Οι ετήσιες θεατρικές παραστάσεις του Γενικού Λυκείου Σούδας ακουµπούν σε µια παράδοση ετών που ξεκινά από το σχολικό έτος 2007 και συνεχίζεται ανελλιπώς µέχρι σήµερα. Παρά τις δυσκολίες και τα εµπόδια που παρουσιάζονται κατά καιρούς, κυρίως λόγω του ασφυκτικού προγράµµατος των παιδιών και των απαιτητικών συνθηκών λειτουργίας του λυκείου, όπως αυτές προδιαγράφονται από το αναλυτικό πρόγραµµα σπουδών, η σχολική κοινότητα αναγνωρίζοντας την αξία της παράδοσης αυτής, επιµένει µε πάθος να τη διατηρεί.
Γενιές παιδιών που αποφοιτούν από το σχολείο, έχουν πολλά να θυµούνται νοσταλγικά από τη συµµετοχή τους σε αυτή τη µοναδική εµπειρία που από µόνη της αποτελεί την κορυφαία και πιο σύνθετη µορφή θεατρικής έκφρασης και πολιτιστικής δράσης της σχολικής τους ζωής.
Γλυκιά ετήσια προσµονή και για την τοπική κοινωνία οι θεατρικές αυτές παραστάσεις στο τέλος του σχολικού έτους, λίγο πριν την έλευση του καλοκαιριού, καθώς της δίνουν τη χαρά της συνεύρεσης και της συνάθροισης µε αφορµή το κάλεσµα των παιδιών που καταχαίρονται το ζεστό χειροκρότηµά της, ως ανταµοιβή στους κόπους τους.
Όλοι εκεί παρόντες και παρούσες, το φετινό σχολικό έτος είχαµε την ευκαιρία να απολαύσουµε τη θεατρική οµάδα του Γενικού Λυκείου Σούδας, στις 13και 24 Μαΐου, στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων, µέσα από το ανέβασµα της εκπληκτικής για τα σχολικά δεδοµένα παράστασης «Οικογενειακές Ιστορίες…». Μια ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη διασκευή τριών έργων από τη θεατρική οµάδα, τα οποία συνδέονταν µεταξύ τους, ως προς το περιεχόµενό τους και το ισχυρό θεατρικό τους αποτύπωµα. Κοινός τόπος της επιλογής των έργων, η διαχρονικότητα των κοινωνικών τους µηνυµάτων που θίγουν µε χιούµορ και ευαισθησία στερεότυπα και καταστάσεις που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, την κοινωνική υποκρισία, και την κρίση της οικογένειας στην καθηµερινότητά της.
Ο λόγος για τη θεατρική ροµαντική κωµωδία του Ιρλανδού συγγραφέα, Όσκαρ Ουάιλντ « Η σηµασία του να είναι κανείς σοβαρός», καθώς και για τα γνωστά θεατρικά έργα« Οικογένεια….Αγαπιόµαστε» του Αλέκου Σακελλάριου και ∆ήµου Λεβιθόπουλου και « Οι µικροί Φαρισαίοι» του ∆ηµήτρη Ψαθά.
Άρτια και καλοδουλεµένη, όπως κάθε χρόνο παράσταση, από τους εµψυχωτές, σκηνοθέτες και καθοδηγητές της οµάδας, εκπαιδευτικούς του σχολείου: Αντέλλη Γεωργία και Παΐζη Ελένη.
Καινοτόµες και δηµιουργικές, εξισορρόπησαν το αισθητικό καλλιτεχνικό αποτέλεσµα της θεατρικής αυτής δηµιουργίας µε τα παιδαγωγικά οφέλη του σηµαντικού αυτού εγχειρήµατος.
Μια µικρή, αλλά ουσιαστική αλλαγή στα λιτά και συνάµα έξυπνα σκηνικά του έργου, µια ευρηµατική λεπτοµέρεια που έκανε τη διαφορά, έφταναν για τη µετάβαση από το ένα µέρος του έργου στο άλλο, κρατώντας αµείωτο το ενδιαφέρον των θεατών.
Φανερή και η εµπλοκή των παιδιών σε όλη τη διαδικασία, από τη σύλληψη της ιδέας έως την υλοποίησή της, µέσα από τις ερµηνείες των ρόλων τους οι οποίες ξεπερνούσαν τα σχολικά δεδοµένα. Και τούτο γιατί τα παιδιά κατόρθωσαν µε αίσθηµα ευθύνης να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των χαρακτήρων του έργου, αποδίδοντας αξιοθαύµαστα και µε λεπτοµέρεια τις αποχρώσεις των ψυχικών εντάσεων των στιγµών κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Και αυτό δεν είναι και λίγο, όταν το πετυχαίνουν έφηβοι µέσα από το σχολικό θέατρο! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους!
Καλή συνέχεια και «Καλό καλοκαίρι!»
