Την Κυριακή 12 Νοεµβρίου, τιµήθηκε -και- η µνήµη των συµµάχων στρατιωτικών, που έχασαν την ζωή τους στην διάρκεια του Β΄παγκοσµίου πολέµου, στο νεκροταφείο των συµµάχων, στο Βλητέ.
Τον Μάιο του 1941 στρατιώτες της Βρετανικής αυτοκρατορίας µε καταγωγή από Μ. Βρετανία, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία και άλλα σηµεία του κράτους, οχυρώνονται στο νησί και µάχονται να το κρατησουν, ώστε να µην υποκύψει στην γερµανική αεροµεταφερόµενη επίθεση.
Παρά τη γενναία άµυνα τους, µετά από δώδεκα µέρες σκληρών µαχών σ’ όλο το νησί, η Κρήτη θα κατακτηθεί από τους Γερµανούς αλεξιπτωτιστές.
Οι Κρήτες υποδέχθηκαν -πριν το ξέσπασµα της µάχης- µε αισιοδοξία τα αυτοκρατορικά στρατεύµατα.
Η Φιλοαγγλική βενιζελική παράδοση της περιοχής, λειτούργησε βοηθητικά στην οµαλή µεταφορά, εγκατάσταση και στρατοπέδευση των Βρετανών στρατιωτών.
Κατά την διάρκεια των µαχών -σε πολλές περιπτώσεις- κάτοικοι µάχονται στο πλάι των Βρετανών, ενώ σε πολλές άλλες τούς περιθάλπουν στις οικίες τους ή τούς διευκολύνουν να διαφύγουν µετά το πέρας των επιχειρήσεων.
Ο Τσώρτσιλ γράφει στα αποµνηµονεύµατα του: «Οι χωρικοί και ο λαός της υπαίθρου τούς βοήθησαν, όπως και τους Έλληνες, και τιµωρήθηκαν σκληρά για αυτό. Τα βάρβαρα αντίποινα στράφηκαν εναντίον αθώων ή θαρραλέων χωρικών, τους οποίους οι Γερµανοί εκτελούσαν κατά οµάδες των είκοσι η τριάντα ατόµων» (1).
Μικρότερος θυµάµαι, να παρακολουθώ στην τηλεόραση, την καθιερωµένη τελετή µνήµης για την µάχη -που διενεργείται κάθε Μαϊο- στο συµµαχικό νεκροταφείο.
Σε αυτήν, παρευρίσκονταν βετεράνοι στρατιώτες, από την Ωκεανία και το Ηνωµένο Βασίλειο.
Ο Στρατονόµος πού παρέδωσε το στεφάνι στον γηραιό παλαίµαχο τον χαιρέτησε στρατιωτικά.
Εκείνος, ανταπέδωσε τον χαιρετισµό ευθυτενώς, και παρέλαβε το στεφάνι, δηµιουργώντας συγκίνηση.
Οι στρατιώτες που είναι θαµµένοι στην Σούδα, πολέµησαν µακριά από την γενέθλια γη τους.
Κάποιες ταφικές πλάκες δεν έχουν τα ονόµατά τους.
Υπερασπίστηκαν µε σθένος το νησί µας, απέναντι στον ολοκληρωτισµό και την ναζιστική λαίλαπα.
Και βεβαιότατα, χωρίς και αυτούς, δεν θα υπήρχε η Μάχη της Κρήτης , όπως αποτυπώθηκε στην ιστορική µνήµη και βιβλιογραφία.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ
(1) Ουίνστον Τσώρτσιλ Β΄Παγκόσµιος Πόλεµος σελ. 207 τ. 3 Η Καθηµερινή
*Ο Μιχάλης Σµυρλάκης είναι πτυχιούχος
Ιστορίας Ιονίου Πανεπιστηµίου
