Κύριε διευθυντά,
Κατά τον Αριστοτέλη η ολιγαρχία αποτελεί εκτροπή του πολιτεύματος της αριστοκρατίας. Και στην αρχαιότητα και σήμερα η λέξη συνοδεύεται από δυσφημιστικά συμφραζόμενα και σημαίνει το πολίτευμα, όπου κυβερνούν οι λίγοι και δυνατοί σε βάρος των πολλών και αδυνάτων. Συνήθως μία ολιγαρχική ομάδα αποφεύγει να ενημερώνει υπεύθυνα το λαό, χαρακτηρίζεται από διαφθορά στη διαχείριση των κοινών και γι’ αυτό προκαλεί την αποδοκιμασία.
Ορισμένοι πολιτειολόγοι διατύπωσαν την άποψη ότι στην ουσία κάθε κυβέρνηση είναι αναγκαστικά ολιγαρχική και επομένως ο λαός ουδέποτε κυβερνά ακόμη και στη δημοκρατία.
Η διαφορά της ολιγαρχίας από τη δημοκρατία -παρατηρούν κάποιοι άλλοι- βρίσκεται στο στοιχείο της πολιτικής ευθύνης, στο κατά πόσο δηλαδή η ηγεσία αντλεί την ισχύ της από την ελεύθερα παρεχόμενη συγκατάθεση του λαού.
Έτσι απλά κι επίκαιρα με αφορμή και φόντο την…“ειδική επιχείρηση” και τη σαρωτική μανία για τ’ ανελέητο γκρέμισμα των ψυχών, για την ισοπέδωση των τόπων καταμεσής του αιώνος του… “πολιτισμού”. Εκεί όπου ανέλπιδα -ως είθισται- κυλάει το δάκρυ στ’ απογυμνωμένα βλέμματα. Εκεί όπου οι ολιγάρχες, εκλεκτοί θεατές -ως είθισται- έχουν την τιμητική τους και όχι μόνο…
Χρύσα Μπαΐρα
Η διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και ολιγαρχίας είναι πως στην δημοκρατία οι πολιτικοί κυβερνούν ακολουθώντας κοινά αποδεχτούς νόμους που εξυπηρετούν το όφελος των πολιτών, ενώ στην ολιγαρχία κάνουν οι ολιγάρχες ό,τι θέλουν. Η διαφορά είναι όσο διαφορετική είναι η ευτυχία από τη δυστυχία, το φως από το σκοτάδι, η αρρώστια από την υγεία, ο πόλεμος από την ειρήνη. Κρίμα που η δημοκρατία διασύρεται και δεν εκτιμάται, από όλους αυτούς που δεν την καταλαβαίνουν.