«Σταμάτησα το σχολείο πριν από πάρα πολλά χρόνια κι είχε μείνει ένα αγκάθι μέσα μου. Έτσι αποφάσισα να πάω κάποια στιγμή στο Νυχτερινό». Η Ειρήνη Βάλβη έχει μια δύσκολη καθημερινότητα ως εργαζόμενη με τρία παιδιά. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και να δώσει χώρο στην αγάπη της για τη μάθηση.
Τη συναντήσαμε την περασμένη Παρασκευή μαζί με άλλους συμμαθητές της από την Γ’ τάξη του Εσπερινού Γενικού Λυκείου Χανίων στην τελετή αποφοίτησης των 12 μαθητών της Δ’ τάξης του σχολείου. Γύρω μας πρόσωπα χαμογελαστά, μαθητές πολλών και διαφορετικών ηλικιών.
«Όταν ξεκίνησα, ξεκίνησα με μεγάλο φόβο και σκεφτόμουν ότι θα είναι πολύ δύσκολα. Όμως οι καθηγητές έχουν τεράστια υπομονή, μας δίνουν κουράγιο και είναι κοντά μας. Επίσης, το κλίμα μεταξύ μαθητών και καθηγητών είναι φανταστικό», εξομολογήθηκε η Ειρήνη και προέτρεψε όποιον ή όποια σταμάτησε το σχολείο για διάφορους λόγους να μην διστάσει να περάσει το κατώφλι του Εσπερινού Λυκείου. Άλλωστε το σημαντικότερο στο σχολείο αυτό, όπως τόνισε, δεν είναι οι γνώσεις που παίρνει κανείς αλλά οι σχέσεις που δημιουργεί, οι άνθρωποι που γνωρίζει και η ικανοποίηση που αισθάνεται όταν ο καθημερινός αγώνας που κάνει βρίσκει ανταμοιβή. «Μέσα από όλα αυτά όταν φεύγεις από αυτό το σχολείο βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος», συμπλήρωσε.
«ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ»
Μια από τις μαθήτριες που αποφοίτησε φέτος από το Εσπερινό Γενικό Λύκειο είναι η Ελένη Θεοδωράκη. Το δικό της ταξίδι στη γνώση ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια όταν αποφάσισε να επιστρέψει στα θρανία. «Μετά που άφησα το σχολείο στο παρελθόν δημιούργησα οικογένεια και μεγάλωσα τα παιδιά μου, τα οποία πλέον έχουν ανεξαρτητοποιηθεί. Έτσι αποφάσισα να ολοκληρώσω τον κύκλο των σπουδών μου στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση», τόνισε, ενώ στην ερώτησή μας πως ήταν η εμπειρία στα θρανία του Εσπερινού απάντησε: «Πέρασα πολύ όμορφα εδώ, οι καθηγητές μας αγκάλιασαν σαν να ήμασταν παιδιά κι εμείς, πολλές φορές, νιώσαμε ξανά παιδιά».
Ισχυρό κίνητρο για την επιστροφή της Ελένης στα θρανία αποτέλεσε το όνειρό της να σπουδάσει παιδαγωγικά. Για τον λόγο αυτό έδωσε φέτος και πανελλήνιες. «Η θέληση είναι το κλειδί για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της καθημερινότητας και να τα συνδυάσεις όλα μαζί», σημείωσε λίγο πριν ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, ενώ όταν τη ρωτήσαμε αν θα σύστηνε σε κάποιον να έρθει στο Εσπερινό: «Ανεπιφύλακτα! Οι καθηγητές είναι πάντα πρόθυμοι να συμπαρασταθούν στους μαθητές και βοηθάνε ακόμα και πέραν του ωραρίου. Άλλωστε ποτέ δεν είναι αργά!».
ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Ο 28χρονος Γιώργος Κυριακάκης αποφοίτησε φέτος από τη Γ’ τάξη του Εσπερινού ΓΕΛ . Ο ίδιος μας είπε ότι κακώς άργησε να πάρει την απόφαση να επιστρέψει στο σχολείο: «Πήρα την απόφαση τέσσερις ημέρες πριν ανοίξει το σχολείο. Έβλεπα ανθρώπους που προχωρούσαν στη ζωή τους κι εγώ έμενα στάσιμος και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό».
Η απόφαση αυτή του Γιώργου αποτέλεσε ένα βήμα μπροστά στη ζωή του. Το κλίμα που συνάντησε στο σχολείο ήταν όπως είπε «φανταστικό». «Οι καθηγητές βοηθάνε και οι συμμαθητές δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα μεταξύ τους», σχολίασε, ενώ στην ερώτησή μας αν έχει βάλει στόχο να διεκδικήσει την είσοδό του σε κάποια σχολή του χρόνου έδειξε κάπως αιφνιδιασμένος: «Δεν το έχω αποφασίσει ακόμα αυτό. Θα το δω του χρόνου!».
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΛΙΜΑ
Το τέλος κάθε χρονιάς, που συνοδεύεται από την παραλαβή των απολυτηρίων και την αποφοίτηση της Δ’ τάξης, σηματοδοτεί ταυτόχρονα την ανταμοιβή των κόπων που κατέβαλαν όλη τη χρονιά μαθητές και καθηγητές. Η φιλόλογος Κατερίνα Βλοντάκη φέτος συμπλήρωσε 11 χρόνια διδασκαλίας στο Εσπερινό ΓΕΛ και γνωρίζει από πρώτο χέρι το ιδιαίτερο «οικογενειακό» κλίμα που επικρατεί στο σχολείο αλλά και το μεγάλο πείσμα των μαθητών.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υπάρχει καμία χρονιά που τα παιδιά που αποφοιτούν δεν έδωσαν πανελλήνιες. Και μάλιστα έχουν περάσει όλα εκτός από μια χρονιά που δεν πέρασε ένα!», ανέφερε.
Πως όμως είναι να κάνει κανείς μάθημα σε μαθητές ηλικίας από 19 έως 55 ετών όπως ήταν φέτος; «Για πολλούς από τους μαθητές και τις μαθήτριες του Εσπερινού είναι όχι η δεύτερη αλλά η πρώτη ευκαιρία που παίρνουν για να ολοκληρώσουν το σχολείο. Μιλάμε για περιπτώσεις που παντρεύτηκαν νωρίς ή αναγκάστηκαν να δουλέψουν νωρίς. Ωστόσο, οι μαθητές των Εσπερινών είναι πιο συνειδητοποιημένοι και έχουν μεγάλο πείσμα. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ξεκινάνε από το Εσπερινό Γυμνάσιο ή από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας κι έρχονται μετά σε εμάς. Αυτό αποδεικνύει και τη θέλησή τους για μάθηση», επεσήμανε η κα Βλοντάκη.
