Ομάδες που έγραψαν ιστορία: Αναγέννηση (Ιωνία) 1972-73

■ Το ξεκίνημα μίας πενταετούς κυριαρχίας

Συνεχίζουμε με τις ομάδες που έγραψαν ιστορία στο τοπικό με την Ιωνία που έχει το ρεκόρ συνεχόμενων τίτλων και συγκεκριμένα 5 την δεκαετία του ‘70. Ενα ρεκόρ που σταμάτησε με την δημιουργία του Ερασιτεχνικού το οποίο απορρόφησε τους πρωταθλητές των Ενώσεων.

Οι οποίοι μέχρι τότε έπαιζαν την άνοιξη σε ένα ειδικό πρωτάθλημα για να ανέρθουν οι πρώτες στη Β’ Εθνική. Βέβαια τα 2 πρώτα πρωταθλήματα η Ιωνία τα κατέκτησε ως Αναγέννηση αφού αυτό το όνομα επέβαλε το 1968 ο γγΑ της χούντας Ασλανίδης πάνω στο καταστατικό του μικρασιατικού σωματείου το οποίο το είχε διαλύσει ένα χρόνο πριν μαζί με άλλα 4 της Α’ κατηγορίας. Σήμερα θα παρουσιάσουμε τον τίτλο του 1972-73 που κρίθηκε σε αγώνα μπαράζ και ήταν η αρχή αυτής της πενταετής κυριαρχίας.

ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΕΣ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ 6 ΟΜΑΔΕΣ

Μετά τις ανακατατάξεις που έφερε στο ελληνικό ποδόσφαιρο η έλευση του Ασλανίδη η νεοσυσταθείσα Αναγέννηση κατέκτησε τον τίτλο του 1968-69 στην Α’ ΕΠΣΧ, την επόμενη χρονιά ο Μινώταυρος, στη συνέχεια ο Κρ. Αστέρας -τον μοναδικό της ιστορίας του- και το 1971-72 ο Παγχανιακός. Αυτές οι 4 ομάδες αλλά και ο Ιδομενέας, που τελικά στέφθηκε κυπελλούχος εκείνη τη σεζόν, παρουσίασαν πολύ ισχυρές ομάδες και χάρισαν ένα πολύ αμφίρροπο πρωτάθλημα. Η μοναδική που δεν μπορούσε να τις ακολουθήσει ήταν ο νεοφώτιστος Κισσαμικός. Που απέσπασε μόλις μία ισοπαλία αλλά όπως θα δούμε παρακάτω έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του τίτλου.

Η Αναγέννηση ξεκίνησε με ευρύ νίκη με 4-1 επί του Κρ. Αστέρα αλλά στη συνέχεια έπεσε θύμα έκπληξης παραχωρώντας ισοπαλία 1-1 στον σύλλογο του Καστελλίου (Τετάρτη 25/10) που δεν ξαναπήρε θετικό αποτέλεσμα. To σκορ άνοιξε ο Ανδρεαδάκης για τους γηπεδούχους για να ισοφαρίσει ο Στυλιανουδάκης για την ομάδα του Καστελίου που ολοκλήρωσε με 9 παίκτες λόγω αποβολής των Καπή και Κατσικανδαράκη. Ακολούθησε νέα ισοπαλία με τον Μινώταυρο (0-0) αλλά και ήττα με 1-0 από τον Ιδομενέα που λίγες εβδομάδες αργότερα θα την νικήσει και στο Κύπελλο (2-0 με σκόρερ τους Σταματάκη και Παπαντωνάκη). Πάντως στο φινάλε του α’ γύρου η Αναγέννηση νίκησε 1-0 τον Παγχανιακό και διατηρήθηκε σε τροχιά τίτλου. Στο ξεκίνημα του β’ γύρου έχασε και άλλο έδαφος με την ήττα 1-0 από τον Κρ. Αστέρα (το γκολ ο Γιοβάνογλου) όμως στη συνέχεια με δύο νίκες πλησίασε την κορυφή:

