■ Ο τελευταίος τίτλος ενός κορυφαίου συλλόγου
Την άνοιξη του 1980 ο ΟΦΧ Παγχανιακός πανηγύρισε με σχετική ευκολία τον δεύτερο τίτλο του μέσα σε μία τριετία και τον 3ο από το 1972 ενώ έχασε άλλους δύο σε αγώνες μπαράζ. Αποτελούσε άλλωστε μία από τις κορυφαίες ομάδες της δεκαετίας του ‘70 (μαζί με την Ιωνία) έχοντας στο DNA του γονίδια από δύο πολύ σπουδαία Χανιώτικα σωματεία που ένωσαν τα… ερυθροπράσινα χρώματα τους το καλοκαίρι του 1961 αρχικά με το όνομα ΟΦ Κρητικός.
Μάλλον λοιπόν κανείς δεν φανταζόταν ότι αυτός θα ήταν και ο τελευταίος τίτλος του σπουδαίου συλλόγου που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει τις πληγές που του άνοιξε το τοπικό ντέρμπι με τον ΑΟΧ για το Ερασιτεχνικό 4 μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1980.
Ηδη το 1978-79 ο Παγχανιακός έκανε την πρώτη του παρουσία στο Ερασιτεχνικό ως πρωταθλητής Χανίων το 1978 -υπήρξε και ένα επεισοδιακό παιχνίδι με τον Διαγόρα εντός- οπότε μετά τον υποβιβασμό του ήταν από τα φαβορί για τον τίτλο. Και μπορεί ο ταλαντούχος Νίκος Βλαζάκης να ακολούθησε το καλοκαίρι του 1979 τα χνάρια του αδελφού του Γιώργου στον ΑΟΧ, όμως αποκτήθηκε ο αείμνηστος Μανώλης Αλευράκης που ενίσχυσε αρκετά την ομάδα αν και η παρουσία του έγινε αιτία για μία ένσταση που προς στιγμήν έριξε τον σύλλογο της Νέας Χώρας από την κορυφή όπως θα δούμε παρακάτω.
ΕΝΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΛΕΥΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ
Η έναρξη της σεζόν έγινε με την καθιερωμένη παρέλαση στις 16 Σεπτεμβρίου 1979 (σιξ σάιντ) όπου δόθηκαν και τα έπαθλα για την προηγούμενη σεζόν σε Ιωνία (πρωταθλήτρια Α’), Πλατανιά (Β’), Ατλαντίδα (Γ’), Κρ. Αστέρα (κυπελλούχος), Αρης Σούδας (β’ ομάδες), Ηρακλής Νεροκούρου, Ιδομενέας (κύπελλα ήθους). Να και οι ημίωροι αγώνες που έγιναν και προέκυψαν από κλήρωση: Πλατανιάς – Θησέας 1-0, Ηρακλής Ν. – Μινώταυρος 0-0 (ο Ηρακλής κέρδισε στην κλήρωση), Κορωνίδα Βάμου – Τιτάν Καλυβών 1-0.
Μία εβδομάδα μετά στις 23/9 είχε προγραμματιστεί η πρεμιέρα αλλά τελικά λόγω αποχής των διαιτητών αυτή έγινε δύο εβδομάδες αργότερα. Η αποχή είχε να κάνει με το γεγονός ότι κάποια γήπεδα δεν πληρούσαν προδιαγραφές ασφαλείας.
Στις 7 Οκτωβρίου λοιπόν ο Παγχανιακός ξεκινάει εντυπωσιακά με εκτός έδρας νίκη 4-1 επί του Πλατανιά όμως ο ηττημένος θα κάνει ένσταση για την συμμετοχή του βετεράνου Μανώλη Αλευράκη -36 ετών τότε- με τους νικητές. Η ΕΠΣΧ λίγο καιρό μετά θα κάνει δεκτή την ένσταση και ο Παγχανιακός θα μηδενιστεί ενώ θα του αφαιρεθεί και ένας βαθμός κάτι που θα φέρει πολλές ομάδες να διεκδικούν τον τίτλο. Ομως δύο και πλέον μήνες αργότερα το ΑΣΕΑΔ θα δικαιώσει τον Παγχανιακό και θα του επιστρέψει τους 3 βαθμούς όπως διαβάζουμε στην αθλητική στήλη του Σήφη Μαρκάκη στην “Χαν. Ελευθεροτυπία” στις 21/12. Πάντως ο Πλατανιάς άσκησε έφεση και τελικά έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τις 14/3/1980 -δηλαδή 3 αγωνιστικές πριν πέσει η αυλαία- όπου τελεσίδικα το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο θα θεωρήσει ότι κανονικά αγωνίσθηκε ο Μανώλης Αλευράκης. Ο οποίος υπήρξε βασικότατο στέλεχος των πρωταθλητών και απλά δεν έπαιξε την 2η και την 3η αγωνιστική λόγω του προβλήματος που προέκυψε.
