Οι τρωτοί ενήλικοι

Δεν υπάρχει εφησυχασμός για το “άνοιγμα” από 1ης Μαΐου μικροκαταστημάτων, αλλά και περισσότερος προβληματισμός, τι θα γίνει αν αρχίσουν να λειτουργούν τα ξενοδοχεία απ’ τον Ιούνιο. Η φύση δεν ξέρει τι εστί “νόμιμο”. Δεν έχει ηθική. Οταν ιδιοτροπιάζει, θυμώνει, ορμάει, εξολοθρεύει ό,τι βρει μπροστά της, δυνατούς ή ευάλωτους, αθώους ή ενόχους. Επώδυνα γεγονότα, τα οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αποφύγουν, κυρίως οι παθολογικώς ευπρόσβλητοι, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι ηλικιωμένοι.
Είναι υπερβολικός ο θόρυβος για όσους “φεύγουν”, χτυπημένοι απ’ τον κορωνοϊό; Τις άλλες αιτίες που χάνονται οι άνθρωποι στους τοπικούς πολέμους, στους δρόμους από ατυχήματα ή από πείνα και αρρώστιες, για τους αυτόχειρες λόγω χρεοκοπίας και συναισθηματισμούς δεν τις βλέπουμε;
Τώρα με την επιστροφή σταδιακά σε μια “κανονικότητα” οι μύθοι καταρρέουν, τα στερεότυπα ανατρέπονται και η διασκέδαση του καναπέ θα ‘θελε να πει ένα “λυπητερό αντίο” στη μαζική έξοδο. Ο δρόμος προς τα εξοχικά και τα χωριά ανοίγει απ’ τον Ιούνιο για την τρίτη ηλικία, ένα βήμα προς το αύριο, “το στίγμα της επόμενης μέρας”, το Καλοκαίρι των συνταξιούχων.
Ολα τρέχουν με ταχύτητα φωτός, απ’ τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες μέχρι τις ιντερνετικές εφαρμογές με σημείο αναφοράς το σύνθημα της επόμενης φάσης “ΧΑΜ” (Χέρια – Απόσταση – Μάσκα). Και για ν’ απαλλαγούν μερικοί απ’ το ψυχολογικό στρες που ο καναπές επί 5 εβδομάδες έκανε τις τρίχες της κεφαλής τους να μακρύνουν μερικούς πόντους στο φυσικό τους χρώμα.
Επιβάλλονται, λοιπόν, τέτοιοι περιορισμοί της ελευθερίας, που πολλοί παραβιάζουν υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν δικαιώματα τα οποία δεν σέβεται η εξουσία. Υποστηρίζεται ότι οι κυβερνώντες διαπνέονται από ένα είδος “ρατσισμού” γύρω απ’ το θέμα της υγείας για πληθυσμό κυρίως άνω των 70ετών. Ο εξαναγκασμός των 70χρονων και άνω να συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο στην καθημερινότητα, είναι μια νέα “ηθική”. Δημιουργεί μια αντίληψη άσκησης ελέγχου ατόμων ή ομάδων που προσιδιάζει με κηδεμονευτικό και προστατευτικό χαρακτήρα. Οι λόγιοι το λένε “πατερναλισμό”, μια τάση να προσπαθεί κανείς να καθοδηγεί όποιους εκπροσωπεί με στόχο, εν προκειμένω, την διαφύλαξη τη υγείας των και τη δικαιολογία ότι επειδή δεν μπορούν από μόνοι τους ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους, επεμβαίνουν οι αρχές. Νομιμοποιείται η επέμβαση για τα ευάλωτα άτομα με τη βοήθεια και της σύγχρονης βιοτεχνολογίας, κάτι που αυτή η κατηγορία των πολιτών από μόνη της αδυνατεί ν’ αξιολογήσει και να συμμορφωθεί.
Ευτυχώς η συγκινητική παρέμβαση του κ. Τσιόδρα στο θέμα τούτο, που έδειξε ευαισθησία ώστε οι “συμπαθείς” ηλικιωμένοι να μην νιώθουν θύματα παραπληροφόρησης, ύστερα από την μείωση φυσικών δραστηριοτήτων τους στις μεγάλες πόλεις που είχε σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχολογία τους.