Το επάγγελμα του πυροσβέστη είναι αναμφίβολα ένα από πιο επικίνδυνα που υπάρχουν . Έρχεται σε άμεση επαφή με την κοινωνία και τον κόσμο στις πιο δύσκολες στιγμές του… Μπορώ να τοποθετηθώ για το επάγγελμα αυτό, λόγω του ότι για είκοσι έξι 26 χρόνια ανήκω σε αυτήν την μεγάλη Πυροσβεστική οικογένεια από διάφορα πόστα και θέσεις και μπορώ να καταλάβω πως νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι…
Δέκα ολόκληρα χρόνια υπηρέτησα σε ΕΜΑΚ ΕΙΔΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ και έχω διαχειριστεί πάρα πολλά συμβάντα τα οποία και θα θυμάμαι για όσο ζω ,λες και είναι σκηνές από ταινία τρόμου.
Προσωπικά εις γνώση μου έχω θέσει την ζωή σε άμεσο κίνδυνο για έξι φορές για να βοηθήσω συνάνθρωπο που είχε την ανάγκη μου ,που υπέφερε και πονούσε. Πολύ ανθρώπινος πόνος και δύσκολες καταστάσεις που διαδραματίζονται και όμως εμείς ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ το κάθε συμβάν άμεσα, ανεξαρτήτως έκτασης ,μεγέθους, αλλά και ώρας.
Πάντα με αυταπάρνηση.. Δεν θα πω ότι ζούμε σε κοινωνία αγγέλων και ο κάθε κλάδος έχει τα ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ όπως το τραγικό περιστατικό στο ΜΑΤΙ . Όμως ποτέ δεν πρεσβεύω την τσουβαλοπίοιση και την ανθρωποφαγία.. ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ υπάρχουν και κάποιοι ασυνείδητοι ανάμεσα μας, όπως είναι και σε όλους τους κλάδους, αλλά δεν είναι ικανοί να αμαυρώσουν την τόσο ισχυρή εικόνα της Πυροσβεστικής οικογένειας.
Πονάμε μέσα μας να βλέπουμε να χάνονται ανθρώπινες ζωές και περιουσίες ανθρώπων, όμως στο μέτρο του δυνατού κάνουμε το καλύτερο που μπορεί να γίνει.. Όταν εξελίσσεται μια μεγάλη πυρκαγιά ,όπως την πρόσφατη που σημειώθηκε στην ευρύτερη περιοχή της ΚΡΥΑΣ ΒΡΥΣΗΣ, που επικρατούσαν ακραία καιρικά φαινόμενα ,με ισχυρούς ανέμους ταχύτητας πάνω από εκατό χιλιομέτρων και το δύσβατο ανάγλυφο της περιοχής ,σαν να γίνεται ένας ΠΟΛΕΜΟΣ .Πιστέψτε με ότι κανείς Πυροσβέστης δεν επιθυμεί να εξαπλωθεί η πυρκαγιά ,ΑΛΛΑ αυτό το μεγάλο ΑΛΛΑ είναι ότι συμβάλουν πολλοί παράγοντες οι οποίοι δημιουργούν ένα τρομακτικό μείγμα έντασης της πυρκαγιάς και ο αγώνας είναι ΑΝΙΣΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ και δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα ,ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Όμως αυτό που πρέπει να καταλάβει ο κόσμος είναι ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΕΟΙ παλεύουμε όσο μπορούμε κάτω από αντίξοες συνθήκες , με όλες μας τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι πληγές από τα εγκαύματα στην πλάτη μου είναι ορατά και για πολλές μέρες διανυκτερεύουμε έξω δίνοντας συνεχώς μάχες σώμα με σώμα με καινούργιες πυρκαγιές όπως αυτή της ΑΓΙΑΣ ΓΑΛΗΝΗΣ που άμεσα κατασβέσαμε.