Ο Πλατανιάς έκανε πάντως και μία ακόμα προσπάθεια -αυτή τη φορά εντός αγωνιστικού χώρου- να αμφισβητήσει την ανωτερότητα του Παγχανιακού αφού στην πρεμιέρα του β’ γύρου στις 16 Ιανουαρίου έγινε η μοναδική ομάδα που τον υποχρέωσε σε ήττα μέ 2-1 μέσα στο ΕΣ Χανίων.
Προς στιγμήν λοιπόν το πρωτάθλημα απέκτησε νέο ενδιαφέρον όμως στις 7 επόμενες αγωνιστικές ο Παγχανιακός σημείωσε 6 νίκες και μία ισοπαλία τερματίζοντας 6 βαθμούς μπροστά από τον 2ο Μινώταυρο. Μάλιστα αυτή η ισοπαλία με 0-0 στις 30 Μαρτίου (Κυριακή των βαϊων) στον αγώνα των δύο πρώτων έστεψε ουσιαστικά πρωταθλητή τον Παγχανιακό μετά… βαϊων και κλάδων. Οι Μουρνιανοί που ήταν και οι μόνοι που δεν έχασαν από τον πρωταθλητή αφού ισόπαλο είχε λήξει και το παιχνίδι του α’ γύρου.
Συνολικά ο Παγχανιακός συγκέντρωσε 31 βαθμούς με 14 νίκες, 3 ισοπαλίες και μονάχα 1 ήττα. Πέτυχε 38 γκολ που ήταν η 2η καλύτερη επίδοση μετά τα 44 του Μινώταυρου.
Η άμυνα δέχθηκε μόλις 13 τέρματα και ήταν η καλύτερη με διαφορά στην κατηγορία -ακολούθησε με 19 ο Κρ. Αστέρας. Κάτω από τα δοκάρια ξεκίνησε ο Γιάννης Ρεντζης και αλλά συνέχισε ο Μιχάλης Φουράκης που πριν λίγα χρόνια χάθηκε σε τροχαίο…
Αξιοσημείωτο το… ροτέισον των πρωταθλητών σε μία εποχή που δεν ήταν πολύ συνηθισμένο ως φαινόμενο. Στην αρχική 11άδα ξεκίνησαν 24 παίκτες και άλλοι 6 έκατσαν στον πάγκο -στοιχεία πλήρη έχουμε από τα φ.α. των 17 από τους 18 αγώνες. Στο διπλανό σχεδιάγραμμα όσοι είχαν τουλάχιστον 3 συμμετοχές στο βασικό σχήμα.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ
Χρέη προπονητή εκείνη τη σεζόν έκανε ο Μανώλης Αλευράκης ενώ πρόεδρος ήταν ο αείμνηστος Στέλιος Μακράκης με αντιπρόεδρο τον Παντελή Τζέλεση. Ενα πολύ σημαντικό ταλέντο που έλαμψε πάντως ήταν του Γιάννη Λαμπαρδάκη.
Σε ηλικία μόλις 16 ετών (γεν. 1964) καθιερώθηκε λίγο πριν συμπληρωθεί ο α’ γύρος στην βασική 11άδα ως δεξί χαφ και στη συνέχεια δεν ξαναβγήκε ενώ πέτυχε και τα πρώτα του τέρματα. Ηταν τα πρώτα δείγματα μίας σπουδαίας καριέρας που τον έφερε στους ερασιτέχνες του ΑΟΧ και στη συνέχεια του ΠΑΟΚ. Ακολούθως αγωνίστηκε στη Β’ Εθνική με τις φανέλες του Κιλκισιακού αλλά και της ΕΑΡ πριν επιστρέψει στα Χανιά.
