Η ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, οι πολλαπλές συμμαχίες, η διατήρηση επαφής με τους Τούρκους και η δυνατότητα προσφυγής στη Χάγη μόνο για το θέμα
της υφαλοκρηπίδας, είναι η σταθερή πλέον πολιτική όλων
των ελληνικών κυβερνήσεων
Εάν οι Τούρκοι ήταν σίγουροι ότι μπορούν να μας κατανικήσουν ή να κάνουν ένα σοβαρό πολεμικό επεισόδιο σε ένα κατοικημένο ελληνικό νησί, χωρίς να μπορεί η Ελλάδα να απαντήσει, ίσως θα μπορούσαν να το είχαν κάμει ήδη.
Ο επεκτατισμός της Τουρκίας, η πίστη στο δίκαιο του ισχυροτέρου, η περιφρόνηση προς το διεθνές δίκαιο και η ιδέα ότι η Τουρκία έχει σπουδαίο πολιτισμό (πολιτισμός του εδάφους, των κατακτημένων εδαφών) δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Aυτή η νοοτροπία, αυτή η εξωτερική τους πολιτική τούς στερεί τη δυνατότητα της αυτογνωσίας για το πόσο υστερούν έναντι των Ευρωπαίων ιδιαίτερα στα ζητήματα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι οι άλλοι Ευρωπαίοι και για άλλους βέβαια λόγους και όχι εμείς που επιδιώκουμε την Ευρωπαϊκή τους πορεία και συμμόρφωση, θα βάζουν πάντοτε βέτο στην Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Έτσι οι Τούρκοι δε θα μπορούν να παίξουν το ρόλο μιας μεγάλης περιφερειακής δύναμης, που τόσο πολύ επιθυμούν.
Έτσι πάντοτε θα παραβαίνουν τους κανόνες διεθνούς δικαίου και ιδιαίτερα τους κανόνες του δικαίου της θάλασσας που είναι δεσμευτικοί και για αυτούς και δε θα σέβονται επίσης τους κανόνες της ειρηνικής και καλής γειτονίας. Όλα αυτά θα συμβαίνουν μέχρι να καταλάβουν, αφού θα είναι και προς το δικό τους συμφέρον ότι πρέπει να αλλάξουν πολιτική. Ας το ελπίσομε. Η εμπειρία μου και ο προβληματισμός μου επί 15 χρόνια στην αποστολή του Συμβουλίου της Ευρώπης, η ευκαιρία που είχα να γνωρίσω τον Ισμαήλ Τζεμ και τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, όταν ήταν βουλευτές, τον Ερντογάν όταν ήταν δήμαρχος και τον τότε πρεσβευτή τους στην Αθήνα Ακιμάν με κάνει να πιστεύω ότι δε πρέπει να αποκλείσουμε εντελώς τις όποιες ελπίδες μας.
Την Κύπρο η προδοσία της χούντας την κατέστησε άοπλη και ανυπεράσπιστη, χωρίς αποτρεπτική δύναμη, αφού ο Παπαδόπουλος πήρε από την Κύπρο την Ελληνική μεραρχία για να μη διακινδυνεύσει το καθεστώς τους σε περίπτωση Ελληνοτουρκικής εμπλοκής. Τη μεραρχία την είχε εγκαταστήσει στη Κύπρο ο γέρος της δημοκρατίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Ο άλλος επίσης και αυτός ανίκανος της χούντας ο Ιωαννίδης έκαμε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, προσφέροντας στους Τούρκους την αφορμή που έψαχναν να εισβάλλουν στη Κύπρο, ως εγγυήτρια δύναμη. Ο τουρκικός στρατός κάνοντας πλέον παρέλαση στο Κυπριακό έδαφος δολοφόνησε Κυπρίους και Έλληνες, βίασε ανθρώπους ακόμη και Τουρκοκύπριους και κατέστρεψε τα πάντα ως βάρβαρος Αττίλας.
Εάν υπήρχε η αποτρεπτική δύναμη της Ελληνικής μεραρχίας, οι Τούρκοι σιγουρατζήδες όπως είναι και γνωρίζοντας ότι Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες είχαν τη δύναμη και την θέληση να υπερασπιστούν και την Κύπρο και την Ελλάδα και τον εαυτό τους δεν θα επενέβαιναν. Επί τόσα χρόνια οι Τούρκοι, που τόσο πολύ το επιθυμούσαν, δεν είχαν τολμήσει να εισβάλλουν στη Κύπρο.
Όσο είναι λοιπόν σωστό να έχουμε ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, στην οποία φανερά πιστεύει η σημερινή ηγεσία των ενόπλων μας δυνάμεων, ενώ μας κοστίζει βέβαια πόρους που χάνονται για την παιδεία, την υγεία, τους μισθούς και τις συντάξεις άλλο τόσο είναι λάθος κάποιοι να καλλιεργούν και να ενσπείρουν τον κίνδυνο μιας άμεσα επικείμενης Τουρκικής εισβολής. Ασφαλώς επίσης η ανοιχτή διπλωματική οδός των συζητήσεων με τη Τουρκία είναι απαραίτητη που άλλωστε δε μας έβλαψε μέχρι σήμερα. Την επαφή αυτή την τήρησαν όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις.
