Οι Ρίζες της Ελιάς Νίκου Γ. Μιχελάκη

«Φιλοδοξία της έκδοσης αυτής είναι να προσφέρει μια όσο γίνεται ολοκληρωμένη διεπιστημονικά απάντηση των ερωτημάτων για την πρώτη παρουσία και εξέλιξη του δέντρου, αλλά και να συνδράμει στη σωστή και τεκμηριωμένη ανάδειξη και αξιοποίηση της Ιστορίας, του Πολιτισμού και των συμβολισμών του.
Το κατά πόσο θα το επιτύχει, θα το κρίνουν οι αναγνώστες».
Νίκος Μιχελάκης
Δρ. Γεωπόνος, Επιστημονικός Σύμβουλος ΣΕΔΗΚ, Χανιά, Μάρτιος 2023
…Δύο ωραίες συγκινήσεις μού έδωσε το άνοιγμα του βιβλίου. Δύο συγκινήσεις, στη σελίδα 3…
Η αφιέρωση σας κύριε Νίκο, της έκδοσης, στη λατρεμένη σας και αγαπημένη μας Άρτεμη για την υπομονή και τη στήριξή της, καθώς γράφετε, λόγια που ‘‘ακούει’’ η ιερή της μνήμη, αλλά και τα θαυμάσια λόγια που επιφυλάξατε τόσο γενναιόδωρα για το πρόσωπό μου, στην αφιέρωσή σας, σε μένα. Σας ευχαριστώ θερμά, γιατί με τιμάτε πάντα με συνεργασίες, με τη φιλία σας και με τα σημαντικά δώρα σας, τόσο αξιόλογα βιβλία, μνημειώδη, συλλεκτικά, εξαιρετικά ενδιαφέροντα!
…Το βιβλίο κοσμείται στις πρώτες – πρώτες σελίδες του από θαυμάσια προλογίσματα θεσμικών προσώπων και επιστημόνων.
Κείμενα γραμμένα με σαφήνεια, ποιότητα και εύρος.
Πολύ μου άρεσαν αυτοί οι χαιρετισμοί, με θέρμη κι ενθουσιασμό για τούτο το εκλεκτό πόνημα!
Του κυρίου Γιώργου Μαρινάκη, δημοφιλέστατου δημάρχου Ρεθύμνου και προέδρου ΣΕΔΗΚ. Δεν λησμονώ τις ωραίες συντροφιές μας στο Συνέδριο της Καντάνου, στα Παλιά Ρούματα, στο Ρέθυμνο… Του κυρίου Αρναουτάκη ακόμα, περιφερειάρχη Κρήτης, του κυρίου Λευτέρη Ζούρου πανεπιστημιακού, της κυρίας Άννας Κούρτη, Πανεπιστημιακού επίσης, καθώς και του ίδιου του συγγραφέα, κυρίου Νίκου Μιχελάκη.
…Φυλλομετρώ με χαρά τις διακόσιες(!) σχεδόν, σελίδες! Υπέροχες ΦΩΤΟ με χρώμα, τίτλοι κεφαλαίων δομημένοι, σαφείς. Σελίδες ελκυστικές, γενικής ή μερικής ‘‘αυτονομίας’’. Μα τι να πρωτοδιαλέξω τώρα, από τόσο πλούτο; Ιστορισμός πολλών χιλιετιών, Αρχαιότητα, Μυθολογία, Όμηρος, Θρησκευτικοί Συμβολισμοί, Αθλητισμός, Υγεία και Θρέψη, αναγόμενα σε Ιερότητες, γι’ αυτό το θαυμαστό ‘‘λευκόχρυσο’’ με την υδαρή μορφή!
Με μαγεύει απίστευτα, το ’χω ξαναγράψει γι’ άλλο βιβλίο του κ. Μιχελάκη, εκείνη η αισθητική της λάμψης! Η ‘‘παρείσφρηση’’ στην ‘‘Αήττητη αθανασία’’ της πέτρας!!!
Των ασημένιων φύλλων της ελιάς, εδώ και χιλιάδες χρόνια, που ανακαλύφθηκαν στη Σαντορίνη…
Εκείνα τα “αποληθωμένα θαύματα” μικρά χαριτωμένα τεκμήρια στο διηνεκές, για την ηλικία του ευλογημένου δέντρου… Όπως ίσως οι γραφές στο χαρτί ή το ξύλο, οι παραστάσεις στον πηλό, ο κλάδος που μένει στην πέτρα, αταξίδευτος κι όμως ταξιδευτής, στο σύμπαν το γεωγραφικό της υφηλίου, εκεί παντού όπου ζήτησε ρίζωμα να καρπίσει την ΕΥΛΟΓΙΑ, η ΕΛΙΑ! Η Ελιά μας.
Κύριε Νίκο, συγχαρητήρια, ξανά.
Σας ευχαριστώ και πάλι.