Ο Δημήτρης Μητράκης (γεν. 1950) -πιο γνωστός ως “Μητσάρας”- έζησε τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 πολλές χαρές αλλά και λύπες με τον Παγχανιακό. Φόρεσε την φανέλα του 18 χρόνια ως σέντερ φορ και αρκετές φορές βρέθηκε στον πάγκο του σωματείου σαν προπονητής συνήθως σε δύσκολα χρόνια. Το 1971-72 είχε πάρει και μεταγραφή στον ΑΟΧ όμως χωρίς να αγωνισθεί καθότι τότε υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία στο Ναυτικό.
Από τις σημαίες του συλλόγου ο Βαγγέλης Γαλιάς. Ξεκίνησε το 1969 σε ηλικία 15 ετών (γεν. 1954) και συνέχισε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 βασικό στέλεχος στα δύο από τα τρία πρωταθλήματα. Στην αρχή έπαιζε δεξί εξτρέμ αλλά στη συνέχεια οπισθοχώρησε στη δεξιά πλευρά της άμυνας ενώ έπαιξε και σέντερ μπακ.
Ο Μιχάλης Σταυρουλάκης έπαιζε κυρίως σέντερ μπακ και κάποιες φορές σε άλλες θέσεις όπως δεξιά στην άμυνα. Ως 24χρονος τότε (γεν. 1956) θυμάται έντονα τον καθοριστικό αγώνα με τον Μινώταυρο που έκρινε το πρωτάθλημα αφού στην εκπνοή βρέθηκε στην επίθεση και πρόλαβε τον αντίπαλο τερματοφύλακα αλλά έστειλε τη μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι προς τη πλευρά της “Ρεγγίνας” -μας δείχνει και την χαρακτηριστική φωτό! Ακόμα και με την ισοπαλία αυτή ο τίτλος κατέληξε στην ομάδα του.
Βασικός και στο προηγούμενο πρωτάθλημα του 1978 ήταν ο Μανώλης Φραγκάκης που ξεκίνησε από 16 ετών στην α’ ομάδα το 1968 (γεν. 1952) και είχε κάποιες συμμετοχές και στον πρώτο τίτλο του 1972. Ζωντανή ιστορία του Παγχανιακού έπαιξε μέχρι τα 40 του ενώ συνέχισε και σε άλλες ομάδες του τοπικού!
Ο Γιώργος Λουγιάκης είχε και αυτός συμμετοχές στο προηγούμενο πρωτάθλημα σε ηλικία 19 ετών (γεν. 1959) ενώ στο συγκεκριμένο ήταν βασικός. Πρόλαβε και τις δύο παρουσίες της ομάδας στο Ερασιτεχνικό αν και σταμάτησε νωρίς μόλις 23 ετών. Ηταν επιθετικός (εξτρέμ) και κάποιες φορές πλάγιο μπακ με όπλο την ταχύτητα -ταχυδρομικός γαρ! Στην ομάδα ήταν ως επιθετικός και ο αδελφός του Γιάννης Λουγιάκης 17 μόλις ετών τότε (γεν. 1963) που σταμάτησε νωρίς τη μπάλα καθώς πέρασε μόνιμος στο Ναυτικό.
Αλλα δύο αδέλφια που πανηγύρισαν τα δύο πρωταθλήματα ήταν ο 22χρονος τότε Μανώλης Φαρμάκης (γεν. 1958) και ο 27χρονος Χαράλαμπος Φαρμάκης (μέσος-γεν. 1953). Ο Μανώλης έπαιζε παράλληλα και πόλο ενώ έγραψε μεγάλη ιστορία ως προπονητής των γυναικών στον ΝΟΧ. Ηταν το παιδί για όλες τις δουλειές αφού αγωνιζόταν σε όλες τις θέσεις όπως πλην του τερματοφύλακα όπως λέει!
