Βασικό στοιχείο της λειτουργίας της Δημοκρατίας είναι η ύπαρξη της ελεύθερης διαπάλης των κομμάτων, αλλά και η ελευθερία της έκφρασης των πολιτικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων των πολιτών.
Ο πολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων είναι φυσικός και αναγκαίος, αρκεί να διεξάγεται εντός ορισμένων ορίων που να μη κινδυνεύει η δημοκρατική ομαλότητα της χώρας. Αλλά και να υπάρχει η κυρίαρχη αρχή του αλληλοσεβασμού της διαφορετικής γνώμης. Αυτές τις γνώμες καλείται να αναδείξει η λειτουργία της αρχής της λαϊκής ετυμηγορίας, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας δεν στοχεύει μόνο στην αρμονία ή δυσαρμονία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και του εκλογικού σώματος, αλλά και στην ανάδειξη της μεταβολής των πολιτικών θέσεων των πολιτών, που πιθανό να επήλθαν στο ενδιάμεσο διάστημα των εκλογικών αναμετρήσεων.
Οι ψηφοφόροι λοιπόν θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά σ’ αυτές τις δημοκρατικές διαδικασίες, γιατί με τη συμμετοχή τους μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο στις τυχόν καταχρήσεις του κοινοβουλευτισμού εξαιτίας της πολιτικής των πολιτικών δυνάμεων. Eτσι λοιπόν τους δίνεται η ευκαιρία να ακυρώσουν ή να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτές τις πολιτικές δυνάμεις. Η ελευθερία της επιλογής τους αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά τους. Η παραμικρή αμφισβήτηση αυτού του δικαιώματος αποτελεί ακρωτηριασμό των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη. Οι εκάστοτε επιλογές του πολίτη δεν θα πρέπει ούτε να “αγιοποιούνται”, αλλ’ ούτε να “δαιμονοποιούνται”. Κάτι που δυστυχώς συναντούμε στη χώρα μας. Oταν κάποιος ψηφοφόρος αλλάξει πολιτικές θέσεις και έλθει στον δικό μας πολιτικό χώρο θεωρείται “άγιος” και όταν αλλάξει και πάει στον αντίπαλο πολιτικό χώρο θεωρείται “δαίμονας”! Το ίδιο περίπου συμβαίνει και για το εκάστοτε κυβερνητικό έργο. Aν έχει γίνει από το δικό μας κυβερνητικό κόμμα θεωρείται “ευτυχία”, ενώ όταν γίνει από αντίπαλο κυβερνητικό κόμμα θεωρείται “κατάρα”! Είτε είναι σωστό, είτε είναι λάθος. Αυτό δείχνει ότι μας λείπει η ηθοπολιτική παιδεία. Τέτοιες κατεστημένες νοοτροπίες δεν βοηθούν την πρόοδο ούτε της Δημοκρατίας, ούτε της χώρας.
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΕΥΡΥΝΣΕΙΣ
Είναι γεγονός ότι τα κόμματα εξουσίας θα πρέπει να κινούνται περισσότερο στην πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα και λιγότερο στις ιδεοληψίες. Μόνο με ιδεοληψίες ασχολούνται τα κόμματα εκείνα που ξέρουν ότι δεν θα γίνουν ποτέ κόμματα εξουσίας. Όλα τα κόμματα εξουσίας θέλουν να διευρύνουν την εκλογική τους φάση. Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε κόμμα εξουσίας πριν το 2015, αλλά ήταν ένα μικρό και συμπαθές κόμμα, που κάθε φορά που είχαμε εκλογές δεν γνώριζε μέχρι τις πρωινές ώρες ο λαός μας, αν θα ξεπεράσει το 3% και μπει στη Βουλή. Ηταν η εποχή που δεν αποτελούσε στόχο του παλιού πολιτικού συστήματος. Γιατί ήταν μικρό και δεν το ενοχλούσε. Στις εκλογές του 2015, ο ελληνικός λαός επιζητώντας την ανανέωση του πολιτικού συστήματος, ανέσυρε αυτό το μικρό κόμμα και το κατέστησε κυβερνητική δύναμη με ποσοστό 36%. Δηλαδή μετακινήθηκαν σ’ αυτό το κόμμα περίπου 2.000.000 ψηφοφόροι, προερχόμενοι κυρίως από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ.
