Η πρόσφατη συνέντευξη της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α’, στη σχολική εφημερίδα “Εκτός ύλης” του 1ου ΕΠΑΛ Περάματος, φανερώνει την αγωνία του Πατριάρχου, αλλά και τη μαρτυρία διά του μαρτυρίου, σε μία δύσκολη περίοδο της Ιστορίας μας.
«Η Αγία Σοφία, έδρα των προκατόχων μου για περίπου 900 χρόνια», σημείωσε, «ήταν και παραμένει ένας κορυφαίος ιερός τόπος που απολαμβάνει του σεβασμού και της τιμής των Χριστιανών Ορθοδόξων, και όχι μόνον, αλλά αποτελεί και το πλέον αντιπροσωπευτικό θρησκευτικό οικοδόμημα μίας ολόκληρης εποχής, ενός μοναδικού υπερχιλιόχρονου πολιτισμού, του Βυζαντινού. Αυτά τα συναισθήματα σεβασμού και αγάπης προς αυτό το υπέροχο μνημείο, το οποίο ανηγέρθη για να τιμηθεί η Σοφία του Θεού, δεν έπαψαν να εκφράζονται ακόμα και μετά τη χρησιμοποίησή του, από τον 15ο αι. και ύστερα, ως μουσουλμανικό τέμενος. Γιατί ακριβώς, η Αγία Σοφία, σε κάθε εποχή και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες αντανακλά τη σοφία με την οποία ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, την απόλυτη αρμονία και ισορροπία του, και υπενθυμίζει τη δική μας ευθύνη να προστατεύσουμε την κτίση, αναπόσπαστο μέρος της οποίας είμαστε και εμείς οι άνθρωποι, και να εργαστούμε για να φέρουμε την αρμονία και ισορροπία στις μεταξύ μας σχέσεις, με στόχο την επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στον κόσμο. Κάθε παρέμβαση στο μνημείο κρίνεται από το αν αφήνει ανέγγιχτο αυτό το αρχέγονο μήνυμά του» (σελ. 2).
Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή ο Πατριάρχης συνεχίζει εν σιωπή και δέχεται με πικρία, ως μαρτύριο, τα όποια δημοσιεύματα στοχοποίησης του προσώπου του και εκφράζει την έντονη ανησυχία του, για τον πολύ μεγάλο κίνδυνο να εκδηλωθούν παρερμηνείες που θα δυσφημίσουν το έργο της Μητρός Εκκλησίας και θα εκτροχιάσουν την όλη θεολογική πορεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας.
Βέβαια, στην εκκλησιαστική πορεία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος Α΄ υπήρξε μία προσωπικότητα παγκοσμίου κύρους και ακτινοβολίας με συνεχείς παρεμβάσεις για την ανασυγκρότηση της λειτουργίας του συνοδικού θεσμού, τη Σύναξη όλων των Ιεραρχών του Θρόνου ανά τακτά διαστήματα στο Φανάρι, τις Συνάξεις των Ορθοδόξων Προκαθημένων Εκκλησιών, τη διεύρυνση της Πατριαρχικής Συνόδου με την πρόσκληση ως συνοδικών παρέδρων Ιεραρχών του Θρόνου εκτός Τουρκίας, την ίδρυση νέων Μητροπόλεων ανά την οικουμένη, τους διορθόδοξους, διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διαλόγους και πρωτίστως τις πρωτοβουλίες για την προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος, μέχρι τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κρήτη (Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, 2016). Και φυσικά δεν είναι μόνο τα παραπάνω…
