“Ενας αριθμός είναι ένα μαθηματικό αντικείμενο που χρησιμοποιείται για υπολογισμό, κατάταξη στοιχείων και μέτρηση”.
ΣΤΟΝ παραπάνω ορισμό προσθέτουμε -ως “μαθηματικό αντικείμενο”- και τους ανθρώπους! Που, σαν αγέλες, όχι ως πρόσωπα Θεού και άτομα ελεύθερα, κατατάσσονται, καταμετρούνται, υπολογίζονται, αφαιρούνται, διαιρούνται, σβήνονται. Από δυνάμεις υπεράνω ελέγχου.
ΚΑΠΟΤΕ, ο λόγος των ανθρώπων αποτελούσε “συμβόλαιο”. Χωρίς ταυτότητα, αριθμούς, υπογραφές και μάρτυρες. Τώρα οι αριθμοί -όπως το επίκαιρο, αν θα βρεθούν, λέει, οι 180 βουλευτές για την εκλογή του νέου ΠτΔ, ή, με τα 121 “όχι”, θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές- είναι δυνατόν να προκαλούν τριγμούς στις διεθνείς χρηματαγορές, ανησυχία στην Ε.Ε., καταρρεύσεις στα Χρηματιστήρια, επαναφορά του Grexit, διακυμάνσεις στα νομίσματα!
ΣΗΜΕΡΑ, τα πάντα τείνουν να γίνουν αριθμοί: μισθοί και συντάξεις (αφαιρέσεις), φόροι και πληρωμές (αυξήσεις). Χωρίς τον αριθμό της ταυτότητας και την ταυτοποίηση της υπογραφής κ.λπ., καμιά συναλλαγή με οποιαδήποτε δημόσια αρχή δεν είναι δυνατή. Στην εφορία σου ζητάνε επιπλέον κλειδάριθμο και password, στις τράπεζες τραπεζικό λογαριασμό, ΑΦΜ και ταυτότητα, στα νοσοκομεία βιβλιάριο υγείας και ΑΜΚΑ… Στους φυλακισμένους που βγαίνουν έξω με άδεια θα φοριέται “βραχιολάκι”, όπως στα αιγοπρόβατα όπου υπάρχει ήδη το αριθμητικό “τσιπάκι”. Όσο για τον από δω και πέρα υπολογισμό των συντάξεων, να κι ο νέος κυβερνητικός αλγόριθμος!
Η ΖΩΗ μας, λοιπόν, είναι ένα σύνολο αριθμών: ΑΔΤ, ΑΜΚΑ, Κινητό, ΑΦΜ, σταθερό, Αρ. Μητρώου, Pin, κωδικοί “εισόδου” κ.λπ. Γι αυτό, πολύ σωστά αναρωτιέται ο διαδικτυακός επισκέπτης και αλληλογράφος μας: “Μήπως στο τέλος καταντήσουμε κάπως έτσι;, δηλαδή “τυλιγμένοι” σε μια κόλλα με πλήθος αριθμών που θα πρέπει να θυμόμαστε, σαν άλλοι αριθμομνήμονες;” Παραθέτει δε, για να κατανοήσουμε τις “μπιγκμπραδερικές” αλλαγές που μας επιφυλάσσονται, τον ακόλουθο εξωφρενικό διάλογο, για το πώς θα γίνεται μελλοντικά μια απλή τηλεφωνική “Παραγγελία Πίτσας”: Τηλεφωνήτρια: -“Pizza Hut, καλησπέρα σας.” Πελάτης: -“Καλησπέρα, θα ήθελα να δώσω μια παραγγελία.” Τηλεφωνήτρια: -“Θα μπορούσα να έχω τον ΕΑΤ σας, παρακαλώ;” Πελάτης: -Α, εννοείτε τον “Εθνικό Αριθμό Ταυτοποίησής” μου (National ID Number). Ναι, μια στιγμή…, ορίστε, είναι ο 6102049998-45-54610”. Τηλεφωνήτρια: -“Ευχαριστώ, κύριε Sheehan. Λοιπόν, η διεύθυνσή σας είναι 1742 Meadowland Drive, και ο αριθμός τηλεφώνου σας 494-2366.
Το επαγγελματικό τηλέφωνό σας στην Lincoln Insurance είναι 745-2302 και ο αριθμός του κινητού σας 266-2566. Από ποιον αριθμό καλείτε;” Πελάτης: -“Εεε…; Είμαι στο σπίτι. Από πού βγάζετε όλες αυτές τις πληροφορίες;”. Τηλεφωνήτρια: -“Είμαστε συνδεδεμένοι με το σύστημα, κύριε”. Πελάτης: (Στεναγμός) -“Α, μάλιστα! Θα ήθελα δύο σπέσιαλ πίτσες με κρέας”. Τηλεφωνήτρια: -“Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, κύριε”. Πελάτης: -“Α μπα, και γιατί;” Τηλεφωνήτρια: -“Σύμφωνα με τον ιατρικό σας φάκελο, υποφέρετε από υπέρταση και το επίπεδο της χοληστερόλης σας είναι υψηλό. Η ασφάλεια περίθαλψης που έχετε σας απαγορεύει μια τόσο επικίνδυνη για την υγεία σας επιλογή.” Πελάτης: -“Και τι μου προτείνετε, εσείς;” Τηλεφωνήτρια: -“Μπορείτε να δοκιμάσετε την Πίτσα Λάιτ με γιαούρτι σόγιας. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πολύ”. Πελάτης: -“Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μου αρέσει αυτή η πίτσα;” Τηλεφωνήτρια: -“Συμβουλευτήκατε τις “Νόστιμες συνταγές με σόγια” στη βιβλιοθήκη της περιοχής σας την περασμένη εβδομάδα, κύριε. Εξ ου και η πρόταση μου”. Πελάτης: -“Καλά, εντάξει. Δώστε μου δυο, σε οικογενειακό μέγεθος… Τι οφείλω;” Τηλεφωνήτρια: -“Πραγματική ευκαιρία για σας, τη σύζυγό και τα τέσσερα παιδιά σας, κύριε. Οφείλετε 49,99 $”. Πελάτης: -“Να σας δώσω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας;” Τηλεφωνήτρια: -“Λυπάμαι, κύριε, αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσετε τοις μετρητοίς. Το υπόλοιπο της πιστωτικής σας κάρτας έχει υπερβεί το όριο”. Πελάτης: -“Θα πάω να βγάλω μετρητά από το μηχάνημα προτού έρθει ο υπάλληλός σας”.
Τηλεφωνήτρια: -“Ούτε αυτό είναι δυνατόν, κύριε. Ο τραπεζικός σας λογαριασμός είναι ακάλυπτος”. Πελάτης: -“Να μη σας ενδιαφέρει. Εσείς στείλτε μου τις πίτσες. Θα έχω τα μετρητά. Πόση ώρα θα πάρει;”. Τηλεφωνήτρια: -“Έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, κύριε. Θα είναι στο σπίτι σας σε 45 λεπτά περίπου. Εάν βιάζεστε, μπορείτε να έρθετε να τις πάρετε, αφού βγάλετε τα μετρητά, αλλά η μεταφορά πίτσας με μοτοσυκλέτα είναι τουλάχιστον ακροβασία”. Πελάτης: -“Πού στο διάολο ξέρετε ότι έχω μηχανή;” Τηλεφωνήτρια: -“Βλέπω εδώ ότι επειδή δεν καταβάλατε εμπρόθεσμα τις δόσεις, το αυτοκίνητό σας έχει κατασχεθεί. Αλλά η Χάρλεϊ έχει εξοφληθεί, οπότε απλώς συνεπέρανα ότι θα τη χρησιμοποιούσατε”. Πελάτης: – “@#%/$@&?#!” Τηλεφωνήτρια: -“Σας συμβουλεύω να παραμείνετε κόσμιος, κύριε. Έχετε ήδη καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2006 για προσβολή οργάνου της τάξης”. Πελάτης: (Άφωνος)! Τηλεφωνήτρια: -“Κάτι άλλο κύριε;” Πελάτης: -“Όχι τίποτα. Α, ναι, μην ξεχάσετε τα δυο λίτρα δωρεάν Κόκα Κόλα μαζί με τις πίτσες, σύμφωνα με τη διαφήμισή σας”. Τηλεφωνήτρια: -“Λυπάμαι, κύριε, αλλά υπάρχει ρήτρα στη διαφήμισή μας που μας απαγορεύει να προσφέρουμε δωρεάν αναψυκτικά σε διαβητικούς”. …ΜΙΚΡΗ γεύση ο παραπάνω διάλογος, για το τι μας περιμένει: Ένα απρόσωπο και ψυχρό αριθμητικό μέλλον. Το “σύστημα” θα μας ζητά διαρκώς κωδικούς. Όχι όνομα και επώνυμο, για να ανοίγει. Κι αν δεν θα έχουμε τους σωστούς, θα μας “πετάει” αμέσως έξω…
Το “ολοκληρωτικό” φακέλωμα ήδη συντελείται καθημερινά, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Η ζωή αριθμοποιείται και ταξινομείται ανάλογα με επιθυμίες, ασθένειες, χρέη. Το χειρότερο είναι ότι χάνουμε την προσωπικότητα, την οντότητά μας, επειδή μας έπεισαν ότι “έτσι είναι (ή θα είναι) καλύτερη” η ζωή μας! ΜΟΝΟ αντίβαρο σε ό,τι πάει να μας επιβληθεί είναι η εντατική καλλιέργεια των ελάχιστων “διαπροσωπικών επαφών” που δεν καταβρόχθισε ακόμη η κρίση. Όπως της φιλία και της αλληλεγγύης, του διαλόγου και της ζωντανής επικοινωνίας, των συγγενών και της αλληλοβοήθειας, του εθελοντισμού… Είναι αυτά που δε χωρούν σε καμιά αριθμητική εξίσωση. Και δεν χρειάζονται κωδικούς για να “ξεκλειδώσουν”, γιατί είναι η ίδια η ανθρώπινη υπόστασή μας.
