«Όλα τα αγροτικά προϊόντα έχουν αυξηθεί, μόνο η τιμή που παίρνει ο παραγωγός για το λάδι που πουλάει μένει “παγωμένη” και κανείς δεν μπορεί να μας εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό, τη στιγμή μάλιστα που λιπάσματα, φυτοφάρμακα και άλλα αγροεφόδια τα αγοράζουμε μέχρι και 30% παραπάνω…», μας έλεγε ελαιοπαραγωγός των Χανίων το προηγούμενο διάστημα που δεν ήξερε αν θα πρέπει να κόψει στα 3,20 το λάδι του ή να περιμένει μήπως πάρει μερικά λεπτά παραπάνω.
Μια εξήγηση για τις χαμηλές τιμές πάντως μπορεί να τις αναζητήσει ο οποιοσδήποτε μπει σε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ της Αθήνας. Αυτές τις ημέρες βρεθήκαμε σε δύο εξ αυτών στο μεν πρώτο η κυριαρχία των δύο μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών του χώρου έφτανε στο 90% των συσκευασμένων ελαιολάδων που έβρισκες στα ράφια. Είδαμε επίσης δύο τρεις λάδια “φασόν” του σούπερ μάρκετ και ένα λάδι από την Πελοπόννησο (φωτ.)!
Στο δεύτερο σούπερ μαρκετ άλλης εταιρείας η κατάσταση ήταν… λίγο καλύτερη. Το 80% των ελαιολάδων άνηκαν στις δύο μεγάλες πολυεθνικές, βρήκαμε και το λάδι του “Λατζιμά” από το Ρέθυμνο και της “Ανώσκελης” το μοναδικό από τα Χανιά. Πού είναι τα λάδια των τοπικών τυποποιητών, των ελαιουργείων, των συνεταιρισμών; Άφαντα! Ούτε για δείγμα! Και γιατί να υπάρχουν άλλωστε αφού το μεγαλύτερο μέρος της τοπικής παραγωγής πουλιέται “χύμα” σε πολύ χαμηλές τιμές στην γειτονική Ιταλία.
Η… ελεύθερη αγορά έχει κάνει το “θαύμα” της και σε αυτήν την περίπτωση, μόνο που αυτό το “θαύμα” είναι ορατό μόνο για τους μεσάζοντες, τις μεγάλες εταιρείες και τους τυποποιητές…
“Η ελεύθερη αγορά εχει κανει το θαύμα της”- αυτό ειναι το συμπέρασμά σας;
Ποιες ειναι οι τιμές παραγωγού σε Ισπανία, Ιταλία, Τυνησία και Τουρκία σήμερα; Αναρωτήθηκε κανένας γιατί;