1-0 εκτός τον Κισσαμικό, 3-2 τον Μινώταυρο. Στις 21 Ιανουαρίου με το 0-0 απέναντι στον κακό της δαίμονα εκείνη τη χρονιά Ιδομενέα φάνηκε να χάνει τις τελευταίες ελπίδες της για τον τίτλο. Στο φινάλε όμως απέναντι στον -σχεδόν σίγουρο πρωταθλητή όπως έγραφαν οι εφημερίδες- Παγχανιακό στις 28 Ιανουαρίου με ένα γκολ του Κοτρωνάκη στο 72’ ήρθαν τα πάνω κάτω! Πλέον και μετά τη νίκη της ομάδας της Νέας Χώρας με 3-1 επί του Ιδομενέα (73’ Ταξίαρχος, 76’ με κόρνερ, 89’ φάουλ Πορτοκαλάς – 50’ Μακράκης) οι δύο ομάδες ισοβάθμισαν στους 23 βαθμούς και ο Κρ. Αστέρας με νίκη επί του Μινώταυρου θα δημιουργούσε τριπλή ισοβαθμία στην κορυφή. Ομως η ομάδα των Μουρνιών αν και αδιάφορη νίκησε με 4-3 τον Κρητικό Αστέρα και τον έθεσε νοκ άουτ. Ετσι ο πρωταθλητής κρίθηκε σε μονό αγώνα μπαράζ που ορίστηκε την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 1973 στο ΕΣ Χανίων με διαιτητικό τρίο από την Αθήνα. Εκεί η Αναγέννηση πήρε τη νίκη-τίτλο με 2-1 και μαζί απέκτησε το δικαίωμα να αγωνισθεί στο ειδικό πρωτάθλημα για την άνοδο στη Β’ Εθνική. Τα στοιχεία του μπαράζ αναλυτικά στην διπλανή στήλη. H ομάδα είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί ξανά τα κανονικά της χρώματα (κίτρινο μαύροι) αντί το πράσινο, στα λαβαράκια το σήμα ήταν πλέον ο ποδοσφαιριστής και όχι ο φοίνικας ενώ με την πτώση της χούντας ξαναπήρε το παλιό της όνομα και συνέχισε ως Ιωνία.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ Ο Β. ΜΟΣΧΟΥΤΗΣ

Προπονητής εκείνη την σεζόν ήταν ο 40χρονος Βαγγέλης Μοσχούτης, ο Ηρακλειώτης τερματοφύλακας που υπερασπίστηκε την εστία του Τάλω στην τελευταία εμφάνιση της ιστορικής ομάδας το 1966-67 στη Γ’ Εθνική. Την περίοδο εκείνη διατηρούσε καφενείο κοντά στην Σπλάντζια ενώ παλιότερα -στα τέλη της δεκαετίας του ‘50- έγραψε ιστορία ως παίκτης του ΟΦΗ . Ακολούθως υπήρξε προπονητής σε πολλές ομάδες του νησιού μας ενώ “έφυγε” από κοντά μας τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Στο ρόστερ της χρονιάς εκείνης υπήρχαν 25 ποδοσφαιριστές. Από αυτούς οι 7 ήταν οι πλέον βασικοί και δεν έχασαν σχεδόν κανένα παιχνίδι από τα 11 μαζί με το μπαράζ (Τσαγκαράκης Ελ., Λογαρίδης Μιχ., Χατζησταύρος Σπ., Παπαδάκης Στ., Ανδρεαδάκης Κ., Ανδρεαδάκης Γ., Σοφούλης Γ.). Αντίθετα στις άλλες 4 θέσεις της 11άδας πολλοί ήταν οι παίκτες που εναλλασόταν και αυτό έγινε πιο περίπλοκο στο ειδικό πρωτάθλημα που ακολούθησε. Εκεί ο Μαυρογένης ήταν πλέον το ξεκάθαρο Νο 1 ενώ οι Καρασταμάτης και Κατσάρας είχαν μεγαλύτερη παρουσία από ότι στο πρωτάθλημα.

Συνολικά η Αναγέννηση συγκέντρωσε 23 βαθμούς με 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 2 ήττες με βαθμολογικό σύστημα το 3-2-1. Στηρίχθηκε κυρίως στην άμυνα της που δέχθηκε μόλις 6 τέρματα ενώ η επίθεση σημείωνε κάτι περισσότερο από ένα γκολ ανά αγώνα (11).

ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Αξίζει μία ειδική αναφορά στο Ειδικό πρωτάθλημα αφού για πρώτη φορά ο πρωταθλητής Χανίων βρήκε απέναντι του τις πρωταθλήτριες όχι της υπόλοιπης Κρήτης όπως συνηθίζονταν αλλά από τα νησιά!

Εκεί ξεκίνησε πολύ δυνατά με νίκη 3-2 επί του Παγχιακού και απέσπασε ισοπαλία στη Ρόδο από τον ισχυρό Διαγόρα όμως στη συνέχεια νίκησε μονάχα το Καρλόβασι στα χαρτιά που δεν ταξίδεψε στα Χανιά. Οπως και οι Χανιώτες δεν πήγαν νωρίτερα στη Μυτιλήνη να παίξουν με τον Απόλλωνα που ήταν και η ομάδα που κέρδισε την άνοδο από τον 9ο όμιλο.
Η Αναγέννηση τερμάτισε εκεί στην 4η θέση με 12 βαθμούς με 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 5 ήττες έχοντας 1 μηδενισμό με -1 βαθμό. Σημείωσε 9 τέρματα και δέχθηκε 15.

Ο ειδικός γραμματέας Στέλιος Σούλιαρης έχει να λέει για τις εμπειρίες από το ταξίδι στα παράλια της Μικράς Ασίας τον Μάιο του 1973. Τότε που η Αναγέννηση έπαιξε μεσοβδόμαδα στη Σάμο με το Καρλόβασι και στη συνέχεια με το πλοίο πήγε νοτιότερα για να αντιμετωπίσει 4 μέρες μετά τον Παγχιακό.

“Στη Σάμο παίξαμε σε ένα εντελώς ακατάλληλο γήπεδο, ουσιαστικά μία αυλή σχολείου και μέχρι να συνηθίσουμε χάναμε 4-1 -τελικά ηττηθήκαμε 5-4. Πάντως είχαμε μία άριστη φιλοξενία και μάλιστα παρότι θα μπορούσαμε να πάρουμε τον αγώνα με ένσταση δεν το κάναμε. Στη Χίο όμως είδαμε την άλλη όψη του νομίσματος. Φοβερός φανατισμός και πολύ άσχημη φιλοξενία ενώ μας πήραν κυνήγι μέχρι το πλοίο κατά την αποχώρηση μας!”

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ

Ο γνωστός προπονητής Κώστας Ανδρεαδάκης συνόδευε την ομάδα της Ιωνίας από την δεκαετία του ‘60 πιτσιρίκος ως μασκώτ στα σιξ σάιντ και στην πορεία εξελίχθηκε σε ένα πολύ ταλαντούχο ποδοσφαιριστή που έπαιξε στον ΑΟΧ ενώ με λίγη περισσότερη δουλειά ίσως έφθανε και στην Α’ Εθνική. Μπορεί να μην είχε προσφυγικές ρίζες όμως το πατρικό του βρίσκεται δίπλα στην πλατεία ενώ και ο πατέρας του Ανδρέας υπήρξε παράγοντας στην Ιωνία. Ο συγκεκριμένος ήταν ο πρώτος τίτλος για τον 17χρονο τότε Κώστα (γεν. 1956) και όπως λέει θεωρεί ότι η δημιουργία της Αναγέννησης βοήθησε να μην χαθεί το πλέον ιστορικό σωματείο που μόλις έπεσε η χούντα ξαναπήρε το παλιό του όνομα. “Η Σπλάντζια ήταν μία “κόκκινη” πλατεία γεμάτη αριστερούς και πρόσφυγες και ίσως και για αυτό επιλέχθηκε από τη χούντα για να γίνει η Αναγέννηση ώστε να ελέγχει περισσότερο την περιοχή. Επίσης έτσι δεν χάθηκαν και πολλά ταλέντα που στη συνέχεια έπαιξαν στη Β’ Εθνική” σημειώνει.