Ο αγώνας αυτός είναι καθημερινός με κίνδυνο την ζωή μας και όμως η πολιτεία δεν μας έχει αναγνωρίσει το επάγγελμα μας ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ και ας μας υπόσχονται πως θα το κάνουν , και ενώ τα χρόνια περνάνε και τίποτα δεν γίνεται ,μόνο υποσχέσεις, από όταν μπήκα στο ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ μόνο υποσχέσεις.
Λυπάμαι βαθειά να βλέπω εικόνες από μαύρα τοπία καμένα σαν να είναι νεκρά .Ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές και δεν κάηκαν σπίτια .Δυστυχώς για ακόμα μια φορά χάθηκαν οι περιουσίες των ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής, αλλά πιστεύω ότι το κράτος και οι αρμόδιοι t φορείς θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και στο πλευρό των πληγέντων κτηνοτρόφων και αγροτών ,με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και συνάμα θα ευαισθητοποιηθούν και θα δημιουργίες τις ανάλογες ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ στην ευρύτερη περιοχή …Έχουν αλλάξει φίλες και φίλοι μου οι εποχές Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ είναι εντόνως ορατή και μας δείχνει τις προθέσεις της, με ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ανά την ΕΛΛΑΔΑ και ανά τον ΚΟΣΜΟ, να σημειώνονται και να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους ,με τόση ευκολία ,να αφαιρούν ζωές και σπίτια με ένα πέρασμα.
Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ χρειάζεται για να την αντιμετωπίσεις ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΛΗΨΗ την οποία και ΠΡΕΣΒΕΥΩ ΑΠΟΛΥΤΑ και η καταστολή είναι δευτερευούσης σημασίας για μένα και εξαρτάται απόλυτα από το μέγεθος και τον βαθμό της ΠΡΟΛΗΨΗΣ, όπως έχω αναφερθεί και σε πολλές προγενέστερες μου αρθογραφίες, όπως και στην προηγούμενη με τίτλο ΣΩΣΤΗ ΠΡΟΛΗΨΗ – ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ που θα μπορείτε να δείτε στην προσωπική μου σελίδα και στις διάφορες σελίδες που έχουν αναρτηθεί. Θα κλείσω την αρθογραφία μου αυτή ,με ένα τραγούδι με τίτλο ΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ΔΙΝΟΥΜΕ, όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών, που έγραψα προσφάτως για τις μεγάλες πυρκαγιές που σημειώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της ΚΡΥΑΣ ΒΡΥΣΗΣ, αλλά και για τον αγώνα που δίνουν όλοι οι πυροσβέστες καθημερινά στην Ελλάδα.
Με μια μεγάλη λίστα συναδέλφων που έχουν χάσει την ζωή τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και είναι γραμμένη στο μνημείο των ΗΡΩΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ και θα είναι ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΜΑΣ.
Οι πυροσβέστες δίνουμε…
Φωτιά μεγάλη ξέσπασε Για ασήμαντη αιτία Κρίμα μεγάλο και άδικο Αυτό είναι αμαρτία…
Σε Ορνέ μα και σε Μέλαμπες Μα και στην Κρύα Βρύση Η κόλαση εξέσπασε Τίποτα δεν θα αφήσει…
Μεγάλο αγώνα δώσανε Οι Πυροσβέστες όλοι Μα ήταν αγώνας άνισος Και άνισοι οι ρόλοι…
Δώσαμε σώμα και ψυχή Και δεν υπήρχαν λάθη Για αυτό σπίτια δεν κάηκαν Ούτε άνθρωπος εχάθη…
Και στα Σακτούρια πρόλαβαν Την λαίλαπα την σβήσαν Και μια κακιά ανάμνηση Οπίσω την αφήσαν…
Οι Πυροσβέστες δίνουμε Μέχρι και την ζωή μας Την κοινωνία θέλουμε Να βρίσκεται μαζί μας…
Γιατί είμαστε κομμάτι της Σε αυτήνε μέσα ζούμε Έντιμα με αυταπάρνηση Τον όρκο μας τιμούμε…
*Ο Ηλίας Σ. Παλιεράκης
είναι αρθογράφος – στιχουργός
