Οι πυλώνες και το κρίµα για τα Χανιά

∆εν υπάρχει άλλοθι για να µετατραπεί ο νοµός Χανίων σε µια περιοχή µειωµένων προσδοκιών.
Τα στελέχη του Α∆ΜΗΕ δεν θέλουν να κατανοήσουν τη λαϊκή βούληση και απαίτηση για το θέµα των πυλώνων στις Μαδάρες.
“Παράλληλη απώλεια” µιας αρτηριοσκληρυντικής γραφειοκρατικής αντίληψης, θα µου πείτε.
∆εν χρειάζεται και ιδιαίτερη ανάλυση πια για να διαπιστώσει και ο τελευταίος περαστικός πόσο επιβλαβείς είναι οι Πυλώνες στη δηµόσια υγεία και το περιβάλλον.
Έως ότου ξεµπλέξουν µε τα σώψυχά τους, θα παραµένει αυτή η εκκρεµότητα στον νοµό Χανίων.
Το θέαµα όµως δεν είναι ευχάριστο.
Και αυτό πρωτίστως πρέπει να απασχολεί τον πρωθυπουργό, που έχει επιδείξει µία εξαιρετική ευαισθησία για τις Μαδάρες.
Σε αυτήν τη νέα συνθήκη δυσκολεύονται να προσαρµοστούν τα στελέχη του Α∆ΜΗΕ και κάποιοι (πρόθυµοι…) περιφερειακοί σύµβουλοι.
Η ιστορική συνθήκη όµως καθορίζει την τοπική πολιτική ιστορία.
Η οποία µοιάζει να αιφνιδιάζεται όταν συναντά το απόλυτο κενό των στελεχών του Α∆ΜΗΕ.
Είναι κρίµα για τα Χανιά.
Ξοδεύονται στα δευτερεύοντα και στα επουσιώδη.
Αυτό δεν µπορεί να συνεχιστεί.