Πρώτος τίτλος ο συγκεκριμένος και για τον Γιώργο Ανδρεαδάκη ένα άνθρωπο που έγραψε τεράστια ιστορία ως παίκτης-προπονητής της Ιωνίας. Διένυε τα 19 χρόνια του (γεν. 1954) και όπως θυμάται: “Τα πρώτα χρόνια που έπαιξα στην ομάδα την δεκαετία του ‘70 ο μεγάλος μας αντίπαλος ήταν ο Παγχανιακός. Πάντα γινόταν καλά παιχνίδια -βέβαια δεν θυμάμαι να χάσαμε σε κάποιο- αλλά γινόταν μάχες. Υπήρχαν μερικά αξιόλογα ταλέντα στην Ιωνία όπως ο Κώστας Ανδρεαδάκης, ο Παπαδάκης, ο Σοφούλης, εγώ και αντίστοιχα ταλέντα είχε και ο Παγχανιακός όπως τα αδέλφια Βλαζάκη, τον Πορτοκαλά, τον Καστρινάκη κ.α. οι οποίοι παίζαμε και στα Γυμνάσια αντίπαλοι και κάναμε πλάκες με πειράγματα.

Ο κόσμος και ο φανατισμός που υπήρχε στο γήπεδο είναι κάτι που θυμάμαι πολύ έντονα από την εποχή εκείνη.

Ο Στέλιος Παπαδάκης που στέφθηκε πρωταθλητής σε ηλικία 18 ετών (γεν. 1955) λίγο πριν ουσιαστικά σταματήσει λόγω σπουδών σημειώνει: “Υπήρχε πολύ ταλέντο εκείνη την περίοδο στην ομάδα της Σπλάντζιας και για τον λόγο αυτό κυριάρχησε η ομάδα στο τοπικό. Βέβαια θυμάμαι ότι ο Παγχανιακός είχε κάποια παράπονα από την διαιτησία στην διοργάνωση αυτή αλλά που να βρει το δίκιο του τότε επί χούντας…”

Ειδικό πρωτάθλημα (9ος όμιλος)

Α’ γύρος

1η αγωνιστική (30/4/73)
Α.-Παγχιακός 3-2
(17’ Ανδρεαδάκης Γ., 54’ Ανδρεαδάκης Κ., 78’ Καμπούρης – 66’ Γιαγκίνης, 89’ Κολίτσης)

2η αγωνιστική (6/5)
Διαγόρας Ρ. – Α. 0-0
(Μεγάλη εμφάνιση του Μαυρογένη)

3η αγωνιστική (13/5)
Α.-Απόλλων Μυτιλήνης 0-2
(65’ Ψαρόπουλος, 90’ Πατηνώτης. Αποβλήθηκε στο 80’ ο Παπαδάκης)

4η αγωνιστική (20/5): ρεπό

5η αγωνιστική (23/5)
Καρλόβασι – Α. 5-4

Β’ γύρος

6η αγωνιστική (27/5)
Παγχιακός – Α. 2-0
(44’ Λαδικός, 69’ Γιαγκίνης)

7η αγωνιστική (3/6)
Α. – Διαγόρας 0-2
(46’ Μαλιάκας, 90’ Γεωργαλής. Ο διαιτητής Τσιρικολιάς απέβαλε από τους γηπεδούχους τους Σοφούλη στο 66’ και τους Τσαγκαράκη, Σταματάκη στο 80’)

8η αγωνιστική (10/6)
Απόλλων Μυτιλήνης – Α. 2-0 α.α.

9η αγωνιστική (17/6): ρεπό

10η αγωνιστική (24/6)
Α. – Καρλόβασι 2-0 α.α.

Η πορεία προς τον τίτλο

A’ γύρος

Κρ. Αστέρας – Α. 1-4
Α.- Κισσαμικός 1-1 (25/10)
Μινώταυρος – Α. 0-0 (5/11)
Ιδομενέας – Α. 1-0
Α. – Παγχανιακός 1-0 (19/11)

Β’ γύρος

Α. – Κρ. Αστέρας 0-1 (17/12)
Κισσαμικός – Α. 0-1
Α. – Μινώταυρος 3-2 (14/1)
Α. – Ιδομενέας 0-0
Παγχανιακός – Α. 0-1 (28/1)
Σκόρερ στο 72’ ο Κοτρωνάκης.

