Αντισταθείτε στους εχθρούς, μονιάστε, συνταχθείτε,
του Αχιλλέα απόγονοι, εγγόνια του Ηρακλή,
τούτες τις δύσκολες στιγμές στο ύψος σας σταθείτε
όλοι στα μετερίζια σας, η Ελλάδα σας καλεί.
Τις ομορφιές σας ρέγονται οι εχθροί μας και ποθούν
με μίσος, ανελέητοι, να τις καταπατήσουν
κι ανάμεσά μας σπέρνοντας διχόνοια προσπαθούν
σε σκλάβους και γενίτσαρους το γένος να χωρίσουν.
Τα καρποφόρα δέντρα μας* τα κλέβουν και στη γη τους,
ριζώνουνε και γεύονται τους ώριμους καρπούς
κι ερήμωσεν ο τόπος μας κι αγάλλεται η ψυχή τους
πίσω γυρίζει η σκέψη τους σ’ αλλοτινούς καιρούς.
Την ένδοξη ιστορία μας στου χρόνου τις σελίδες
που αιώνες φως ανέσπερο στο διάβα τους σκορπά,
να τη στρεβλώσουν πεθυμούν ζηλόφθονες γραφίδες
μα … τι ζητούν οι βάρβαροι στα ελληνικά νερά;
Εμπρός για την Ελλάδα μας και για τα ιδανικά μας
με λάβαρο την ανθρωπιά και την δικαιοσύνη
όλοι μαζί με μια φωνή βγαλμένη απ’ την καρδιά μας
να το βροντοφωνάξουμε «δεν σκύβει η ρωμιοσύνη».
*τα νιάτα μας
**Από την ποιητική συλλογή του ποιητή «Της μούσας μου απανθίσματα»
