Φαίνεται πως o κόσµος είναι της µοίρας του να βρίσκεται σε αναταραχή από τους Βολοντίµιρ τους (Βλαδίµηρους). Ο ένας Ιωάννης ο ‘‘ισαπόστολος’’ (958-1015 µ.Χ.) ηγεµόνας του Κιέβου και µετέπειτα βασιλιάς της Ρωσίας. Ο δεύτερος, ο Πούτιν, γνωστός από την παρουσία του στη ρωσική σκακιέρα από το 2000 και τρίτος ο πρώην κωµικός ηθοποιός και σεναριογράφος Ζελένσκι, πρόεδρος στην Ουκρανία απ’ το 2019.
Μήπως είναι οµοεθνείς και όχι ανάδελφοι λαοί Ουκρανοί και Ρώσοι; Οι πρώτοι ισχυρίζονται ότι είναι χωριστοί από τους άλλους, καλοί άνθρωποι, τους οποίους οι Ρώσοι θεωρούν αδελφούς. Άλλο αν οι Ουκρανοί χωρίζονται ανέκαθεν σε «Ρωσόφοβους» και «Ρωσόφιλους». Οι τελευταίοι, µετά τον τριετή ρωσοουκρανικό πόλεµο, έγιναν και κείνοι «Ρωσόφοβοι».
Οι Βλαδίµηροι έφτιαξαν ο καθένας µια δική τους ολιγαρχική τάξη, επενδύοντας σ’ αυτήν, µε το να καταπνίγουν αυτονοµιστικά κινήµατα, όπως ο Πούτιν µε τους Τσετσένους. Ο Ζελένσκι χαρακτηρίστηκε ως «δικτάτορας» κατά το πρότυπο του Τραµπ και λόγω εναγκαλισµού του µε Σαουδάραβα που είναι του ίδιου φυράµατος. Ταξίδεψε το 2023 στην Αργεντινή, Μπουένος Άιρες, να παραστεί στην ορκωµοσία του ακροδεξιού Χαβιέ Μίλεϊ. Μη µας διαφεύγει και η παρουσία του στην ελληνική Βουλή µε δύο σωµατοφύλακες του απ’ το γνωστό ναζιστικό τάγµα του Αζόφ, όπου έκανε αναφορά για τη ‘‘Φιλική Εταιρεία’’. Έχει κηρύξει αναγκαστικό νόµο στη χώρα του, που ψηφίστηκε να κατηγορείται για εσχάτη προδοσία όποιος συνοµιλήσει µε τους Ρώσους για ειρήνη. Καταδιώκει δε βίαια την υπάρχουσα ορθόδοξη εκκλησία.
Έχουµε και τις συµφωνίες 1 και 2 που έγιναν στην πρωτεύουσα Μινσκ της Λευκορωσίας υπό την αιγίδα της Ρωσίας, Γερµανίας και Γαλλίας το 2015 και το 2016. Επρόκειτο για την ανεξαρτησία και αυτονοµία του δηµοκρατικού Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, όπου αθετήθηκαν και δεν εφαρµόστηκαν στην πράξη από το Κίεβο. Το αποτέλεσµα ήταν µια αιµατηρή σύγκρουση 10 µηνών στην Ανατολική Ουκρανία.
Αλλά αν κάτι άλλο χωρίζει Ρώσους και Ουκρανούς είναι το Χολοντοµούρ, το ολοκαύτωµα, ο µεγάλος λιµός 1932-1933 µε εκατοµµύρια θύµατα Ουκρανών, απόρροια της οικονοµικής πολιτικής που εφάρµοσε ο Στάλιν µε την κολεκτιβοποίηση. ∆ηλαδή µια σοσιαλιστική µορφή, που όλα τα µέσα παραγωγής πλούτου είναι ιδιοκτησία ενός συλλογικού οργάνου, εν προκειµένω του κράτους.