Κύπελλο Χανίων
Ιδομενέας – Α. 2-0 (3/12)
Σκόρερ οι Σταματάκης και Παπαντωνάκης

Αγώνας μπαράζ

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 1973 Εθνικό Στάδιο Χανίων
Θεατές: 1.800

Αναγέννηση Χανίων – Παγχανιακός 2-1

Σκόρερ: 44’ Ανδρεαδάκης Γ. (από σέντρα Κουρκουνάκη), 84’ Ξενάκης Μ. – 71’ αυτογκόλ Λογαρίδης Μ.
Αναγέννηση (Μοσχούτης Ευαγγ.): Μαυρογένης Μ., Τσαγκαράκης Ελ., Σπαθαράκης Εμμ., Λογαρίδης Μ., Χατζησταύρος Σπ., Σοφούλης Γ., Ξενάκης Μ.(85’ Σταματάκης Ι.), Ανδρεαδάκης Κ., Κουρκουνάκης Δ., Παπαδάκης Στ., Ανδρεαδάκης Γ. (50’ Καρασταμάτης Στ.)
Στον πάγκο ήταν και οι: Καμπούρης Ι., Χαβρεδάκης Δ., Χαλβαδάκης Γ.
Παγχανιακός (Δημάκης Ι.): Μπυράκης Γ. (46’ Μουσουράκης Κ.), Κατσιφαράκης Θ., Χαλβαδάκης Π., Γαλιάς Ευαγγ., Αλαμάνος Εμμ., Χαριτάκης Δ., Πορτοκαλάς Αν., Καστρινάκης Γ., Μαυριγιαννάκης Γ. (46’ Βλαζάκης Ν.), Μητράκης Δ., Βλαζάκης Γ.
Στον πάγκο ήταν και οι: Παπανικολάου Ν., Τωμαδάκης Στ. και Δασκαλάκης Ιωσ.
Διαιτητής: Μανδαλης Παναγιώτης με βοηθούς Παγώνη και Οικονόμου (όλοι Αθηνών)

Οι πρωταθλητές

Παίκτης Θέση 11άδα Πάγκο Ειδικό
Τσαγκαράκης Ελευθέριος Α 11 – 6
Λογαρίδης Μιχάλης Α 11 – 6
Χατζησταύρος Σπύρος Α 11 – 6
Παπαδάκης Στέλιος Α 11 – 3
Ανδρεαδάκης Κώστας Μ 11 – 6
Ανδρεαδάκης Γιώργος Ε 11 – 6
Σοφούλης Γιώργος Μ 10 1 6
Σταματάκης Γιάννης Μ 8 1 5
Σπαθαράκης Εμμανουήλ Α 6 2 2
Μαυρογένης Μιχάλης* Τ 5 3 5
Καρασταμάτης Στέλιος* Α 3 5 6
Ξενάκης Μιχάλης Ε 3 4 1
Βούρβαχης Παντελής ΜΑ 3 2 –
Χαλβαδάκης Γιώργος Τ 3 2 1
Κουρκουνάκης Δημήτρης Ε 3 1 –
Περβολαράκης Ιωσήφ Ε 2 7 –
Κοτρωνάκης Ιωάννης* Μ 2 – 2
Κατσάρας Ελευθέριος* ΜΕ 2 – 6
Μαλαμαδάκης Ιωάννης Τ 2 – –
Δημητρακόπουλος Σ. Μ 1 7 –
Καμπούρης Γιάννης* ΜΕ 1 7 5
Λιαπάκης Γιώργος T 1 4 –

Στο φύλλο αγώνος αναγράφονται σε ένα αγώνα και οι: Χαβρεδάκης Δημήτρης, Κορομηλάς Αν., Χαιρέτης Στυλιανός.

Σημ.: Οι Μαυρογένης, Καρασταμάτης, Κατσάρας παρότι είχαν μικρή συμμετοχή στο πρωτάθλημα ήταν βασικοί στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στη Β’ Εθνική που ακολούθησε την άνοιξη. Εκεί συμμετοχές είχε και ο Καμπούρης (ως αλλαγή) όπως και ο Κοτρωνάκης.