Πολλές φορές με τριγυρνά μαύρη απελπισία
Κι ο νους μου τότε φτερουγά να βρει μια εκκλησία
Σ΄ άγιο να προσευχηθώ να ζωντανέψει ελπίδα
Για νάναι όλα όμορφα πριν έλθει η καταιγίδα.
Στείλε σημάδι άγιε μου ετούτηνε την ώρα
Ουράνιο τόξο εμφάνισε, ως νάτανε μια μπόρα
Χαρά να νοιώσω στην καρδιά γλυκά να με μαγέψει
Πριν η ελπίδα απ΄ την πηγή προλάβει να στερέψει.
Μια χάρη μόνο σου ζητώ, δεν είναι αμαρτία
Τους άστεγους βοήθησε βρες τους μια κατοικία
Έχουν δικαίωμα κι αυτοί εις τη ζωή ετούτη
Εις την καρδιά και τα παιδιά ειν΄ όλα τους τα πλούτη
Στο μέλλον θάμαι ολιγαρκής δεν θάχω επιθυμίες
Δεν θα βαραίνω την καρδιά με άλλες αγωνίες
Θαρρώ μια στέγη μου αρκεί, δεν θέλω μεγαλεία
Ότι φωτίζει την ψυχή έχει μεγάλη αξία.
Γιάννης Μ. Γαβριλάκης
μέλος Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων
