Οι παρατρεχάµενοι

Σήµερα, στην ανατολή του 21ου αιώνα, το 2024, ζούµε στην εποχή µεγάλων κοινωνικών και πολιτικών ανακατατάξεων. Ταυτόχρονα εξακολουθούµε να συµβιώνουµε µε τις παθογένειες του παρελθόντος, χωρίς να αλλάζει τίποτα. Οι πολίτες, προσερχόµενοι στις κάλπες για τις Ευρωεκλογές, τις Εθνικές ή τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ψηφίζουν, συνήθως, µε γνώµονα το προσωπικό συµφέρον, τους κολλητούς, τους συγγενείς, τους ηµέτερους και όχι πάντα τους άξιους που θα πάνε ένα βήµα µπροστά και θα συµβάλλουν στην ανάπτυξη του τόπου µας. Το ρουσφέτι Το ρουσφέτι στην Ελληνική κοινωνία (από την τουρκική γλώσσα rüşvet «δωροδοκία») αναφέρεται στην πρακτική της (συχνά αναξιοκρατικής) εύνοιας κάποιων ατόµων εις βάρος άλλων, ενίοτε µε σκοπό την εξαγορά υπηρεσιών, (Βικιπαίδεια), µπορεί να αφορά τον δρόµο και το πεζοδρόµιο της γειτονιάς µέχρι και τον διορισµό σε µια θέση στο ∆ηµόσιο ή στον Ιδιωτικό Τοµέα. Έτσι συνέβαινε από την γέννηση της σύγχρονης Ελλάδας. Απ’ την αρχή σχεδόν της Επανάστασης του 1821 -κι ενώ στην Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου ψηφιζόταν το πιο δηµοκρατικό και προωθηµένο Σύνταγµα της Ευρώπης- οι Έλληνες είχαν χωριστεί σε φράξιες και καπετανάτα, διένειµαν αξιώµατα και προνόµια, αντιλαµβάνονταν την µελλοντική ελεύθερη πατρίδα τους σαν µια αγελάδα, που είχαν αυτονόητο δικαίωµα να αρµέξουν. Οι παρατρεχάµενοι και οι σουρταφερτατζήδες είναι εκείνοι που µια ζωή περιφέρονται σε διαδρόµους των ∆ηµοτικών και Περιφερειακών γραφείων και σε καφενεία, κλείνουν το µάτι και µοιράζουν υποσχέσεις (ενίοτε και απειλές). Παριστάνουν τους έµπιστους, τους µυστικοσυµβούλους, τους παρακοιµώµενους, θεωρώντας πως έτσι θα αποκτήσουν αίγλη και δύναµη, αλλά και ταυτόχρονα επιβεβαίωση. ∆ίνουν έτσι νόηµα στη ανασφάλεια που διαβιώνουν σε µια ρηχή και χωρίς νόηµα ζωή. Όλο αυτό το τρεχαντήρι της γλοιώδους ζωής τους εµπεριέχει ψεύτικες υποσχέσεις, εµπαιγµό, κοροϊδία, υπόγειες διαδροµές κλπ. Οι παρατρεχάµενοι, παρεισφρέουν παντού, όχι µόνο στο πολιτικό ¨γίγνεσθαι¨, αλλά στα γήπεδα, όπου επηρεάζουν οµάδες και ποδοσφαιριστές, στα Μέσα Μαζικής Ενηµέρωσης, στα Υπουργεία, στους Οργανισµούς, στα Νοσοκοµεία, στα Σχολεία, στις συνδικαλιστικές οργανώσεις κ. ά. Αυτοί, κυρίως έχουν τα µέσα και τα «κονέ» για να σε προωθήσουν στα … ενδότερα και να βρεις άκρες!
∆υστυχώς, είναι όλοι αυτοί, οι παρατρεχάµενοι, που «είδαν φως και µπήκαν», πολύ µεγάλη πληγή της ελληνικής πραγµατικότητας, παθογένεια – κατάλοιπο της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας, η οποία επί τετρακόσια χρόνια, ρίζωσε βαθιά µέσα µας! Όλοι αυτοί έχουν και το κατάλληλο «βύσµα» για να κάνουν τις δουλίτσες τους, να τα έχουν καλά µε όλους και µε την εξουσία, αλλά και µε τον… λαό!
Κάποτε θα πρέπει να αλλάξουµε αυτές τις κακές συνήθειες, να υπάρξει στην χώρα µας πραγµατική αξιοκρατία και όλοι αυτοί οι φελλοί να µπουν στο περιθώριο. Ως κοινωνία µπορούµε να το κάνουµε, αλλά θέλουµε;;;;