Μια μεγάλη «Σταγόνα Χανιώτικης Ιστορίας» είναι και το αγαπημένο χανιώτικο συγκρότημα της «ΟΚΤΑΒΑΣ» (Ομάδα Καταλυτικής Τέχνης Απροσδιορίστου Βιοποριστικού Αποτελέσματος), που το 2020 κλείνει τα τριακοστά του γενέθλια. Η γέννηση έγινε το 1990 και η… «φάτνη» ήταν ένα ξεχασμένο παλιό βυρσοδεψείο στη Χαλέπα, το οποίο, όπως είναι γνωστό, ονομάστηκε «Κρα-Κρα».
Οι μεσήλικες πλέον Χανιώτες -και όχι μόνο αυτοί- θα θυμούνται το παλιό μαγαζί με την τεράστια αίθουσα, η οποία είχε ξύλινη σκεπή, πέτρινους τοίχους και ξύλινα πατώματα, σύνθεση από μεγάλες καφέ τάβλες. Τότε υπήρχαν δυο μεγάλοι καθρέπτες στους τοίχους, ενώ ο χώρος ήταν ανισοϋψής, χωρισμένος σε δυο επίπεδα, ένα υπερυψωμένο με ξύλινη κουπαστή γύρω-γύρω στο οποίο υπήρχαν μερικά μεγάλα τραπέζια και την πλατεία με τα πολλά μικρά τραπέζια. Ο κόσμος κάπνιζε, μιλούσε, γελούσε, ενώ τα γκαρσόνια κινούνταν αδιάκοπα ανάμεσα στα τραπέζια με τους δίσκους γεμάτους από ποτήρια κρασί, μπουκάλια ουίσκι, μπύρες και ξηρούς καρπούς. Οι γυναίκες ήταν ντυμένες σύμφωνα με τη μόδα των 90’s, δηλαδή τζιν παντελόνια, απλές φούστες και πουλόβερ χωρίς έντονο βάψιμο στο πρόσωπο, ενώ οι άντρες που ήταν νέοι στην ηλικία φορούσαν τζιν παντελόνι, πουκάμισο με ή χωρίς μαύρο γιλέκο. Όσοι ήταν μεγαλύτεροι φορούσαν σπορ σακάκι με υφασμάτινο παντελόνι. Η εύθυμη θορυβώδης ατμόσφαιρα ξαφνικά ησύχαζε, καθώς άνοιγαν τα φώτα στην πίστα. Η ορχήστρα του “Κρα-Κρα”, την οποία αποτελούσαν δυο τραγουδίστριες, ένας ντραμίστας, δυο μπουζούκια, μια κιθάρα και ο μπασίστας σκόρπιζε τις πρώτες γλυκές νότες, οι οποίες ταξίδεψαν στη γεμάτη καπνό αίθουσα. Ταυτόχρονα, πίσω και πάνω από τη μπάντα σε μια μεγάλη οθόνη προβάλλονταν μαυρόασπρες εικόνες από ταινίες του παλιού ελληνικού σινεμά. Οι μελωδίες παλιών ελληνικών λαϊκών τραγουδιών και τα έντεχνα τραγούδια σε συνδυασμό με τις εικόνες αλλοτινών καιρών μαγνήτιζαν το βλέμμα και τη σκέψη των θαμώνων που έπιναν αργά το ποτό τους απολαμβάνοντας το αρμονικό συνταίριασμα ήχου και εικόνας, ενώ ταυτόχρονα συνειδητοποιούσαν ότι αυτή η εικόνα τους θύμιζε τον βουβό κινηματογράφο με την ορχήστρα του. Σε λίγο το ρεφραίν, «Ουσίες, ουσίες κι οινοπνεύματα…», έδινε το σύνθημα για χορό. Στο γρήγορο χασαποσέρβικο όλοι γίνονταν μαλλιά-κουβάρια στην πίστα, γέλια, φωνές με τα χέρια στους ώμους μια αγκαλιά και τα πόδια να τινάζονται πίσω, μπροστά και στο πλάι. Ακολουθούσαν τα ζεϊμπέκικα και μετά τα τσιφτετέλια.
Εκτός από την παρουσία στην πίστα, η “ΟΚΤΑΒΑ” τη δεκαετία του 2000 έκανε εκλεκτές συνεργασίες με τον Μητροπάνο και τη Βιτάλη, καθώς και τρεiς δίσκους ενώ συμμετείχε με σάουντρακ σε δυο ταινίες μικρού μήκους του γνωστού σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη. Το 2019 την απολαύσαμε στο “Βυρσοδεψείο”, στον ίδιο χώρο από τον οποίο ξεκίνησε. Η φετινή απουσία της τονίζει ακόμα περισσότερο την αξία της και τη μοναδικότητά της στη ψυχαγωγία μας και τον μουσικό μας πολιτισμό.
