ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ
Την ανάγκη αναθεώρησης της υπάρχουσας δανειακής σύμβασης τονίζει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο βουλευτής και υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Γιώργος Σταθάκης σημειώνοντας ότι είναι αδύνατον η χώρα να καταβάλει μέχρι το 2016 κάπου 30 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή διμερών χρεών.
«Πρέπει να υπάρξει και νέα, τρίτη αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης. Η υπάρχουσα δανειακή σύμβαση προβλέπει τα 9 δισεκ. ευρώ ως ετήσια πληρωμή για τα επόμενα 30 χρόνια – αυτός είναι ο διακανονισμός που έχει γίνει. Μετά βεβαιότητας, ως το 2020 δεν μπορούν να πληρωθούν αυτά τα χρήματα από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού και από ιδιωτικοποιήσεις».
Σχολιάζοντας την κόντρα που προέκυψε ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ για τις δηλώσεις του για το επαχθές χρέος, ο κ. Σταθάκης τόνισε: Επαχθές είναι το διμερές χρέος. Η Ελλάδα δεν έχει διμερές χρέος, έχει 95% χρέος που προέρχεται κανονικά από τις αγορές. Ολες οι κατηγορίες χρέους μπορεί να διαγραφούν όπως έγινε με το PSI και το χρέος που έχει η Ελλάδα προς τους εταίρους, το οποίο έχει έμμεσα κουρευτεί δύο φορές και καιρός είναι να κουρευτεί και τρίτη. Αρα υπήρξε μια παρανόηση από την πλευρά του κ. Κεδίκογλου που συνέδεσε το επαχθές με τ’ ότι αυτό είναι το μόνο χρέος που κουρεύεται και όχι άλλες κατηγορίες χρέους, κάτι που είναι λάθος.
Ερωτηθείς πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση το πρόβλημα του δανεισμού της χώρας ο κ. Σταθάκης τόνισε: «Για να δανειστεί η χώρα μπορεί να το κάνει προφανώς από δύο πηγές, δεν υπάρχουν άλλες: Είτε με επιστροφή στις αγορές ή με διακρατικό τρόπο. Νομίζω ότι αυτό που προέχει και προέχει απόλυτα είναι η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης προκειμένου να απελευθερωθούν όλοι αυτοί οι πόροι που καλείται να πληρώσει η χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια, αυτό είναι το πρώτο σκέλος. Το δεύτερο σκέλος είναι η εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής στον αντίποδα του μνημονίου που θα σταθεροποιήσει τελικά την ελληνική οικονομία και θα αποτελέσει τη βάση για να μπορέσει να ξαναδανειστεί η χώρα με κανονικούς όρους».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει την ανάγκη να υπάρξει κάποια μορφή κουρέματος του χρέους με πολιτική απόφαση. «Θεωρείται μάλλον δύσκολο έως αδύνατο με τα δύο εργαλεία που είναι το έμμεσο κούρεμα, δηλ. επιμήκυνση του χρέους π.χ. από 30 σε 40 χρόνια ή στα 45 και απομείωση του επιτοκίου που είναι ήδη χαμηλό σχετικά, είναι 2,6% και άντε να κόψει μία μονάδα κάποιος, να γίνει βιώσιμο το χρέος. Γι’ αυτό χρειάζεται και κάποια άμεση μορφή κουρέματος σε συνδυασμό βεβαίως και με τα έμμεσα μέτρα», σημείωσε.
Ολόκληρη η συνέντευξη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Γιώργου Σταθάκη στο ΑΠΕ – ΜΠΕ έχει ως εξής:
• Κύριε Σταθάκη, έχει ξεσπάσει μία κόντρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση για την οικονομία και το ελληνικό χρέος, με αφορμή τις δηλώσεις σας ότι μόλις το 5% του ελληνικού χρέους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως επαχθές. Ποια είναι η ουσία της κόντρας αυτής;
Η άποψή μου έχει να κάνει με το πώς χαρακτηρίζεται το χρέος επαχθές με βάση το διεθνές δίκαιο. Και το επαχθές είναι το διμερές. Η Ελλάδα δεν έχει διμερές χρέος, έχει 95% χρέος που προέρχεται κανονικά από τις αγορές. Ολες οι κατηγορίες χρέους διαγράφονται όπως έγινε με το PSI και το χρέος που έχει η Ελλάδα προς τους εταίρους το οποίο έχει έμμεσα κουρευτεί δύο φορές και καιρός είναι να κουρευτεί και τρίτη. Αρα υπήρξε μία παρανόηση από την πλευρά του κ. Κεδίκογλου που συνέδεσε το επαχθές με το ότι αυτό είναι το μόνο χρέος που κουρεύεται και όχι άλλες κατηγορίες χρέους, κάτι που είναι λάθος.
• Κύριε Σταθάκη, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο “επαχθές χρέος” (odious debt) ήταν ο ρώσος διεθνολόγος Αλεξάντερ Σακ στο Παρίσι το 1927.
Βεβαίως.