Ο Παναγιώτατος ομίλησε, πριν και μετά τον εγκλεισμό, λόγω της πανδημίας και ενήργησε με την ύψιστη υπευθυνότητα που χαρακτηρίζουν έναν λογικό και πνευματικό Πατέρα, χωρίς περισπασμούς και διπλωματικούς ελιγμούς, αλλά με αγάπη και πειθώ, που ξεπερνά κάθε ένοχη σιωπή, μέσα από τη λιτότητα και τη σοφία του λόγου του. Με αφορμή την πανδημία (Covid-19), ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Α΄, αφουγκραζόμενος την καρδιά του προβλήματος με σύνεση, πίστη και ελπίδα, δίδει την πιο βαθιά θεολογική και φιλάνθρωπη απάντηση: «Δεν κινδυνεύει η πίστη μας, κινδυνεύουν οι πιστοί, δεν κινδυνεύει ο Χριστός, κινδυνεύουν οι Χριστιανοί, δεν κινδυνεύει ο Θεάνθρωπος, κινδυνεύουν οι άνθρωποι!». Λόγια αρχοντικά, θεολογικά, καθαρά, ειλικρινή, πειστικά. Και συνεχίζει να σημειώνει ότι «οφείλουμε να τούς εμπιστευόμαστε (σημ.: τους επιστήμονες), γιατί εργάζονται για το κοινό καλό. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι είναι αδικαιολόγητη η αγωνία μας, ότι δεν πρέπει να θέτουμε ερωτήματα και να αναζητούμε απαντήσεις σε αυτά», προσθέτει, ξεκαθαρίζοντας, όμως, με ιδιαίτερο νόημα πως «τα ερωτήματα πρέπει να τα θέτουμε στους ειδικούς και τις απαντήσεις να μην τις αναζητούμε σε ό,τι δημοσιεύεται στο διαδίκτυο» (Εκτός ύλης, σελ. 3).
Ο Πατριάρχης μας είναι ένας μοναδικός και ιδιαίτερα ευλογημένος άνθρωπος. Σε διδάσκει δίχως να παριστάνει τον δάσκαλο. Όλη του η ζωή αποτελεί ένα μάθημα για όλους εμάς. Και όπως μάς υπενθυμίζει ο Ιερός Χρυσόστομος –ο λόγος του οποίου αισθάνομαι πως σε αυτό το σημείο ταιριάζει απόλυτα: «οὐ γὰρ δὴ διδάσκων μόνον, οὐδὲ φθεγγόμενος, ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος ἁπλῶς, ἱκανὸς ἐστὶν ἅπασαν ἀρετῆς διδασκαλίαν εἰς τὴν τῶν ὁρώντων ψυχὴν εἰσαγαγεῖν».
Για εμάς στην Κρήτη είναι ιδιαίτερη ευλογία, διότι αγαπά την Εκκλησία της Κρήτης, την οποία θεωρεί ως «ναυαρχίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέσα στη Μεσόγειο». Σε αυτήν και στους Κρήτες της Μεγαλονήσου εμπιστεύθηκε και ανέθεσε τη διεξαγωγή του σημαντικότερου γεγονότος στην εκκλησιαστική Ιστορία και όχι μόνο. Την πραγματοποίηση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (2016). Και ο ίδιος δεν το λησμονεί: «Και αν πάντοτε την αγαπούσαμε την Κρήτη, τα τελευταία χρόνια την αγαπούμε ακόμη περισσότερο, διότι, όπως γνωρίζετε, το 2016 εφιλοξένησε την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία συνήλθε στην Ορθόδοξο Ακαδημία της Κρήτης, στο Κολυμπάρι στα Χανιά, και είναι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ένα μείζον εκκλησιαστικό γεγονός των νεότερων χρόνων. Ευγνωμονούμε την Κρήτη και γι’ αυτό, διότι εφιλοξένησε στο φιλόξενο έδαφός της αυτό το κοσμοϊστορικό εκκλησιαστικό γεγονός». Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή αν λέγαμε ότι η Κρήτη έζησε μία δεύτερη Πεντηκοστή!
Νομίζω ότι η δική μας φωνή θα πρέπει να είναι φωνή ευγνωμοσύνης, αλλά και διαμαρτυρίας, όταν χρειάζεται, κάθε φορά που υπονομεύονται τα δίκαια του Πατριαρχείου μας. Είθε η θεϊκή απλοχεριά να τού δίδει δύναμη και υγεία για μία συνεχή μαρτυρία διά του μαρτυρίου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας στον απαιτητικό κόσμο μας. Η ευχή μας είναι ο Πατριάρχης να συνεχίσει επί έτη πολλά τη διακονία του στον Οικουμενικό Θρόνο προς δόξαν Θεού και επ’ αγαθώ της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ
ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!
