Ολίγα τινά

Τα επίχειρα των επιλογών, των κοινωνιών και των ατόμων εύκολα μπορεί να τα προβλέψει κανείς. Τα αποτελέσματα της παρακμής είναι ωραία διαχρονικά και συνεχή. Η κοινωνία και τα άτομά της, επιμένουν να αδιαφορούν, να μην βλέπουν και να ανέχονται την κατάρρευση. Με τις ατομικές και ιδιοτελείς επιδιώξεις αποστρεφόμενοι κάθε άλλη επιλογή που μπορεί να διαμορφώσει επί τα βελτίω την κοινωνία και τα μέλη της. Η υποκουλτούρα που έρπει και καρκινοβατεί, συντηρεί και αναδεικνύει καταστάσεις άθλιες και βήματα ξεπεσμού. Και το μήνυμα το παίρνει ηδέως η νεολαία που δεν έχει αντιστάσεις. Βρίσκεται μακρόθεν των γνωστικών και πολιτισμικών αγαθών και ιδεωδών που ανεφάνησαν σ’ αυτούς τους ιερούς χώρους. Τίποτα με ψευδεπίγραφους συλλόγους και υποκριτικούς άμβωνες δεν προάγεται, τίποτε απολύτως. Ούτε με υποσχέσεις και ελπίδες.
Το κακό θα μεγαλώνει οσημέραι, εφ’ όσον η προσήλωση στο πιλάφι, μόνο, θα παίρνει καθολικές διαστάσεις.
Με μια ελάχιστη μειοψηφία που θα επιβάλλει με το “έτσι θέλω” τις επιλογές της. Χωρίς να θέλει να ακούσει καμιά άλλη κατάθεση γνώμης και γνώσης. Οι μορφές παραβατικότητας του παρελθόντος ξεχνιούνται εύκολα.
Η ανοχή, χωρίς διαμαρτυρία θα προάγει συνεχώς την παρακμή και το θάψιμο κάθε αντίθετης γνώμης ατόμων που επιμένουν να αντιστέκονται, να προτείνουν, να προσφέρουν και να καταθέτουν λόγο θετικό για την πρόοδο και την προκοπή. Με κηρύγματα ευχές και προσευχές ψεύδους και υποκρισίας τα άτομα δεν γίνονται ενάρετα ούτε οι κοινωνίες ευαίσθητες απέναντι στα ανθρωπιστικά ιδεώδη. Τα πανηγύρια και οι ακρότητες δεν προάγουν τα πολιτισμικά αγαθά. Τα σύνδρομα της άρνησης της γνώσης και της αρετής, οδηγούν στην ολοκληρωτική και απάνθρωπη σκέψη. Σήμερα κανείς δεν δικαιολογείται ότι έχει άγνοια. Αφού η πληροφόρηση έχει πολλές πλευρές απέραντες.
Οσοι δεν έχουν γνωστικά αγαθά και επιμένουν σκόπιμα και φανατισμένα να αγνοούν τα πολιτισμικά αγαθά του παρελθόντος, την ιστορία του τόπου, δεν έχουν αντιστάσεις, και ηθικά ερείσματα. Είναι ξένοι στον τόπο τους απόμακροι και απόκοσμοι. Αποπροσανατολισμένοι. Απάτριδες. Πατρίδα είναι η αιματοποτισμένη ιστορία. Οι αγώνες, τα δάκρυα, οι οδύνες, ο θάνατος του λαού ανάντια στον όποιο κατακτητή και δυνάστη, ντόπιο και ξένο που θέλει να επιβουλευτεί κάθε πνευματικό αγαθό που οι αιώνες σώριασαν πάνω στους ιερούς βράχους.
Αν δεν σέβεσαι τούτες τις πέτρες που πάνω σ’ αυτές η ιστορία χάραξε τα βήματά της για να πάει ο κόσμος και η ζωή μπροστά, τότε είσαι άπατρις.
Αν δεν σέβεσαι τα πνευματικά αγαθά, που χαράχτηκαν πάνω στα έργα του μόχλου, πνευματική κατάθεση – κατάκτηση, μαρτυρία πνευματικών αναζητήσεων καταστρέφοντάς τα, από την αδιαφορία σου, τότε δεν έχεις πατρίδα. Πλανάσαι εις έρημον γην χωρίς προρισμό, έρμαιο σε μια πορεία που οδηγεί στο τίποτα και στο πουθενά. Αν καταστρέφεις σκόπιμα και πονηρά τουτα τα αγαθά, τα μολύνεις με έργα που έχουν την υστεροβουλία, τη σκοπιμότητα, και την ιδιοτέλεια τότε έχεις χάσει απολύτως και την ανθρώπινη υπόστασή σου. Είσαι ξένος σε ξένη γη κι η πατρίδα είναι άγνωστη λέξη, για σένα.
Αμα αδειάσεις – ξεπουλήσεις – καταστρέψεις – παραμερίσεις τα μεγαλειώδη αγαθά που δημιούργησε στην πατρίδα, που είναι το περιεχόμενό της, είναι το αίμα της, τότε φτάνεις στην παρακμή και φτιάχνεις μια κοινωνία κακοποιών που πλανώνται σε γή έρημη, ως ληστές και κλέβουν ότι βρούν μπροστά τους έμψυχα και άψυχα. Ας θυμηθούμε παραβατικότητες στο πρόσφατο παρελθόν. Κλοπές, αδικίες, παραβιάσεις, φόνοι, παρανομίες και τ.ο. αρκετά!
Αδίσταχτοι αναιδείς και αυθάδεις ντραμπούκοι. Οργανωμένοι πλέον σε συμμορίες.