Η 6η Οκτωβρίου 2014, καθιερώθηκε ως η 1η πανελλήνια ημέρα σχολικού αθλητισμού με τη θεματική ενότητα: «Ρατσισμός και διαφορετικότητα, όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι». Σ΄ αυτή τη μέρα μπορούν να ενταχθούν ποικίλες δράσεις που έχουν σχέση με τον αθλητισμό, τη μουσική, το τραγούδι, το χορό, την ποίηση κ. ά. Όλες εκείνες οι δράσεις που εξευγενίζουν τον άνθρωπο, που ηρεμούν την ψυχή του που ενώνουν το μωσαϊκό των λαών του κόσμου! Σ’ ένα κόσμο ρημαγμένο από άνανδρες και ύπουλες ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον αυτών που γεννήθηκαν διαφορετικοί, στη γλώσσα, στη φυλή, στο χρώμα, στη χώρα προέλευσης, στις θρησκευτικές προτιμήσεις! Ο ρατσισμός ελλοχεύει παντού, στην καθημερινότητά μας, στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους, στην απαίδευτη, κατά τα άλλα κοινωνία μας που δεν έμαθε ακόμα κάτι πολύ απλό, ότι κάθε άνθρωπος πάνω στη γη γεννιέται μοναδικός, διαφορετικός και ανεπανάληπτος! Δεν μπορείς κανέναν να τον ταυτίσεις με τον εαυτό σου και τα δικά σου θέλω, με τη δική σου εικόνα, με τη δική σου σκέψη και νοοτροπία! Τι άλλο πιο φασιστικό;
Ο ρατσισμός είναι επίκτητος και ο καθένας μας τον κουβαλάει, σαν προπατορικό αμάρτημα, από τα «γεννοφάσκια του»! Άλλος τον έχει «απενεργοποιήσει» από τον σκληρό του δίσκο, άλλος τον χρησιμοποιεί κατά βούληση, άλλος τον έχει κάνει τρόπο ζωής! Θεωρούμε πως όσο περισσότερο αμόρφωτος είναι κάποιος, τόσο περισσότερο ευάλωτος είναι και χρησιμοποιεί το ρατσιστικό του ένστικτο ως μέσο για να καταφέρεται ενάντια στο ξένο, το διαφορετικό, εκείνο που δεν ταιριάζει στα χνώτα του! Συχνά πυκνά και στα Χανιά, αλλά και σε άλλες πάλεις και κυρίως στην πρωτεύουσα, ακούμε για ακραίες συμπεριφορές ρατσιστών και φασιστών, κάποιες «αγέλες» μπράβων «Ελληναράδων», να επιτίθενται σε μετανάστες ή σε αλλοδαπούς, κατατρεγμένους από το Θεό και τη μοίρα που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους, την πατρίδα τους για μια καλύτερη ζωή! Το φαινόμενο ωστόσο δεν περιορίζεται εκεί αλλά εξαπλώνεται παντού, στις γειτονιές και τα πάρκα, στα καφέ και τα σχολεία. Η ημέρα αυτή, δημιουργεί την ευκαιρία για μια νέα αφετηρία στον επαναπροσδιορισμό των στόχων της ζωής μας, φέρει στο τραπέζι ένα ακανθώδες κοινωνικό πρόβλημα, επιβάλλει να παρθούν μέτρα από την πολιτεία αλλά και ταυτόχρονα ισχυροποιεί το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας για την καταπολέμηση κάθε ρατσιστικής και απάνθρωπης συμπεριφοράς ανθρώπου από άνθρωπο! Δυστυχώς το άκρον άωτον της ρατσιστικής, βίαιης και εγκληματικής συμπεριφοράς το ζούμε καθημερινά αλλά το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι ξανά σε έξαρση με την ωμή βία ανά τον κόσμο, εγκληματικών συμμοριών ή φανατικών μουσουλμάνων στη Συρία και το Ιράκ. Εκεί όπου κυριαρχούν τα ζοφερά και ζωώδη ένστικτα, εκεί που δεν υπάρχει νόμος και τάξη, εκεί όπου τα παιδιά γεννιούνται με γουρλωμένα μάτια από το φόβο! Αυτά τα παιδιά, χωρίς πατρίδα και πολλές φορές χωρίς οικογένεια, χωρίς στον ήλιο μοίρα, διερωτώνται γιατί τόση βία, γιατί τόσος ρατσισμός, γιατί τόσες φυλετικές και θρησκευτικές
