Με το έργο του Νίκου Καζαντζάκη η θεατρική ομάδα «Θέατρο Αντίβαρο» συμμετείχε στο 4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας.
Η παράσταση δόθηκε στην κατάμεστη αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» την Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014.
Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο τύπου: “η ομάδα που αποτελείται από πολίτες του Ρεθύμνου (εκπαιδευτικούς, εμπόρους, νομικούς, δημοτικούς και ιδιωτικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους, άνεργους) απέσπασε τα βραβεία πρωτότυπης μουσικής (Στέλιος Ζουμαδάκης), χορογραφίας (Ειρήνη Μοσχάκη) και φωτισμών (Γιώργος Πριναράκης), ενώ ψηφίστηκε ως τρίτη καλύτερη παράσταση του Φεστιβάλ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν το Σάββατο 25 Οκτωβρίου κατά την τελετή λήξης του Φεστιβάλ.
Ερασιτεχνική, επομένως, από την άποψη ότι όρος από την αρχή στη συνεργασία τους είναι ότι κανείς από τους συντελεστές δεν διεκδικεί αμοιβή, παρόλο που αρκετά από τα μέλη έχουν πλούσια θεατρική εμπειρία και παιδεία, μερικοί μάλιστα ακόμα και μακρόχρονη επαγγελματική. Στο ρεπερτόριο της ομάδας έχουν ενταχθεί έργα που έχουν ως τώρα αγνοηθεί ή που παρουσιάζουν ειδικό ενδιαφέρον. Ο στόχος της ομάδας παραμένει καθαρά ερευνητικός – πειραματικός.
Για το έργο
Το πρωτοποριακό έργο του Καζαντζάκη θεωρείται το πιο μοντέρνο θεατρικό που έχει βγει από τη γραφίδα του. Γραμμένο την περίοδο που ήταν ακόμα φοιτητής, συγγενεύει φανερά με κομβικά έργα της ευρωπαϊκής θεατρικής πρωτοπορίας όπως, χαρακτηριστικά, με το Κεκλεισμένων των Θυρών του Ζαν Πωλ Σαρτρ και με το Περιμένοντας τον Γκοντό του Σάμιουελ Μπέκετ. Σημαντική διαφορά, ωστόσο, αποτελεί το γεγονός ότι το έργο του κρητικού στοχαστή και δραματογράφου είναι γραμμένο μερικές δεκαετίες νωρίτερα από τα αντίστοιχα των δυο ευρωπαίων ομοτέχνων του. Μια ακόμα ιδιοτυπία της Κωμωδίας είναι ότι σε σχέση με τα υπόλοιπα θεατρικά του Καζαντζάκη λείπει το μέγεθος και η χαρακτηριστική του πληθωρικότητα. Το έργο είναι ένα σύντομο μονόπρακτο (η παράσταση διαρκεί 50΄) μέσα στη σύντομη διάρκεια του οποίου ο Καζαντζάκης καταφέρνει να δώσει συμπυκνωμένες αλλά απόλυτα κατανοητές μερικές από τις βασικότερες φιλοσοφικές του θέσεις, από κείνες που του έδωσαν μια τόσο ξεχωριστή θέση στα παγκόσμια γράμματα.”