• Προσδιόρισε ότι ένα χρέος νομικά είναι “απεχθές” όταν: α) Η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε στον δανεισμό να χωρίς ο λαός να γνωρίζει και να δώσει την συγκατάθεση του. β) Το δάνειο σπαταλήθηκε σε δραστηριότητες που δεν είναι υπέρ του συμφέροντος του λαού και δεν τον ωφέλησαν και γ) οι πιστωτές ήταν ενήμεροι γι’ όλα αυτά και αδιαφόρησαν και σφύριζαν αδιάφορα. Τα 110 δισεκ. ευρώ του πρώτου μνημονίου δεν εμπίπτουν σε αυτές τις περιπτώσεις;
Είναι πολύ διαφορετικό. Γιατί για τα 110 δισεκ. ευρώ του πρώτου μνημονίου γίνεται δικαίως κριτική ότι στόχος ήταν να διασώσει ή να ευνοήσει τις τράπεζες της Γαλλίας και της Γερμανίας. Αλλά το χρέος αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επαχθές, γιατί σύμφωνα με τη νομοθεσία το “επαχθές χρέος” ορίζεται πλέον ως το χρέος που συνάπτεται ανάμεσα σε δύο μέρη. Αναφέρεται κυρίως για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου που δεν δανείζονται από τι ς αγορές και έχει συγκεκριμένο σκοπό. Διμερές είναι για παράδειγμα το χρέος που παίρνει από την Παγκόσμια Τράπεζα ο Ισημερινός για να φτιάξει 100 σχολεία. Αν τα χρήματα δεν πάνε για την κατασκευή σχολείων είτε γιατί έπεσε η κυβέρνηση, είτε γιατί έφυγε ο υπουργός αυτό το χρέος χαρακτηρίζεται διεθνώς ως επαχθές. Για να γίνω πιο σαφής η Βραζιλία ή η Αργεντινή δεν έχει επαχθές χρέος, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό.
• Η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ αρνείται πάντως να αποπληρώσει το χρέος της χώρας και η υπόθεση βρίσκεται στη δικαιοσύνη.
Αυτό λέω. Δεν χρειάζεται να είναι επαχθές το χρέος για να αρνηθείς να πληρώσεις ή να επαναδιαπραγματευθείς μέρος του χρέους. Είναι νομικός όρος και κακώς γίνεται σύγχυση.
• Να πάμε στην ουσία του προβλήματος του χρέους κύριε Σταθάκη. Η χώρα μέχρι το 2016 θα πρέπει να καταβάλει κάπου 30 δισεκ. ευρώ για την αποπληρωμή διμερών χρεών. Μπορεί να αποπληρώσει η χώρα τα δάνεια αυτά με τους ρυθμούς ανάπτυξης που έχουμε σήμερα;
Η απάντηση είναι μονολεκτικά όχι και για τον λόγο αυτό η υπάρχουσα δανειακή σύμβαση, που προβλέπει τα 9 δισ. ευρώ ως ετήσια πληρωμή για τα επόμενα 30 χρόνια -αυτός είναι ο διακανονισμός που έχει γίνει- μετά βεβαιότητας ως το 2020 δεν μπορούν να πληρωθούν αυτά τα χρήματα από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού και από ιδιωτικοποιήσεις. Συνεπώς πρέπει να υπάρξει και νέα, τρίτη αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης.
• Αυτό θα σημάνει και νέο μνημόνιο προφανώς από τους δανειστές.
Δεν είναι ανάγκη να σημάνει νέο μνημόνιο, μπορεί και να μη σημάνει γιατί δεν συνδέεται με νέα χρηματοδότηση.
• Κύριε Σταθάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας είτε με συνεργασίες είτε αυτοδύναμα, αυτό θα το αποφασίσει ο λαός. Ποιες θα είναι οι πρώτες ενέργειες που θα κάνετε για το δανεισμό της χώρας ώστε να αναπνεύσει η χώρα και ο λαός;
Για να δανειστεί η χώρα μπορεί να το κάνει προφανώς από δύο πηγές, δεν υπάρχουν άλλες ή με επιστροφή στις αγορές ή με διακρατικό τρόπο. Νομίζω ότι αυτό που προέχει και προέχει απόλυτα είναι η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης προκειμένου να απελευθερωθούν όλοι αυτοί οι πόροι που καλείται να πληρώσει η χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια, αυτό είναι το πρώτο σκέλος. Το δεύτερο σκέλος είναι η εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής στον αντίποδα του μνημονίου που θα σταθεροποιήσει τελικά την ελληνική οικονομία και θα αποτελέσει τη βάση για να μπορέσει να ξαναδανειστεί η χώρα με κανονικούς όρους.
• Υπάρχει ενδεχόμενο κουρέματος του χρέους, με δεδομένη την κατηγορηματική άρνηση της Γερμανίας;
Θεωρείται μάλλον δύσκολο έως αδύνατο με τα δύο εργαλεία που είναι το έμμεσο κούρεμα, δηλ. επιμήκυνση του χρέους π.χ. από 30 σε 40 χρόνια ή στα 45 και απομείωση του επιτοκίου που είναι ήδη χαμηλό σχετικά, είναι 2,6% και άντε να κόψει μία μονάδα κάποιος, να γίνει βιώσιμο το χρέος. Γι’ αυτό χρειάζεται και κάποια άμεση μορφή κουρέματος σε συνδυασμό βεβαίως και με τα έμμεσα μέτρα.
• Κούρεμα με πολιτική απόφαση προφανώς;
Με πολιτική απόφαση.
