Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι πλέον παρελθόν. Σημαδεύτηκαν από τις ανατροπές στους τρεις μεγάλους Δήμους της χώρας Αθήνα, Θεσ/νίκη, Πάτρα και από την αποχή που ανήλθε στο 40,20%. Μόνο στην Αττική απ’ τους 21 Δήμους που πήγαν στον δεύτερο γύρο οι 17 άλλαξαν καρέκλες, που σημαίνει πόσο ρευστή είναι η πολιτική κατάσταση. Εκ τούτου συνάγεται ότι οι ηγέτες εκλέγονται μεν από τον λαό, αλλά οι πολιτικές τους αποφάσεις είναι μειωμένης δημοκρατικότητας και ελαττωμένης εκπροσώπευσης.
Στην Αθήνα ο κ. Μπακογιάννης πήρε την πρώτη φορά 57.800 ψηφοφόρους ήτοι το 41,35%, ο δε κ. Δούκας μόνο 19.840 ψήφους, ήτοι ποσοστό 14,19%. Η ανατροπή διέψευσε όλα τα προγνωστικά και έδωσε στον κ. Δούκα τη δεύτερη φορά το 56% και 64.055 ψήφους, στον δε κ. Μπακογιάννη το 44% και ψήφους 50.400, δηλαδή έχασε 7.400 ψηφοφόρους. Σ’ αυτά τα ποσοστά αντιστοιχούν στον νέο νικητή 26 έδρες, στον δε ηττημένο 8 έδρες.
Ο “μεγάλος περίπατος” ήταν ένα φιάσκο για τους Αθηναίους με την ταλαιπωρία της Πανεπιστημίου και έγινε μεγάλος πονοκέφαλος για τους εποχούμενους, τους επισκέπτες, τους τουρίστες και τους κατοίκους, οι οποίοι την ώρα της ψήφου έχουν τον τρόπο τους να εκδικούνται. Η πρωτοβουλία του να μετατρέψει το κέντρο της πρωτεύουσας σε ένα ατέρμονο εργοτάξιο δεν έπαψε να είναι μια συνεχής πρόκληση.
Το αρνητικό αποτέλεσμα αποτελεί μήνυμα της λαϊκής εντολής, απεδόθη δε στην αποσυγκέντρωση δυνάμεων απέναντι στους υποψήφιους της Ν.Δ. και στη χαμηλή συμμετοχή. Οι ψηφοφόροι αναζητούσαν την ευκαιρία να στείλουν κάποιο πολιτικό μήνυμα στην εξουσία. Οι επιτυχόντες δεν κέρδισαν μόνοι τους, αλλά επειδή συμμετείχαν όλοι. Όπου συνέπλευσαν όλοι μαζί, κέρδισαν. Όποιος έμεινε μόνος του, έχασε. Οι εκλογείς δεν υπακούουν πάντοτε στα κελεύσματα των ηγεσιών τους. Ψηφίζουν με δικά τους κριτήρια. Όταν δε υπάρχει αβέβαιο αποτέλεσμα, τότε όλοι μαζί μπορούν. Το κοινό μέτωπο κερδίζει. Εκείνοι που εξελέγησαν, αν δεν ήσαν αξιόλογοι, θα έμεναν απ’ έξω.
Η έκβαση των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι η πρώτη κίτρινη κάρτα του κυρίαρχου λαού. Γι’ αυτό η Ν.Δ. θα πρέπει να προσέξει μην πάρει δεύτερη κίτρινη κάρτα με τις Ευρωεκλογές, διότι η τρίτη είναι κόκκινη και βγαίνει ο παίκτης έξω από το “γήπεδο της πολιτικής”.
Το “φαινόμενο Δούκα” αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και μελέτη για την πολιτική στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, περιείχε δε ισχυρό πολιτικό μήνυμα.