Όμορφη και παράξενη Πατρίδα (1821… 1922…)

Μια περιδιάβαση με λόγο και Μουσική στα 200 χρόνια Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας από τον Φιλολογικό Σύλλογο Κισάμου.
Παρασκευή, 12 του Αυγούστου. Πέτρινο Θέατρο Νοπηγείων.
Εκεί συντελέστηκε η Ιστορική Μυσταγωγία! Εξαιρετική, μοναδική, συγκλονιστική, που άφησε πνευματική πληρότητα και συγκίνηση…
Το ξέρω, το ξέρω πως οι διάφορες εκδηλώσεις του καλοκαιριού, τα διάφορα φεστιβάλ -ενδιαφέροντα είναι αλήθεια όλα- «κινούν» την επικαιρότητα ραγδαία! Όμως δεν ήθελα, ΔΕΝ πρέπει, αυτή η εκδήλωση να μην επαινεθεί, να μη γίνει τέλος πάντων μιαν αναφορά σ’ αυτήν, με δημόσιο λόγο.
Γιατί σ’ ένα τρίωρο πρόγραμμα, άνθισε ως ρόδο πορφυρό, όλος ο πνευματικός μόχθος, το αίμα της ιστορικής επιμέλειας κυρίως, που είχε αναλάβει, η κυρία Ελένη Γεωργακάκη, φιλόλογος και πρόεδρος του Φιλολογικού.
Σημαντικό εγχείρημα, που άξιζε να το δει κόσμος, πολύς κόσμος…
Που δυστυχώς, δεν ήρθε ο αναμενόμενος.
Κρίμα. Γιατί, έτοιμο, δομημένο όλο το «Ελληνικό Πράγμα», (για να παραφράσω την Αρβελέρ) προσφέρθηκε, από την Παλιγγενεσία μέχρι το 22, και ως τα σήμερα!
Κι ασφαλώς τις σύγχρονες πολιτισμικές «εκρήξεις» από τη δεκαετία του εξήντα, και νωρίτερα, λίγο. Λόγος με πιστότητα, ενσυναίσθηση, βαθύτατη γνώση της θεματολογίας του αντικειμένου, καθώς και αγάπη πολλή, για το Γενέθλιο ρίζωμα.
Όλος αυτός ο χρόνος που σφύζει ως γνωστόν από τον πόθο της Λευτεριάς πριν το σηκωμό με τα άξια τέκνα της Πατρίδας που, από την ξένη, «όρκο σταυρώσαν στο σπαθί» κι άναψαν το φιτίλι για τον Αγώνα.
Από τότε, όλα τα «νευραλγικά» ιστορήματα, διήλθαν σκληρά δεινά, μέχρι τη Λευτεριά.
Όλη η ιστορική διαδρομή, με ακολουθία θαυμαστή, με αγαπημένα «ιντερμέδια» να παρεμβάλλονται στην αφήγηση, ώστε να μην κουραστεί ο κόσμος.
Τραγούδια έντεχνα, μελοποιημένη Ποίηση εμπνευσμένη από τα γεγονότα, πλήρως εναρμονισμένη.
Οι εθνικοί μας ποιητές, νόες φωτισμένοι, ο Σολωμός, οι Κάλβος, αργότερα Ρίτσος, Ελύτης, Καμπανέλλης, Γκάτσος… ενδεικτικά πάντα, ο Μίκης, ο Χατζηδάκης, ο Μαρκόπουλος, ο Ξαρχάκος και ο Κηλαηδόνης ακόμη, αγκάλιασαν με τις νότες τους τα φλογισμένα λόγια για τον τόπο τούτο τον πολύπαθο και λατρεμένο.
Πασίγνωστες εκδοχές, που βρήκαν τις θέσεις τους και τώρα και σήμερα, από ερμηνευτές άξια παιδιά του τόπου μας.
Εκ των ενόντων λοιπόν, το εγχείρημα, που με αισθητική υψηλόβαθμη, κέρδισε τη συγκίνηση, το χειροκρότημα μας.
Οι μουσικοί επίσης συνέβαλαν τα μέγιστα, ο Γιάννης ο Χορευτάκης (μπάσο), ο Νίκος ο Μαργαριτάκης (μπουζούκι), ο Γιάννης ο Χαρτζουλάκης (κιθάρα), ο Γιώργος ο Δημόπουλος (πλήκτρα), ο Ηλίας ο Κοκκινάκης (κρουστά) και ερμήνευσαν οι Βασίλης Καρεφυλλάκης, Γιάννης Κόχλερ, Τζωρτζίνα Τσοντάκη και Ίρις Βεστάκη.
Όλοι απέδωσαν με δύναμη κι αισθαντικότητα, τα ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά τραγούδια των Ελλήνων, μέγιστα στη Συνείδηση και την καρδιά του…
Την παρουσίαση έκανε η κα Γεωργακάκη ασφαλώς, εργάστηκε τόσο υπεύθυνα επί μακρόν, ενώ τα λογοτεχνικά μέρη απέδωσε ο κ. Νίκος Τριποδάκης, μέλος του Δ.Σ. Στο άνοιγμα του αφιερώματος, καθώς και το κλείσιμο, ο κ. Κωστής Χαρτζουλάκης γεωπόνος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου.
Όλα τα μέλη όμως εδώ, ο Κωστής ο Κυριτσάκης, ο Μιχ. ο Στρατάκης, η Ινώ, όλοι μα όλοι, και τις υπέροχες ΦΩΤΟ εναρμονισμένες απολύτως με το λόγο επέλεξε ο κ. Γιάννης Γεωργακάκης.
Συγχαρητήρια. Ευχαριστούμε.