Οι βόμβες της ΚΓΠ που εκρήγνυνται χωρίς αιδώ

Το Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας, θα πραγματοποιηθεί  στις 18 Νοεμβρίου 2019. Οι υπουργοί θα προβούν σε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις περιβαλλοντικές και τις κλιματολογικές πτυχές της μεταρρυθμιστικής δέσμης για την ΚΓΠ για μετά το 2020, καθώς και για τους προτεινόμενους μεταβατικούς κανόνες για την ΚΓΠ για το 2020. Η δέσμη μεταρρυθμίσεων της ΚΓΠ μετά το 2020 περιλαμβάνει τρεις νομοθετικές προτάσεις: 1) κανονισμό για τα στρατηγικά σχέδια στο πλαίσιο της ΚΓΠ, 2) κανονισμό για την κοινή οργάνωση της ενιαίας αγοράς (ΚΟΑ), και 3) έναν οριζόντιο κανονισμό σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της ΚΓΠ
Την ίδια ώρα χορός δεκάδων δις € από τις κοινοτικές επιδοτήσεις πάνε στις τσέπες επιτήδειων μεγαλονονών, απ ότι γίνεται γνωστό αργά αλλά σταθερά, με μαφιόζικες μεθόδους και εγκληματικές διαδικασίες. Οι κατηγόριες αφορούν σχεδόν το σύνολο των πρώην ανατολικών χωρών που μπήκαν σε 2-3 δόσεις και ανακάτεψαν κάπως στραβά την τράπουλα!
Εμείς ως χώρα μόνιμα είμαστε στο δεύτερο πλάνο, αφού και καλά τα κάνουμε, αλλά δεν ξέρουμε να τα υποστηρίξουμε, και πληρώνουμε και τα σπασμένα σε όλο το μήκος και πλάτος της άγνοιας από το πώς πρέπει να το κάνουμε σωστά. Έτσι, πριν πούμε για τις μαφιόζικες μεθόδους των πρώην ανατολικών χωρών που είναι εταίροι και συνεταίροι μας, θα θυμίσω στους αναγνώστες το φιάσκο Χατζηγάκη που επιβάρυνε τον προϋπολογισμό με αγροτικές επιδοτήσεις που θεωρήθηκαν από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ότι νόθευαν τον ανταγωνισμό στη γεωργία, περίπου 400 εκατ. € το 2009 λίγους μήνες πριν τις εκλογές που έχασε ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Λίγους μήνες πριν χάσει τις εκλογές ο Αντώνης Σαμαράς, το ευρωπαϊκό δικαστήριο ζητά να ανακτηθούν όλες οι επιδοτήσεις κάτι που δημιούργησε επιπρόσθετο πονοκέφαλο στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης (Ιούλιος 2014).
Αυτές κι αν είναι ευρωανισότητες! Σχεδόν το σύνολο του τύπου και του ηλεκτρονικού τύπου τις τελευταίες εβδομάδες αναφέρονται στο μεγαλειώδες σκάνδαλο συγκέντρωσης της δύναμης και της εξουσίας για τις αγροτικές αποζημιώσεις που λαμβάνουν χώρα κάτω από τη μύτη μας και αγγίζουν τα όρια της παράνοιας! Οι αναφορές που δημοσίευσαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης (NYT) φωτίζουν το μοντέλο παροχών της ΚΓΠ και τις εγκληματικές μεθόδους των μαφιόζων πρώην ανατολικών.
Στους Τάιμς της Νέας Υόρκης (NYT) δημοσιεύθηκε μια έκθεση (φαίνεται μετά από μεγάλη έρευνα στις 3 Νοεμβρίου) που υπογραμμίζει για άλλη μια φορά τις στρεβλωτικές επιπτώσεις των γεωργικών επιδοτήσεων που παρέχεται στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) της ΕΕ, οι οποίες όμως είναι εγγενείς στον υπόδειγμα που χρησιμοποιούν για να τις παίρνουν.
Οι κοινές γεωργικές επιδοτήσεις γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και μάλιστα συστηματικά σε όλες τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης από εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία, οδηγώντας στη δημιουργία ενός συστήματος που μοιάζει πολύ με  «σύγχρονη φεουδαρχία», σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα της NYT που προαναφέραμε.
Η έρευνα διεξάγεται σε εννέα χώρες της ΕΕ επικεντρώνεται στο παράδειγμα της Ουγγαρίας ειδικότερα, όπου η έρευνα των Times της ΝΥ διαπίστωσε ότι οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις χρησιμοποιούνται από τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν ως «σύστημα προστασίας» που «πλουτίζει τους φίλους και την οικογένειά του, προστατεύει τα πολιτικά του συμφέροντα και τιμωρεί τους αντιπάλους του».
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει αγώνα ενάντια σε αυτούς τους ισχυρισμούς λέγοντας ότι «μπορούν και θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του προϋπολογισμού της ΕΕ» συμπεριλαμβανομένης, όπου πληρούνται οι προϋποθέσεις, της αναστολής πληρωμών στο πλαίσιο της ΚΓΠ και της εφαρμογής δημοσιονομικών διορθώσεων κατά του μέλους ενδιαφερόμενα κράτη». Και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι όντως η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ (Κομισιόν), έχει και τον τρόπο και τα μέσα να ελέγξει που πάνε οι γεωργικές επιδοτήσεις. Έτσι, δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί υπερασπίζεται τον εαυτό της ρίχνοντας τις ευθύνες στα κράτη μέλη. Και δεν μου αρκεί η υπενθύμιση ότι αν και μοιράζονται τις αρμοδιότητες σχετικά με τη χρήση των δαπανών της ΚΓΠ, οι χώρες είναι πρωτίστως υπεύθυνες για την υγιή και νόμιμη διαχείριση των κεφαλαίων. Για παράδειγμα, στον τομέα της ιδιοκτησίας της γης, είναι πρωτίστως αρμόδιες οι αρχές των κρατών μελών να ενεργήσουν και να θέσουν το απαραίτητο σύστημα για την πρόληψη και την αποφυγή απάτης», όπως δηλώνουν αξιωματούχοι των Βρυξελλών.