Η πορεία προς τον τίτλο
1979-80
28ο Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χανίων
Α’ γύρος
1η αγωνιστική (7/10/79)
Πλατανιάς – Π. 1-4
(Φαρμάκης Εμ.,
Παντελάκης Ι.Δ.,
Λουγιάκης Γ., Φραγκάκης)
2η αγωνιστική (14/10)
Π. – Αμιλλα 4-0
(Παπουτσάκης 2, Παντελάκης Ι.Δ., Κουρομιχελάκης)
3η αγωνιστική (21/10)
Π. – Αρης Σ. 2-0
(Παντελάκης Ι.Δ.,
Κουρομιχελάκης)
4η αγωνιστική (11/11)
Ηρακλής Ν. – Π. 0-1
5η αγωνιστική (18/11)
Κισσαμικός – Π. 0-0
6η αγωνιστική (25/11)
Π. – Κρ. Αστέρας 1-0
(14’ Κουρομιχελάκης)
7η αγωνιστική (12/12)
Μινώταυρος – Π. 1-1
(65’ Βέρδος –
20’ Μπουζάκης)
8η αγωνιστική (6/1/80)
Π. – Ιδομενέας 3-0
(Παντελάκης Ι.Δ., Κουρομιχελάκης, αυτογκόλ)
9η αγωνιστική
(9/1-εξ’ αναβολής)
Π. – Θησέας 2-1
(14’ Λουγιάκης Γ., 45’
Ναούμ – 67’ Κουτρουμπής)
Το παιχνίδι δεν έγινε στις 19/12 λόγω έλλειψης αστυνομικής δύναμης στο γήπεδο.
Β’ γύρος
10η αγωνιστική (16/1)
Π. – Πλατανιάς 1-2
(Σταυρουλάκης – Παπαγεωργίου, Τσαούνης)
11η αγωνιστική (27/1)
Αμιλλα – Π. 2-3
12η αγωνιστική (6/2)
Π. – Αρης Σ. 2-0
(65’ Σταυρουλάκης, 75’ Λαμπαρδάκης)
13η αγωνιστική (17/2)
Ηρακλής Ν. – Π. 1-2
(20’ Λουγιάκης Ι.,
75’ Αλευράκης)
14η αγωνιστική (2/3)
Π. – Κισσαμικός 2-1
(Μητράκης, Λουγιάκης Ι.)
15η αγωνιστική (16/3)
Κρ. Αστέρας – Π. 2-3
(Μητράκης,
Αλευράκης, Ναούμ)
Αποβλήθηκε στην εκπνοή ο Γαλιάς με αποτέλεσμα ο Παγχανιακός να χάσει το κύπελλο ήθους άδικα όπως έγραφαν οι εφημερίδες.
16η αγωνιστική (30/3)
Π. – Μινώταυρος 0-0
Ουσιαστικά ο αγώνας που έκρινε τον τίτλο.
17η αγωνιστική
Ιδομενέας – Π. 1-3
18η αγωνιστική (27/4)
Θησέας – Π. 1-4
(Παντελάκης Ι.Δ.,
Λουγιάκης Ι., Μητράκης, Λαμπαρδάκης)
Κύπελλο Χανίων
Στην α’ φάση (24/10) Ιωνία – Παγχανιακός 1-0 με πέναλτι του Α. Τσαγκαράκη.
Οι πρωταθλητές
Παίκτης Θέση 11άδα Πάγκος
Παντελάκης Δ. Ιωάννης Μ 19 –
Φραγκάκης Εμμανουήλ Α 17 –
Αλευράκης Εμμανουήλ Α 16 –
Σταυρουλάκης Μιχάλης Α 15 –
Γαλιάς Ευάγγελος Α 12 1
Φουράκης Μιχάλης Τ 11 6
Φαρμάκης Χαράλαμπος Μ 12 2
Λουγιάκης Γιώργος Ε 11 1
Κουρομιχελάκης Ιωσήφ Ε 11 –
Λαμπαρδάκης Γιάννης Μ 9 7
Μητράκης Δημήτρης Ε 8 1
Ρεντζής Ιωάννης Τ 7 5
Σκαλιδάκης Βασίλης Α 7 2
Μπουζάκης Χαράλαμπος Μ 7 1
Παλιουδάκης Κώστας Α 7 –
Παπουτσάκης Φώτης Ε 5 10
Φαρμάκης Εμμανουήλ ΜΑ 5 1
Παπαδογιάννης Νίκος Α 5 –
Ναούμ Νίκος Ε 5 –
Λουγιάκης Ιωάννης Ε 4 14
Μαρκουλάκης Νικήτας Μ 3 1
Χλωράκης Εμμαουήλ ΜΕ 2 4
Τσουρουνάκης Μιχάλης Μ 2 –
Τζέλεσης Νίκος ΜΑ 2 –
Παντελάκης Θ. Ιωάννης ΜΕ – 15
Μπολινάκης Νίκος Μ – 7
Μπολινάκης Ελευθέριος Μ – 4
Βαρουδάκης Δημήτρης Α – 2
Κοκολοδημητράκης Νίκος Τ – 1
Καούδης Ιωάννης Α – 1
Πρόεδρος: Μακράκης Στυλιανός
