Περιμένουν ακόμη πόρισμα Επιτροπής για τον αιγιαλό
“Όμηροι” ενός λάθος καθορισμού του αιγιαλού από την τότε Νομαρχία στα μέσα της δεκαετίας του ’80 παραμένουν πάνω από 25 ιδιοκτήτες παλιών “Ταμπακαριών” στις οδούς Βιβιλάκη και Αγ. Κυριακής στη Χαλέπα.
O τότε καθορισμός του παλιού αιγιαλού στο ύψος του δρόμου νότια των πρώτων βυρσοδεψείων έχει ως αποτέλεσμα οι ιδιοκτησίες τους να θεωρούνται ότι βρίσκονται πάνω σε δημόσια έκταση και οι ίδιοι να μην μπορούν να πάρουν άδεια ούτε για την παραμικρή συντήρηση!
Κοινή μελέτη του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου Αθηνών (“Μεθοδολογια για τον καθορισμό αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού – παραδείγματα στη Δυτική Κρήτη (Ταμπακαριά & Χώνες Παλαιοχώρας – Ν. Χανίων)” το 2018 έδειξε πως ο παλιός αιγιαλός στα Ταμπακαριά δεν φτάνει στα παλιά βυρσοδεψεία που έτσι και αλλιώς προϋπήρχαν από τον 19ο αιώνα και πως ο καθορισμός του ΄84-΄85 ήταν λάθος.
Οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν το 2018 στο Συμβούλιο της Επικρατείας που υποχρέωσε την “Κτηματική Υπηρεσία” να εξετάσει και πάλι τα αιτήματα τους για τον επανακαθορισμό του παλιού αιγιαλού. Η επιτροπή που συνέστησε η “Κτηματική Υπηρεσία” συνεδρίασε και εξέτασε το θέμα το Φεβρουάριο του 2023 ωστόσο μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση για το τι εισηγείται η Επιτροπή!
«Ρίξτε μια ματιά στα κτήρια. Έχει αλλάξει ριζικά η όψη των περισσότερων γιατί δεν γίνεται κανένα έργο στήριξης, καμία παρέμβαση συντήρησης τους» μας αναφέρει ο κ. Γιώργος Ανδρουλάκης μέλος του πολιτιστικού συλλόγου ιδιοκτητών Βυρσοδεψείων Αγ. Κυριακής “Ταμπαχανιά”.
Πράγματι, κάνοντας μια περιήγηση στην οδό Αγίας Κυριακής και στο παραλιακό μέτωπο διαπιστώνουμε πως οι “πληγές” στο κτηριακό απόθεμα της περιοχής έχουν μεγαλώσει, σε πολλά παλιά βυρσοδεψεία έχουν υποχωρήσει τοίχοι, έχουν αποκολληθεί τμήματα της σκεπής.
«Δεν μπορεί να γίνει κανένα έργο συντήρησης και την ίδια ώρα η περιοχή είναι επισκέψιμη, έρχεται πάρα πολύ κόσμος καθημερινά. Σε περίπτωση ατυχήματος ποιος θα κατηγορηθεί, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη;» αναρωτιέται η κα Γεωργία Βλαμάκη, μέλος επίσης του συλλόγου.
Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να αντιληφθούν τους λόγους της καθυστέρησης να εξεταστεί το αίτημα τους και όπως μας λένε δεν μπορούν να πιστέψουν ότι «υπάρχει δόλος ή άλλα κίνητρα».
«Το ΄84-85 ατεκμηρίωτα η τότε Νομαρχία βάζει τη γραμμή του αιγιαλού ακόμα και στο χώρο όπου υπήρχε το μοναστήρι της Αγ. Κυριακής, τα θεμέλια του οποίου υπάρχουν ακόμα δίπλα στο εκκλησάκι και ο αρχαιολόγος κ. Μ. Ανδριανάκης σε άρθρο του στα “Χ.ν.” ανέφερε πως καταστράφηκε στην πολιορκία του 1645 άρα δεν μπορούσε να βρίσκεται στον αιγιαλό. Έρχεται το ΕΜΠ και το Πανεπιστήμιο Αθηνών και με επιστημονική μελέτη τους απόλυτα τεκμηριωμένη λένε ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει παλιός αιγιαλός στις θέσεις αυτές. Το ΣτΕ υποχρεώνει την “Κτηματική Υπηρεσία” κατά προτεραιότητα να ελέγξει την περίπτωση μας. Μετά από συνεχείς ενοχλήσεις συστήθηκε η πενταμελής επιτροπή έγινα μια πρώτη συζήτηση τον Φεβρουάριο του 2023 και από τότε περιμένουμε νέα! Δεν μας έχουν απαντήσει εγγράφως και επίσημα» εξηγεί ο κ. Ανδρουλάκης.
Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες:
• Δεν μπορούν να πάρουν από την Πολεοδομία για συντήρηση και επισκευές.
• Δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την περιουσία τους για την οποία πληρώνουν ΕΝΦΙΑ.
• Δεν μπορούν να την πουλήσουν και εκείνοι που θέλουν να την “ξεφορτωθούν” το κάνουν με προσύμφωνα δίνοντας την περιουσία τους σε τιμές χαμηλότερες από την εμπορική της αξία.
«Βλέπουμε όμως ότι υπάρχουν κτήρια πάνω στον παλιό αιγιαλό – έτσι όπως ορίζεται από την απόφαση της Νομαρχίας το 84/85 – που ανακατασκευάζονται; Πως γίνεται αυτό;» ρωτάμε τους ιδιοκτήτες. «Πρόκειται για ιδιοκτησίες για τις οποίες υπήρχαν οθωμανικοί τίτλοι προγενέστεροι της Κρητικής πολιτείας και μια περίπτωση που δικαιώθηκε δικαστικά όπου προσέφυγε ο ιδιοκτήτης καθώς προσκόμισε τη μελέτη του ΕΠΜ και του Πανεπιστημίου Αθηνών που δείχνει ότι δεν υπήρχε παλιός αιγιαλός. Εμείς ζητάμε επιτέλους να επισπευσθούν οι διαδικασίες, να γνωμοδοτήσει η “Κτηματική Υπηρεσία” επιτέλους ώστε να ξεκαθαρίσει τι πρόκειται να γίνει με τις περιουσίες μας» απαντούν.
Ερωτήματα
Οι ιδιοκτήτες διατυπώνουν μια σειρά από ερωτήματα:
- Πώς είναι δυνατόν για κάτι αυτονόητο για το οποίο θα έπρεπε να είχε επιληφθεί η Κτηματική Υπηρεσία Χανίων από το 2018, εξετάζοντας το εύλογο αίτημα των ιδιοκτητών, να τους αναγκάσει να προσφύγουν στο ΣΤΕ το οποίο τους δικαίωσε και την διέταξε να εξετάσει το αίτημα αλλά πέντε χρόνια μετά ως όφειλε εξ αρχής να μην έχει ακόμα πάρει καμία απόφαση;
- Πώς είναι δυνατόν η πολιτεία με την αρμόδια υπηρεσία της να αδιαφορεί για τα δικαίωμα των ιδιοκτητών να ορίζουν την περιουσία τους;
- Πώς είναι δυνατόν η διοίκηση να αγνοεί και να μην συμμορφώνεται με αποφάσεις ανώτερων δικαστηρίων που αποτελούν πλέον νομολογία;
- Πώς είναι δυνατόν η πολιτεία να συντηρεί ένα απόλυτο παραλογισμό από το 1985, που περιέχει δήμευση ιδιωτικών περιουσιών οι περισσότερες εκ των οποίων στέκονται εκεί για περισσότερο από ένα αιώνα;
- Πώς είναι δυνατόν να μην επιτρέπει στους νόμιμους ιδιοκτήτες να συντηρήσουν και να αξιοποιήσουν ιστορικά κτίσματα που η ίδια έχει κηρύξει ως διατηρητέα, απαγορεύοντας την ανάπλαση δύο ιστορικών περιοχών της πόλης;
- Πώς είναι δυνατόν να αδιαφορεί στις εκκλήσεις δημόσιων φορέων για την επίλυση του θέματος, όπως το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων, ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων και το
Τεχνικό Επιμελητήριο Δυτικής Κρήτης;
Πρέπει επιτέλους η Κτηματική Υπηρεσία με την αρμόδια Επιτροπή, να κάνουν τη δουλειά τους όπως ο νόμος ορίζει, με σεβασμό στον πολίτη, στις ανάγκες της πόλης για την διατήρηση της ιστορικής μνήμης και της ανάπτυξης, χωρίς αδιαφορία και σκοπιμότητες.
