“Oνειρα Γλυκά”, ένα μυθιστόρημα, όπου ο συγγραφέας, αναμετριέται με το τίμημα της αλήθειας.
Την αλήθεια που όλοι αναζητάμε, αλλά πολλές φορές ενδόμυχα την αποφεύγουμε επειδή φοβόμαστε να την ερευνήσουμε και να τη φέρουμε στο φως.
Πολλές φορές η αλήθεια είναι λυτρωτική, άλλες φορές όμως δεν είναι αρεστή, ενδέχεται να πονάει, ή να έρχεται σε αντίφαση με τα πρότυπα και το χαρακτήρα μας.
Ο φόβος του κάθε ανθρώπου που ελοχεύει για τη γνώση της αλήθειας, συντελεί στην ύπαρξη μίας αδιάκοπης μάχης, μίας συγκρουσιακής πάλης, μεταξύ του ορθού και του λάθους, του μαζί και της μοναξιάς, της επάρκειας και της ανεπάρκειας, της αγάπης και της έλλειψής της.
Ο αναγνώστης με το «Όνειρα γλυκά», γίνεται συνοδοιπόρος στην ιστορία ενός παιδιού που γίνεται μοναχικό και εξελίσσεται σε ένα μοναχικό ενήλικα, λόγω της βιαίας απώλειας της μητέρας του και των κρυμμένων μυστικών της απώλειας αυτής.
Ταυτίζεται με γλυκό τρόπο και ίσως με μια παιδική αφέλεια, στο φόβο που αναπτύσσεται και στη σιωπηρή αποδοχή των αναπόφευκτων αποτυχιών της ζωής αυτού του παιδιού, εφήβου, ενήλικα.
Παρακολουθεί με δικαιολογητική πάντα ματιά και ανοχή, τις επιπτώσεις του πόνου που επέφερε αυτή η απώλεια, γιατί μέσα από την ιστορία, ο κάθε αναγνώστης βλέπει κάποιο δικό του βιωματικό κομμάτι σημαντικής απώλειας.
Με τρόπο καθηλωτικό αλλά και γλυκόπικρο, ο αναγνώστης αποδέχεται ότι η άρνηση της πραγματικότητας έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός άλλου εαυτού, ενός άλλου χαρακτήρα, εγκλωβισμένου, τρομαγμένου και ελλιπούς.
Ο αυτοσαρκασμός του συγγραφέα δεν απωθεί, απεναντίας λυτρώνει και ενώνει τα κομμάτια που οδηγούν στο δρόμο της κατάκτησης της αγάπης, της αποδοχής, της κάθαρσης, για μία ζωή γνήσια, πλήρης, με ελπίδα και όραμα.
Το μυθιστόρημα αυτό ίσως βοηθήσει τον καθένα να αναμετρηθεί με τους φόβους του, να αποκοπεί ή συμβιβαστεί με αυτούς και ίσως αποτελέσει το ψυχικό εφαλτήριο μίας νέας αρχής για ένα ελεύθερο και αυθεντικό αύριο με πιο καθάρια ματιά και με σταθερά βήματα.