Αναφερόμενοι στην δυνατότητά μας να αμυνθούμε και μόνο έναντι των Τούρκων, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν τα δεδομένα αποτροπής του πολέμου. Πέρα από τον ισχυρό Ελληνικό στρατό και το φυσικό οχυρό του Έβρου, πέρα από την παράδοση νίκης του Ελληνικού ναυτικού είναι δεδομένη και η υπεροχή της Ελληνικής αεροπορίας στο Αιγαίο.
Υπάρχει πλέον η ενότητα των πολιτικών δυνάμεων στα Εθνικά θέματα και υπάρχουν και οι πολύπλευρες συμμαχίες την Ελλάδας με ισχυρούς σύμμαχους. Στη σημερινή εποχή της ηλεκτρονικής και ψηφιακής τεχνολογίας δε φτάνει το μέγεθος του εδάφους και ο αριθμός των κατοίκων μιας χώρας. Έχουμε το παράδειγμα του Ισραήλ.
Οι Τούρκοι δεν είναι σίγουροι ότι η Ευρωπαϊκή ένωση δε θα υπερασπιστεί τα σύνορά της, παρά το ότι βέβαια δεν έχει ενιαία εξωτερική πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Δεν είναι σίγουροι ότι οι Ευρωπαίοι αλλά και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δε θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους που συνταυτίζονται με το Διεθνές δίκαιο και ιδιαίτερα με το δίκαιο της θάλασσας και τα δικαιώματα των νησιών στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Ούτε για την στάση της Ρωσίας είναι σίγουροι.
Η Τουρκία βέβαια έχει ισχυρά ερείσματα στη διεθνή πολιτική σκακιέρα, αφού έχει σύνορα με το Ιράν και τη Ρωσία, αφού οι σωλήνες του πετρελαίου και του αερίου περνούν από το έδαφός της και αφού είναι αγορά 70-80 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η Ελλάδα επιθυμεί ειρηνικές σχέσεις και σχέσεις καλής γειτονίας με τη Τουρκία. Αυτό είναι το αμοιβαίο συμφέρον για να μη ξοδεύουμε τα λεφτά μας στα κανόνια και να μη γινόμαστε υποχείριοι στις ξένες μεγάλες δυνάμεις οι μεν και οι δε.
Είναι όμως μεγάλο λάθος να διακηρύσσουν κάποιοι ότι είμαστε αδέρφια με τους Τούρκους και ότι όλα αυτά τα δημιουργούν εκ του μη όντος οι πολιτικοί. Ο οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης πάρει θέση εξουσίας δε μπορεί να χαρίσει στα Ελληνικά νησιά. Δεν είναι περιουσία του παππού του. Θα έχει και αυτός και θα ασκεί την ίδια πολιτική με όσους κυβέρνησαν χθες, όσους κυβερνούν σήμερα και όσους θα κυβερνούν αύριο την Ελλάδα. Εμείς το μόνο που διαδηλώνουμε είναι η απόφασή μας να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας, τον εαυτό μας και τα εδαφικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τίποτε άλλο.
Η μεγαλομανία και τα παλάτια στην Άγκυρα συμβολίζουν αυτοκρατορία και σουλτάνους. Δεν ταιριάζουν σε μια εποχή που και η Τουρκία έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα και που ο πρόεδρος της Τουρκίας πρέπει να κυκλοφορεί και χωρίς γραβάτα πλησιάζοντας επί ίσοις όροις τους απλούς πολίτες και που ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και αυριανός αντίπαλος του Ερνογάν αφού επισκέφτηκε τους σεισμόπληκτους δεν είχε το δικαίωμα να κάνει σκι. Τα παλάτια, η αυτοκρατορία και η γαλάζια πατρίδα είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Δε ξέρω, αν όπως λέει ο Γκιουλέν, ο Ερνογάν θα έχει το τέλος του Χίτλερ. Πάντως ο Μεντερες, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στη καταστροφή του Ελληνισμού της Πόλης, κρεμάστηκε από τους ίδιους τους Τούρκους. Η αποκατάστασή του μετά τον θάνατό του το 1990, έχω την εντύπωση ότι θα τον άφησε αδιάφορο!
Η Ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό το Κώστα Σημίτη και άμεσο συνεργάτη τον Γιάννο Κρανιδιώτη και την υπόλοιπη ηγεσία του υπουργείου εξωτερικών έβαλε την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά την απειλή της Τουρκίας ότι θα μας κήρυττε άμεσα πόλεμο. Είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα παρά τις απονενοημένες ενέργειες εντυπωσιασμού των Τούρκων στην Κύπρο είναι η Κύπρος που αποτελεί ανάχωμα και εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων. Φανταστείτε να ήταν η Κύπρος εκτός της Ε.Ε! Βέβαια θα ήθελαν τόσο πολύ οι Τούρκοι να σβήσουν και την Κρήτη από το χάρτη. Η Κρήτη καθιστά άκυρο και ανύπαρκτο το Τουρκολιβυκό σύμφωνο.
Η ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, οι πολλαπλές συμμαχίες, η διατήρηση επαφής με του Τούρκους και η δυνατότητα προσφυγής στη Χάγη μόνο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, είναι η σταθερή πλέον πολιτική όλων των Ελληνικών κυβερνήσεων.