Τέτοια εξέλιξη για ένα μικρό κόμμα, συναντούμε ελάχιστες φορές στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού. Για τον λαό μας οι λόγοι της προσχώρησής τους προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ουσιαστικοί και γι’ αυτό τον λόγο επιμένουν σ’ αυτή τους την επιλογή. Αυτούς τους λόγους τους προσπερνούν τα κατεστημένα κόμματα. Κάνουν πως δεν τους ξέρουν. Και γι’ αυτό δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους. Ομως η κυβερνητική αποτυχία τους που οδήγησε τη χώρα στην χρεοκοπία, αλλά και η αλαζονική συμπεριφορά τους στην άσκηση εξουσίας, αλλά και η κακοδιαχείριση του κράτους εξέθρεψαν ένα σαθρό πολιτικό σύστημα. Και ο λαός ζητούσε την αλλαγή του, βρίσκοντας διέξοδο σ’ αυτό το μικρό και συμπαθές κόμμα. Αυτή ήταν η εντολή του λαού, δηλαδή να αλλάξουν οι δομές του κράτους που συντέλεσαν στη χρεοκοπία, στην αναξιοκρατία, στα οικονομικά σκάνδαλα, στην οπισθοδρόμηση. Γι’ αυτούς τους λόγους ο λαός μας με ειρηνική αλλαγή, κατάφερε όχι μόνο να απεγκλωβισθεί από την ομηρεία που τον κρατούσε το παλιό πολιτικό σύστημα, αλλά και να παραμερίσει όλα τα εμπόδια.
Και γι’ αυτό το σύστημα έπεσε κατά πάνω του ΣΥΡΙΖΑ, για να ακυρώσει αυτή την επιλογή του λαού. Είτε με απατηλές προπαγάνδες, είτε με απίθανους… συμψηφισμούς. Ο λαός όμως άντεξε και το στήριξε.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Πραγματικά δεν είναι εύκολο να κυβερνά κανείς, όταν ισχυροί παράγοντες που θέλουν να καθορίζουν τους όρους της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος (οικονομικά συμφέροντα, ιδιωτικά κανάλια, οικογενειοκρατία) είναι απέναντί σου. Και μάλιστα όταν καλείσαι από τον λαό να κυβερνήσεις μια κατεστραμμένη χώρα και δεύτερη στην διαφθορά στον κόσμο. Ναι, η χώρα μας έπαθε καταστροφές από την χρεοκοπία. Φαλκιδεύτηκε η εθνική μας ανεξαρτησία και οι περισσότεροι Ελληνες θα χάσουν την ατομική τους ιδιοκτησία. Το τεράστιο ιδιωτικό χρέος των 250 δισ. που προήλθε στα χρόνια της κρίσης, είναι η αιτία που θα ‘ρθουν τα “κοράκια” της Ευρώπης και θα αρπάξουν τη μικρή ιδιοκτησία των Ελλήνων, αντί πινακίου φακής. Αφού αυτά τα “κοράκια” ταπείνωσαν τον λαό μας, πτώχευσαν τους Ελληνες με τα απάνθρωπα μέτρα που μας επέβαλαν, αφού διέσωσαν τις τράπεζές τους, τώρα μας λένε ότι “έστρωσε” η οικονομία μας. Και ο απλός Ελληνας πολίτης διερωτάται: Γιατί το 2010 που το χρέος ήταν 315 δισ. και το έλλειμμα 125% δεν μπορούσαμε να δανειστούμε (επιτόκια πάνω από 30%) και σήμερα που το χρέος είναι 325 δισ. και το έλλειμμα 178%, μπορούμε να δανειστούμε με 1%;
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Γιατί μας “έδεσαν” χειροπόδαρα και ο απλός Ελληνας πολίτης θα χάνει την ατομική του περιουσία αδιαμαρτύρητα!
Η αποστολή εξετελέσθη, όπως λένε στον στρατό!
“ΠΑΣΟΚΟΠΟΙΗΣΗ” ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, κλήθηκε να κυβερνήσει τον τόπο κάτω από δύσκολες συνθήκες. Δεν ήταν μόνο τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, αλλά είχε απέναντί του ένα σύστημα που είχε συνηθίσει να κυβερνάται από τα κατεστημένα κόμματα και την οικογενειοκρατία. Αυτά και μόνο τα στοιχεία αρκούσαν στην αυτοκριτική του ΣΥΡΙΖΑ, για να αιτιολογήσουν τις όποιες κυβερνητικές παραλείψεις.
