» Οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Χανίων γράφουν για τη χρονιά που πέρασε και για το μέλλον τους
ΣΚΕΨΕΙΣ, ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ, ΟΝΕΙΡΑ, ΑΠΟΨΕΙΣ των τελειόφοιτων
«Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε ως μαθητές τη δυσκολότερη ψυχολογικά περίοδο της ζωής μας. Με την έναρξη της πανδημίας άλλαξε ριζικά η καθημερινότητά μας. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε το ψυχοφθόρο εξεταστικό σύστημα, τεράστια πνευματική κόπωση και μόνιμο άγχος. Ο ελεύθερος χρόνος είναι αρκετά περιορισμένος και δεν υπάρχουν περιθώρια χαλάρωσης και διαφυγής από την εξουθενωτική ρουτίνα. Το «παζλ» συμπληρώνεται με κάτι πρωτόγνωρο σε σχέση με τις προηγούμενες σχολικές χρονιές, τον κορονοϊό. Οι ανθρώπινες σχέσεις κατακερματίστηκαν και περιορίστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όλοι μας νιώσαμε την αγανάκτηση εξαιτίας του εγκλεισμού και συνάμα φόβο για την υγεία, κυρίως, των αγαπημένων μας ανθρώπων. Στερηθήκαμε μία αγκαλιά, ένα φιλί, μία φιλική συζήτηση και μία οικογενειακή μάζωξη. Όμως, δεν πρέπει να υποκύψουμε και να απεμπολήσουμε οποιαδήποτε ελπίδα για το μέλλον μας αλλά, έχοντας ως οδηγό το ρητό «ο επιμένων νικά», να προχωράμε μπροστά”.
Κατερίνα, Ελένη – Αθηνά
Ένας ιός κυκλοφορεί «ελεύθερος» και καταδικάζει σε περιορισμούς ενήλικες και ανήλικους. Κλεισμένοι μέσα στους 4 τοίχους του δωματίου μας, μακριά από σχολείο και φροντιστήριο, ξεχάσαμε τι πάει να πει “δια ζώσης εκπαίδευση” και μάθαμε με μεγάλη αποτυχία τι πάει να πει “τηλεκπαίδευση”. Μπορεί να λένε πως είμαστε παιδιά της τεχνολογίας, όμως, ακόμα και για μας είναι δύσκολη η διαρκής επικοινωνία μέσα από μια οθόνη και η έλλειψη ουσιαστικής επαφής. Χάσαμε κάθε επαφή με τους κοντινούς μας ανθρώπους, πολλές από τις προσωπικές μας στιγμές, θυσιάσαμε την ψυχική μας υγεία για χάρη της σωματικής. Εν τέλει, ο εγκλεισμός προκάλεσε μόνο συναισθήματα απόγνωσης, θυμού, απογοήτευσης, αγανάκτησης και φόβου επηρεάζοντας αρνητικά τη ζωή μας.
Νικολέτα, Σοφία
Το πρώτο πράγμα που θα κάνω μετά την καραντίνα…
Θα σπάσω τα δεσμά μου και θα απελευθερωθώ από τους τέσσερις τοίχους.
Θα πετάξω τη μάσκα και θα τρέξω στους δρόμους ελεύθερη χωρίς να έχω στείλει μήνυμα.
Θα πάω στη γιαγιά και τον παππού μου!
Θα ντυθώ καλά, θα πάω σε όλα τα μαγαζιά και θα γυρίσω το πρωί.
Θα κάνω πάρτυ με πολλά άτομα.
Θα πάω ταξίδι/ εκδρομή.
Θα κάνω οποιοδήποτε extreme sport.
Θα πάω σε μια καφετέρια και για φαγητό με φίλους.
Θα προσπαθήσω να αναπληρώσω τον χαμένο χρόνο.
ΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΟΥ ΜΕΛΛΟΝ
Όταν με ρωτούν με τι θέλω να ασχοληθώ, δεν έχω ποτέ κάποιο συγκεκριμένο επάγγελμα στο μυαλό μου. Θέλω μια δουλειά δημιουργική, ένα εργασιακό περιβάλλον που θα μου επιτρέπει να εξελίσσομαι ως άνθρωπος, να ταξιδεύω, να διευρύνω τους ορίζοντές μου, να υπερασπίζομαι τα δικαιώματα όλων των πλασμάτων και να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου στη δόμηση μιας κοινωνίας ισότητας.
Τάνια
«Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» Πάντα έδινα διαφορετικές απαντήσεις, ζωγράφος, φωτογράφος, ηθοποιός, δημοσιογράφος. Και σήμερα που έχει έρθει η στιγμή να αποφασίσω οριστικά, δε μπορώ να σκεφτώ ένα επάγγελμα που να μου ταιριάζει. Ελπίζω, ωστόσο, να νιώθω περήφανη για αυτό που θα επιλέξω, χωρίς να έχω αμφιβολίες για τον αντίκτυπο της εργασίας μου. Να έχω αρκετό χρόνο για τον εαυτό μου, καθώς χρειάζομαι ένα επάγγελμα που να υποβοηθά και να ενισχύει τη ζωή μου, όχι να την περιορίζει.
Μαρίζα
Ονειρεύομαι έναν εργασιακό χώρο που θα ασφυκτιά από τον εργαστηριακό εξοπλισμό που του αρμόζει και παντού γύρω θα πλανάται ο αέρας της γνώσης και της εφευρετικότητας. Άνθρωποι πολυμαθείς να πηγαινοέρχονται συνεχώς, φορώντας τις λευκές ποδιές και πειραματικά γυαλιά, εμπνέοντάς με για νέες ανακαλύψεις. Το ιδανικό περιβάλλον για εμένα βρίσκεται εκεί όπου υπάρχει Επιστήμη!
Εβελίνα
Από τη μία πλευρά θα ήθελα να αφήσω τη ζωή να με οδηγήσει και από την άλλη ζώντας σε μία χώρα χωρίς σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση, τίποτα δεν είναι βέβαιο, ειδικά τώρα με την πανδημία. Θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να ασχοληθώ πραγματικά με την έρευνα και να ταξιδέψω στο εξωτερικό, όχι για μόνιμη εγκατάσταση. Θα ήθελα να προσφέρω μέσα από το επάγγελμα μου στην κοινωνία, να ξεπληρώσω όλα αυτά που μου πρόσφερε η Ελλάδα, όσο πληγωμένη και αν είναι, και οι άνθρωποι που με μεγάλωσαν και με δίδαξαν.
Αντωνία
Η μελλοντική εργασία μου θα ήθελα να αποτελεί πηγή χαράς και υπερηφάνειας για εμένα, έτσι ώστε να μην την αντιμετωπίζω ως «δουλεία» και να μη δουλεύω όλη μέρα αναμένοντας το βράδυ, όλη την εβδομάδα αναμένοντας το Σαββατοκύριακο και όλη μου τη ζωή αναμένοντας τη σύνταξη.
Κυριακή
Το επάγγελμά μου θέλω να μου επιτρέπει να ασκώ αυτό για το οποίο έχω πάθος και να μη μετατραπεί ποτέ σε αγγαρεία, να είναι τόσο σίγουρο όσο και απρόβλεπτο, γεμάτο εμπειρίες και εξέλιξη και μέσω αυτού να φέρω στην επιφάνεια την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.
Άννα
Χαρούμενος θέλω να είμαι με την κάθε μου επιλογή και να ξυπνάω με όρεξη για να πηγαίνω σε ένα υγιές εργασιακό περιβάλλον, με αλληλοσεβασμό . Να μπορώ να στηρίζω οικονομικά τον εαυτό μου, τους γονείς μου και να αντεπεξέλθω όσο το δυνατό καλύτερα στην μελλοντική μου οικογένεια.
