Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του αεροδρομίου Χανίων ίσως τελικά είναι μια αφελής απόφαση. Κατ’ αρχάς θα συγκροτήσει στο εσωτερικό του Νομού Χανίων ένα αντικυβερνητικό μέτωπο, αφού η απόφαση δεν θα μπορεί να δικαιολογηθεί πειστικά, η εμπιστοσύνη των Χανιωτών έναντι της κεντρικής εξουσίας θα κλονιστεί.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως μόνο αυτό καθεαυτό το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης. Ενας Νομός σαν το δικό μας, πρωταθλητής στην υποδοχή ξένων επισκεπτών, δεν μπορεί ανοήτως να εκποιεί τα “ασημικά του”. Το αεροδρόμιο είναι κερδοφόρο, η επέκτασή του προχωρά με ικανοποιητικούς ρυθμούς, η φυσιογνωμία της επισκεψιμότητας αναμένεται ν’ αλλάξει.
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ για το θέμα δεν έχει προηγηθεί, ο αρμόδιος υπουργός διαγγέλλει γενικώς και αορίστως, η πρότασή του δεν έχει σχηματοποιηθεί, διάφοροι “ιπτάμενοι” επενδυτές περιφέρονται για αρκετά αεροδρόμια της χώρας και η κοινωνία ασφυκτιά. Δεν ξέρω αν ήταν στη θέση μας οι αξιαγάπητοι φίλοι μας οι Γερμανοί (εάν επρόκειτο για δικό τους τουριστικό θέρετρο), εάν έσπευδαν δρομέως ν’ αγκαλιάσουν τον λατρευτό Εμίρη ή κάποιον μεγιστάνα απ’ την Αργεντινή.
ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ Χανίων, λοιπόν, ανήκει στην ανάπτυξη των Χανίων. Πολίτες και αυτοδιοικητικές ηγεσίες (όπως και βουλευτές) έχουν εργαστεί επί σειρά ετών για να φτάσει ο Νομός σε αυτή τη ζηλευτή θέση στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ εν μια νυκτί να τ’ αλλάξουν όλα, μονοκοντυλιά…