Τα κατεστημένα κόμματα δεν έχουν επιχειρήσει καμία αυτοκριτική. Να εξηγήσουν στον λαό μας πώς φθάσαμε στη χρεοκοπία, που πήρε διαστάσεις εθνικής συμφοράς, να εξηγήσουν στον λαό μας γιατί αυτά τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν για 40 χρόνια και είχαν την προτίμηση του 85% του λαού μας, φθάσανε στο 45%.
Αντί να κάνουν αυτοκριτική έχουν αφιερωθεί στην ασταμάτητη κριτική του ΣΥΡΙΖΑ για 5 χρόνια, λες και η ιστορία της χώρας ξεκίνησε τον Γενάρη του 2015, όταν έγινε κυβέρνηση! Και προσπαθούν να απαξιώσουν αυτή την απόφαση του λαού μας, με απατηλές προπαγάνδες. Μια τέτοια προπαγάνδα είναι και η δήθεν “πασοκοποίηση” του ΣΥΡΙΖΑ.
Και μάλιστα διακηρύσσεται κι από το πρώην ΠΑΣΟΚ, χωρίς να καταλαβαίνει ότι όταν το αναφέρει είναι σαν να παραδέχεται ότι ο δρόμος προς την “πασοκοποίηση” είναι γεμάτος… αμαρτήματα.
Πραγματικά δεν γνωρίζουν τι εννοούν, όσοι επικαλούνται μια τέτοια προπαγάνδα, γιατί:
α) Αν εννοούν την εξέλιξη που είχε το ΠΑΣΟΚ στο εκλογικό σώμα και από 12% βρέθηκε στο 48% μέσα σε 7 χρόνια και έγινε κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην διακυβέρνηση της χώρας για 20 χρόνια, δεν πιστεύω να υπάρχει πολιτική δύναμη στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού που να μη θέλει να ‘χει μια τέτοια εξέλιξη. Και βεβαίως δεν αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
β) Εάν πάλι εννοούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ισχυρή πολιτική δύναμη, γιατί μετακινήθηκε μαζικά η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ προς αυτόν, πάλι δεν αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή. Στην προκειμένη περίπτωση ο λαός μας λέει “Ας πρόσεχαν”.
Τα 2.000.000 των ψηφοφόρων που μετακινήθηκαν και “άραξαν” στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες και δεν ανήκαν στην “κομματική νομενκλατούρα” που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην απαξίωση και στη συρρίκνωση. Είναι πολίτες που δεν τους αλλοτρίωσε το παλιό πολιτικό σύστημα. Οσοι επικαλούνται μια τέτοια προπαγάνδα, ότι “πασοκοποιήθηκε” ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί μετακινήθηκαν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ προς αυτόν, ξεχνούν δύο βασικούς λόγους που δικαιολογούν αυτή τους την πολιτική απόφαση. Ξεχνούν ότι οι ψηφοφόροι αυτοί γαλουχήθηκαν για δεκαετίες με αντιδεξιά συνθήματα και φιλοαριστερά αισθήματα.
Και η μετακίνησή τους δεν ήταν δυνατό να πορευθεί προς την Δεξιά κατεύθυνση. Ξεχνούν επίσης ότι οι ψηφοφόροι δεν βρίσκονται στο “τσεπάκι” κανενός κόμματος. Οι ψηφοφόροι είναι ελεύθεροι στις πολιτικές τους επιλογές.
γ) Εάν πάλι “δαιμονολογούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “πασοκοποιήθηκε” γιατί δήθεν πήρε στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είχαν εμπλακεί σε σκάνδαλα ή αν πιστεύουν ότι τα 2.000.000 ψηφοφόροι είναι “Τσοχατζόπουλοι”, δεν ισχύει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Οσοι βρεθήκανε σε σκάνδαλα είναι δημιουργήματα του παλιού σαθρού πολιτικού συστήματος που οικοδόμησαν οι “ισχυρές” μονοκομματικές κυβερνήσεις. Και ο λαός κάλεσε το μικρό και άφθαρτο κόμμα να το αλλάξει. Φαίνεται ότι η σημερινή κυβέρνηση διαφωνεί με τέτοιες λαϊκές επιταγές. Δηλαδή φοβάται τον… λαό;
Οι ψηφοφόροι που εμπιστεύθηκαν αυτό το κόμμα, δεν τα “φάγανε μαζί” με την “κομματική νομενκλατούρα”, όπως ισχυρίζεται ο Πάγκαλος. Και γι’ αυτό μπόρεσαν να κάνουν αυτή την πολιτική αλλαγή. Και είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι όταν ο άνθρωπος αποβάλλει κάθε είδους ιδιοτέλεια, τότε γίνεται ελεύθερος. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, δεν αποτελεί τον αντικαταστάτη του παλιού φθαρμένου διπολικού πολιτικού συστήματος. Και γι’ αυτό εξάλλου δεν τον θέλει το σύστημα. Μπορεί κατά το παρελθόν να άλλαζαν τα κόμματα στην κυβέρνηση, αλλά τα κέντρα εξουσίας που έκαναν “κουμάντο” παρέμεναν τα ίδια!
