, η οπτική µας µυωπική.
Πρέπει να είµαστε εµείς οι ίδιοι Ακριβείς, Ακριβοί, Ακριβοδίκαιοι, κυρίως όµως Ιδιοφυείς και όχι Άκριτοι.
