Οι Αθηναίοι αλλά και οι Ρωμαίοι των κλασικών χρόνων ήταν καλοφαγάδες και καλοπιοτήδες. Εκτός από οικογενειακά γεύματα, οργάνωναν ομαδικά συμπόσια.
Σ᾿ αυτά προσφερόταν εκλεκτά εδέσματα και εκλεκτοί οίνοι. Εκεί οι συνδαιτημόνες εσυζητούσαν και εφιλοσοφούσαν επί παντός επιστητού. Ο Πλάτων σε ένα του βιβλίο το «συμπόσιο» διηγείται τα σημαντικά, τα ασήμαντα και τα ευτράπελα του έρωτα.
Σημαντικό ρόλο στα συμπόσια είχε ο οινοχόος, ο υπηρέτης που πρόσφερε τον οίνον εις τους συνδαιτημόνες.
Τα χρόνια περνούν, οι αιώνες προσπερνούν, ήθη, έθιμα και συνήθειες εξαφανίζονται και καινούργια εμφανίζονται. Μαζί με τα τόσα άλλα, χάθηκε και ο οινοχόος, ο οποίος έγινε κεραστής. Θυμούμαι ένα γάμο ενός συγγενούς μου στο χωριό μου την δεκαετία του ᾿30 που οι αυλές και οι πεζούλες ήταν γεμάτες τάβλες. Οι χασάπηδες κατάκοβαν τα σφαχτά, οι μάγειροι έβραζαν τα κρέατα και ψήναν τα πιλάφια, οι κεραστάδες κερνούσαν και ξανακερνούσαν τους γαμουλιώτες που έτρωγαν, έπιναν και τραγουδούσαν.
Οινοχός και συμπόσιο είναι λέξεις αλληλένδετες. Αρκετά όμως είπαμε σαν πρόλογο. Ας μπούμε στο θέμα μας.
Πριν λίγο καιρό μια λεβέντισσα κισαμίτισα γέννημα, θρέμμα της επαρχίας που πριν λίγα χρόνια ήταν κατάφυτη από αμπέλια και παρήγε πολύ και εκλεκτό κρασί, η Φωτεινή Σεγρεδάκη, έγραψε εκυκλοφόρησε μια ποιητική συλλογή , την πρώτη της, με τίτλο Οινοχόος.
Ο οινοχόος του συμποσίου κερνά κρασί μπρούσκο, μαρουβά, μοσχάτο, ημίγλυκο ή γλυκό,ή ρετσίνα,ενώ ο οινοχόος της Φωτεινής κερνά ποιήματα με ξεχωριστό θέμα το καθένα.
Κάθε πιθάρι, κάθε βαρέλι, κάθε κουρούπα είχε το δικό της κρασί. Κάθε ποίημα έχει το δικό του ξεχωριστό νόημα και η ποικιλία αυτή, ικανοποιεί τα γούστα και τις ιδιαιτερότητες του κάθε αναγνώστη.
Σ᾿ αυτόν το λίγο χώρο δεν είναι δυνατόν να αναλύσουμε και να σχολιάσουμε όλα τα ποίηματα. Όσοι τα διάβασαν ή θα τα διαβάσουν ας κάμουν τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά τους.
Να πούμε όμως λίγα για την ταυτότητα του βιβλίου.
Ἐκδοση Χανιώτικα Νέα
Μέγεθος 17Χ24 εκ.
Σελίδες 112.
Να πούμε και μερικούς χαρακτηριστικούς τίτλους.
Ο Θεός είναι αόρατος (35)
Αισθήσεις (59)
Παιδικά χρόνια (64)
Ομνύω (76)
Δροσουλίτες (9)
Μύρτιλον κύμα (101)
Διαβάζοντας κάποια ποίηματα έχεις την αίσθηση ότι τα έχεις γράψει εσύ ή ότι είναι γραμμένα για σένα.
Τελειώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τη Φωτεινή για την αποστολή του βιβλίου της και την ευγενική αφιέρωση.
Να της ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο και να είναι πολύχρονη, υγιής και δημιουργική. Να μας προσφέρει και άλλους καρπούς των κόπων της. Η Φωτεινή δεν είναι μόνο ποιήτρια. Στις τοπικές εφημερίδες έχει τις δικές της στήλες από τις οποίες σχολιάζει την επικαιρότητα και όχι μόνο.
Η περιδιάβαση της Φωτεινής στο Καστέλι το αγαπητό, φέρνει στη μνήμη μου καταστάσεις και γεγονότα που έζησα τα δυο τελευταία κατοχικά χρόνια και το πρώτο μετακατοχικό σαν μαθητής του γυμνασίου. Θύμησες πολλές, γλυκές και πικρές αλλά ανεξίτηλες στο υποσυνείδητό μου.
ΥΓ. Ο οινοχόος παρουσιάστηκε στο Καστέλι στις 27 Ιουνίου 2022.