Ωστόσο, η Επιτροπή δεν φαίνεται να εμπιστεύεται τα κράτη μέλη με το θέμα της προστασίας του προϋπολογισμού της ΕΕ, και ίσως να εξηγείται και η πρόταση για την λειτουργική αξιοποίηση ενός Ευρωπαίου Εισαγγελέα, για το λόγο ότι «οι εθνικοί εισαγγελείς δεν θέτουν πάντοτε τον προϋπολογισμό της ΕΕ ως πρώτη προτεραιότητα κατά την παρακολούθηση των περιπτώσεων».
Και δε θα πρέπει να λησμονούμε ότι  οι γεωργικές επιδοτήσεις της ΕΕ ανέρχονται σε άνω των 65 δις. ευρώ ετησίως, που βοηθούν στη χρηματοδότηση ενός είδους σύγχρονου φεουδαρχισμού στον οποίο οι μικροκαλλιεργητές είναι υπόχρεοι σε πολιτικά ελεγχόμενους μεγάλους γαιοκτήμονες.
Και όλα αυτά που ξεπερνούν την πολιτική σύγκρουση συμφερόντων που επισημάνθηκε από τους NYT, οφείλονται κυρίως στο βασικό σύστημα πληρωμών, το οποίο παρέχει στους γεωργούς πληρωμές μόνο βάσει του αριθμού των εκταρίων που κατέχουν και άρα υπάρχει πρόσφορο έδαφος για δημιουργία στρεβλωτικών επιπτώσεων.
Και η νέα πρόταση της Επιτροπής για την περίοδο μετά το 2020 φαίνεται να παραμένει σταθερή σε αυτό το παραδοσιακό σύστημα ενίσχυσης ανά στρέμμα, όπου ο άνθρωπος που κερδίζει περισσότερα είναι στην πραγματικότητα αυτός ο οποίος κατέχει περισσότερα, σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή Herbert Dorfmann, συντονιστή του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ) στην Επιτροπή Γεωργίας του Κοινοβουλίου (AGRI). Θα πρέπει να τονίσουμε την προσπάθεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που προσπάθησε να το ξεπεράσει, προτείνοντας έναν ορισμό για ενεργούς ή γνήσιους αγρότες που είναι επιφορτισμένοι με την πρόσβαση στη χρηματοδότηση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Φαίνεται ότι ήλθε ο καιρός να ξεκινήσει ένας προβληματισμός σχετικά με τον τρόπο εκσυγχρονισμού του πρώτου πυλώνα, ο οποίος αφορά τις άμεσες πληρωμές, στις συνεχιζόμενες συζητήσεις για την επόμενη ΚΓΠ. Τα χρήματα για τη γεωργία πρέπει να πάνε σε όσους καλλιεργούν τη γη, λέει η απλή λογική. Τα σημαντικά κονδύλια που παρέχει η Κοινή Γεωργική Πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από πραγματικούς αγρότες και όχι από εκείνους που μισθώνουν γη για κέρδος.
Βέβαια, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η Κομισιόν κάνει σοβαρές προσπάθειες για να πετύχει την ανάπτυξη ενός στρατηγικού σχεδίου της ΚΓΠ, που θα υποβάλλουν τα κράτη μέλη για να λάβουν χρηματοδότηση. Αυτό έχει ως στόχο να καταστήσει τα αποτελέσματα της νέας ΚΓΠ πιο διαφανή.
Πάντως δεν είναι εύκολο να μπει τάξη στο υπάρχον σύστημα, ακόμη και αν πάρουν μεγαλύτερη εξουσία τα κράτη μέλη, διότι ελλοχεύει και ο κίνδυνος επανεθνικοποίησης. Και ο επόμενος Επίτροπος Γεωργίας, ο Πολωνός Janusz Wojciechowski, δήλωσε κατά την πρώτη του ακρόαση ότι «η πρόταση του Hogan δεν είναι η Βίβλος». “Δεν θέλουμε να ανοίξουμε ξανά τα πάντα παρά μόνο μερικά άρθρα, μεταξύ των οποίων και αυτά που αφορούν την επανεθνικοποίηση”, δήλωσε.
Βέβαια, αν κρίνουμε από τη μελέτη που μόλις κυκλοφόρησε  (15-11-2019) για το Κράτος δικαίου (Τι σκέφτονται οι δεξαμενές σκέψης), στη σύνοψή της αναφέρει ότι «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια κοινότητα δικαίου, με το κράτος δικαίου να αποτελεί βασική αξία από την ίδρυση της Ένωσης. Η νέα  Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, επιβεβαίωσε την ισχυρή δέσμευσή της να υποστηρίξει το κράτος δικαίου, το οποίο παραμένει κοινή ευθύνη για όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και όλα τα κράτη μέλη. Ωστόσο, οι εξελίξεις σε αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ – για παράδειγμα στην Τσεχία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Σλοβακία και τη Μάλτα – έχουν προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσο αυτή η δέσμευση παρατηρείται στην πράξη, προκαλώντας έντονη συζήτηση σε ολόκληρη την ΕΕ και δράση στα ίδια τα θεσμικά όργανα της ΕΕ . Ε! ας το δούμε πιο σοβαρά!