Σπύρος
Επαγγελματικός προσανατολισμός: Δύο ανύπαρκτες λέξεις για την Ελλάδα. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός πρέπει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σχολικής πορείας και μάλιστα θα πρέπει να εντάσσεται στο σχολικό πρόγραμμα από το γυμνάσιο. Είναι σημαντικό ο μαθητής να βρει αυτό που του αρέσει, διότι μ’ αυτόν τον τρόπο θέτει ένα στόχο, δεν έχει άγχος για το τί ακολουθεί μετά τις πανελλαδικές και μπορεί να επικεντρωθεί στα μαθήματά του απροβλημάτιστος για το μέλλον. Όσον αφορά την κοινωνία, το πρόβλημα που παρουσιάζεται λόγω της έλλειψης επαγγελματικού προσανατολισμού είναι η προτίμηση δημοφιλών επαγγελμάτων και η αδιαφορία προς τα υπόλοιπα. Οι περισσότεροι μαθητές ακολουθούν την πεπατημένη, με αποτέλεσμα τον κορεσμό ορισμένων επαγγελμάτων και την αύξηση της ανεργίας.
Πολυξένη, Μαρία, Αμάραντος, Μάρκος, Ανδρέας
Όσον αφορά τις σπουδές στα Χανιά και γενικότερα στην Κρήτη, υπάρχουν σχεδόν όλες οι βασικές σχολές (Πολυτεχνείο, Ιατρική, Παιδαγωγικά, Φυσικομαθηματικό, Φιλοσοφική, Ψυχολογία, Οικονομικό κ.ά). Ωστόσο, σε ό,τι αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση, οι περισσότερες θέσεις εργασίας αφορούν τον τουρισμό, ενώ δεν υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις για να στηρίξουν σύγχρονα και διαφορετικά επαγγέλματα.
Γιώργος, Σοφία, Βασιλική, Έλενα
Τα ελληνικά πανεπιστήμια παρέχουν εξ ολόκληρου δωρεάν εκπαίδευση στους σπουδαστές σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες. Επιπλέον, παρά τις μικρές, συγκριτικά με τις δυτικές, δυνατότητες της χώρας μας, τα πανεπιστήμιά μας προσφέρουν υψηλής ποιότητας σπουδές από πλήρως καταρτισμένους καθηγητές, καθώς και πολλές δυνατότητες εξειδίκευσης και εξέλιξης. Σε συνδυασμό με την ψυχαγωγική φοιτητική ζωή στις ελληνικές πόλεις, αποτελούν μια πρώτης τάξεως επιλογή για τους φοιτητές.
Κώστας , Ιωάννα, Ευαγγελία, Ραφαέλα, Κλέντις, Έλενα
Ως τελειόφοιτοι, βλέποντας την αδυναμία ένταξης στην ελληνική αγορά εργασίας, νιώθουμε εγκλωβισμένοι σε μια χώρα επαγγελματικά υποανάπτυκτη, καθώς τα ποσοστά ανεργίας αυξάνονται και η ανάγκη για επιβίωση υπερβαίνει την ικανοποίηση προσδοκιών και ονείρων. Η αγορά εργασίας σε μεγάλο ποσοστό δεν προσφέρει επαγγελματική ανέλιξη, καταπιέζει τις ανεξάρτητες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Η ελληνική κοινωνία δεν υποστηρίζει τα καινοτόμα επαγγελματικά όνειρα των νέων, αντιθέτως, αποθαρρύνει τη δημιουργικότητα. Λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης της χώρας, πολλοί νέοι καταλήγουν να συμβιβάζονται με μη επιθυμητές θέσεις εργασίας ή να καταφεύγουν σε άλλες χώρες με περισσότερες επαγγελματικές προοπτικές. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν έχει χώρο για την εκπλήρωση των ονείρων μας.
Αλεξάνδρα, Νταϊάνα, Αργυρώ, Μανώλης
Μέσα σ’ έναν κόσμο γεμάτο μεγάλους, για μια στιγμή οι μικρότεροι υπερτέρησαν, μίλησαν και τους άκουσαν.
Δήμητρα
Επιμέλεια: Καρτσωνάκη Ελένη, Ξανθουδάκη Κατερίνα, Παπαδημητροπούλου Κωνσταντίνα, Φιλόλογοι του 1ου Γενικού Λυκείου Χανίων