Αυτά τα κέντρα ήσαν ξένα προς το μικρό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και παρέμειναν ξένα προς αυτό κι όταν έγινε κυβερνητική πολιτική δύναμη. Και γι’ αυτό τον λόγο πολέμησαν λυσσαλέα αυτή την απροσδόκητη γι’ αυτά, κυβερνητική αλλαγή. Μπορεί αυτή η λυσσώδης επίθεση να επανέφερε τον ένα κυβερνητικό πόλο στην εξουσία. Τον συντηρητικό. Δεν κατάφεραν όμως να επαναφέρουν στο γνωστό διπολικό σύστημα τον άλλο πόλο. Αυτός ο προοδευτικός πόλος με την επιμονή της λαϊκής ετυμηγορίας, πέρασε στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και γι’ αυτό τον λόγο η θλίψη του παλιού συστήματος το βράδυ των εκλογών ήταν μεγαλύτερη, από τη χαρά για την επαναφορά στην κυβέρνηση του συντηρητικού πόλου.
Ηθελαν την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό το 32% που πήρε, έχει σαν αποτέλεσμα, να εντείνουν ακόμη την επίθεσή τους προς αυτόν. Γι’ αυτό τον λόγο τα ιδιωτικά κανάλια συμπεριφέρονται κατ’ αυτό τον τρόπο προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Λες και κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η Ν.Δ.!! Σήμερα λοιπόν, ο προοδευτικός πόλος που εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας σαν ισχυρό όπλο του ότι κυβέρνησε και δεν βρέθηκε ούτε ένα σκάνδαλο οικονομικό, μπορεί να συσπειρώσει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις. Και μπορεί να ξαναγίνει πλειοψηφικό ρεύμα, όταν ο λαός θα αρχίσει να αναζητά κυβερνητική αλλαγή Η λαϊκή βάση θα επιβάλει αυτή τη συσπείρωση.
Ας το ‘χουν υπ’ όψιν τους οι ηγεσίες των όμορων κομμάτων που λένε ότι ανήκουν στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Πρέπει όμως να το ‘χει υπ’ όψιν του και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και να μετασχηματισθεί σε μια μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη. Η διεύρυνση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα προς το προοδευτικό και δημοκρατικό Κέντρο είναι σωστή.
Γνωρίζει ότι οι επόμενες εκλογές θα δοθούν στον χώρο του κέντρου και ότι αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει… τίποτα. Και ιδιαίτερα γνωρίζει ότι ο λαός μας το κατέστησε πεισματικά κόμμα εξουσίας και όχι κόμμα διαμαρτυρίας ή όμιλο διανοουμένων. Γιατί οι διανοούμενοι μπορεί να είναι καλοί στις αναλύσεις, αλλά υστερούν στην πολιτική πράξη! Οι επιλογές λοιπόν είναι σωστές γιατί πρέπει να υπάρξει αναντιστοιχία μεταξύ της ιδεολογικής και πολιτικής του φυσιογνωμίας και του σημαντικού ποσοστού ψηφοφόρων που το ακολουθεί.
Γνωρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτά τα 2.000.000 των ψηφοφόρων δεν ήσαν ΣΥΡΙΖΑ και επιδιώκει να ενσωματώσει αυτούς τους πολίτες σ’ ένα μαζικό, δημοκρατικό και ανοικτό προς την κοινωνία κόμμα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου έλεγε ότι τα κόμματα μοιάζουν με τις εκκλησίες. Στην εκκλησία μπαίνουν όλοι, αλλά στο ιερό της εκκλησίας μόνο το εκκλησίασμα. Και στόχος της ηγεσίας είναι να μη μετατραπεί σε ιερό της εκκλησίας!
