Οταν ήταν μικρός, διαβάζω στο βιογραφικό του, έκανε διάφορες περιστασιακές δουλειές, όπως εκσκαφέας τάφρων, βοσκός, μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρι. Ανήσυχο πνεύμα! Μετά απ’ το κολέγιο και μια σύντομη καριέρα στην ΙΒΜ, ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στη θεολογία και υπηρέτησε για 22 χρόνια ως πάστορας σε μια ενορία στον βορειοδυτικό Ειρηνικό, διδάσκοντας ταυτόχρονα σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία σε σχολείο στο Σιάτλ. Για τον σπουδαίο συγγραφέα και καταξιωμένο ζωγράφο, γλύπτη και μουσικό (τραγουδά, παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του “The Rock Bottom Remainders”, μιας μπάντας που αποτελείται από μουσικούς συγγραφείς) Robert Fulghum, που γεννήθηκε το 1937 και μεγάλωσε στο Τέξας των Η.Π.Α. και τώρα ζει μεταξύ του Σιάτλ και της Κρήτης (στο Κολυμπάρι!) ο λόγος. Για έναν ιδιαίτερα δημιουργικό άνθρωπο που κάποια στιγμή, ύστερα από μια επίσκεψή του, ως μέλος μιας ομάδας, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης και τη γνωριμία του με τον τότε γενικό διευθυντή της Αλέξανδρο Παπαδερό, εμβάθυνε στο νόημα της ζωής και κατανόησε πως όσες εμπειρίες, γνώσεις και εικόνες κι αν απέκτησε στη ζωή του, τα πιο σημαντικά πράγματα τα διδάχτηκε στο Νηπιαγωγείο. Καρπός αυτής της κατανόησης το πρώτο του βιβλίο “Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο” που κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια στα ελληνικά από τις εκδόσεις “Λύχνος”, αλλά και από τις εκδόσεις “Λιβάνη”.
Απ’ αυτό το βιβλίο το απόσπασμα που ακολουθεί (κυκλοφορεί ευρύτατα και στο Διαδίκτυο) με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά που αρχίζει σε τρεις μέρες, από σήμερα: «Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δεν βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο Νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: Να μοιράζεσαι τα πάντα. Να παίζεις τίμια. Να μη χτυπάς τους άλλους. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου. Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον. Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό. Να κοκκινίζεις. Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό. Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή· να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο. Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα. Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους. Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. […] Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή!».
Τα παιδιά μαθαίνουν αυτό που ζουν
Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς κι ένα απόσπασμα απ’ το ποίημα “Τα παιδιά μαθαίνουν αυτό που ζουν” της Ντόροθυ Νόλτε, που επίσης κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο: «Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην επίκριση, μαθαίνουν να αποδοκιμάζουν. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην εχθρότητα, μαθαίνουν να είναι επιθετικά. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στον φόβο, μαθαίνουν να φοβούνται. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στον οικτο, μαθαίνουν να λυπούνται τον εαυτό τους. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στον χλευασμό, μαθαίνουν να είναι συνεσταλμένα. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στη ζήλεια, μαθαίνουν να ζηλεύουν. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ντροπή, μαθαίνουν να νιώθουν ένοχα. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ενθάρρυνση, μαθαίνουν να έχουν αυτοπεποίθηση. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ανεκτικότητα, μαθαίνουν να έχουν υπομονή. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στον έπαινο, μαθαίνουν να εκτιμούν. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην αποδοχή, μαθαίνουν να αγαπούν. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην επιδοκιμασία, μαθαίνουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην αναγνώριση, μαθαίνουν ότι είναι καλό να έχουν στόχους. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην προσφορά, μαθαίνουν αν είναι γενναιόδωρα. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ειλικρίνεια, μαθαίνουν να είναι φιλαλήθη. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνουν να είναι δίκαια. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην καλοσύνη και το ενδιαφέρον, μαθαίνουν να δείχνουν σεβασμό. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνουν να έχουν πίστη στον εαυτό τους και στους γύρω τους. Όταν τα παιδιά ζουν μέσα σε φιλική ατμόσφαιρα, μαθαίνουν ο κόσμος είναι φιλικό και ευχάριστο μέρος για να ζουν».
