Θα ήθελα πολύ να δώσω ένα παράδειγμα που να αναλύει τις ιδιότητες του τίτλου μα δεν μπορώ, δεν υπάρχει στις απόψεις μου. «Το όνειρο είναι στον “ορίζοντα”, κάνω δύο βήματα, απομακρύνεται δύο βήματα. Κάνω δέκα βήματα και ο ορίζοντας τρέχει δέκα βήματα μακριά», γράφει, ο ποιητής Εντουάρντο Γκαλεάνο σε μια αναφορά του για την ουτοπία». Σωστή η άποψή του! Τα όνειρα μπορούμε να τα δούμε, να τα σκεφτούμε, να δράσουμε μέσα τους και αν μας κάνουν, να προσπαθήσουμε για την πραγματοποίησή τους. Να φανταστούμε νέες καταλήξεις, σου δίνουν το κίνητρο γι’ αυτές. Τα όνειρα μας κάνουν λίγο καλό όταν βρίσκονται κλειδωμένα στα κεφάλια μας και ανακυκλώνονται στους μικρούς μας κύκλους. Νομίζω πώς τα όνειρα παίζουν τον ρόλο τους στο πού βαδίζουμε στη ζωή μας και ίσως και στους στόχους μας. Φυσικά, μέσα σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται και τα τρελά όνειρά μας… δίχως τρέλα μπορείς να επιβιώσεις μέσα στην τρέλα της ζωής; Θα μας πουν άνθρωποι γύρω μας κάποιες φορές ονειροπαρμένους, αλλά πιστέψτε με, έχουν και αυτοί “κλειδωμένα όνειρα” που είναι τρελότερα από τα δικά μας. Απλώς είναι οι συντηρητικοί άνθρωποι στην καθημερινότητά τους, χωρίς στόχους και φιλοδοξίες πού τρέμουν το ρίσκο για ένα βήμα παραπάνω. Εύχομαι να ονειρεύεστε πάντα! Κλειδώνετε τα όνειρά σας και κάποτε θα ειδωθούν μέσα σας και όταν κάποιο από αυτά καταφέρει την πραγματοποίησή του να ξέρετε ότι, ίσως να είναι και το σημείο εκκίνησης για το επόμενο. Σαν την ελπίδα πού πάντα πιστεύουμε σ’ αυτήν και ας την έχουμε για το τέλος.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς κι εγώ ονειρεύομαι…
Νιώθω πως τα πάντα γύρω μου αλλάζουν κι εγώ απλά είμαι θεατής, απομονωμένος από το υπόλοιπο κοινό, που απλά βλέπει, χωρίς να μπορεί να αλλάξει τη ρουτίνα της ιστορίας. Και τότε είναι που έρχονται εκείνες οι ώρες οι παράξενες, που δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνω. Που όλο προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μία λογική σειρά, μα όμως εκείνες, ανυπάκουες και άτακτες, γυρνούν γύρω – γύρω, στροβιλίζουν στο μυαλό μου και με μπερδεύουν ακόμα περισσότερο. Κι όλο αυτό μου το προκάλεσαν οι αλλαγές… Οι αλλαγές αυτές, οι απροειδοποίητες, εμφανίζονται και μου προκαλούν ένα αίσθημα τρόμου. Γιατί, έτσι, απλά αλλάζουν τα πιστεύω και οι αξίες μας. Γιατί έτσι απλά θα χαθούν όλα μια μέρα. Και κάπου εκεί, μέσα στη μοναξιά εμφανίζεται μια ελπίδα. Ένα όνειρο. Και τότε είναι που αρχίζω να ξεχνιέμαι. Αφήνομαι στη μαγεία της στιγμής, φτιάχνω στο μυαλό μου εικόνες, ιστορίες, ψεύτικες. Φτιάχνω έναν όμορφο κόσμο, σχεδόν ιδανικό… ονειρεύομαι.. ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ. Και είναι τόσο όμορφα τα όνειρα που κάνω, βλέπω αγάπη, ανιδιοτέλεια. Σβήνω του κόσμου αυτού τα άσχημα που με βαραίνουν. Διαγράφω όλους εκείνους τους ανθρώπους, τους άδειους, που τίποτα δεν θέλουν να μοιραστούν, να χαρίσουν. Που βουλιάζουν στη μιζέρια τους και που θέλουν κι εσένα εκεί, μέσα βαθιά να χώσουν. Ολους αυτούς τους αντικαθιστώ με ανθρώπους χαρούμενους, που δεν χρειάζεται να ικετέψω για την καλημέρα τους, που απλόχερα μου ανταποδίδουν το χαμόγελο που κι εγώ η ίδια τους προσφέρω, που δέχονται να με βοηθήσουν είτε μικρό είτε μεγάλο είναι αυτό που χρειάζομαι. Κι όλοι αυτοί, εντελώς τυχαία και συμπτωματικά είναι άνθρωποι, που ονειρεύονται, που διεκδικούν, που δεν φοβούνται να τολμήσουν, που παλεύουν για όλα αυτά που τους κάνουν χαρούμενους… γι’ αυτό… ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Δέσποινα Τσιγκάκη,
εθελόντρια “Γιατρών του Κόσμου”
Σκέψεις από μια εθελόντρια
Εικόνες από τη γιορτινή πόλη των Χανίων:
Εικόνα 1η παρμένη από τα μέσα ενημέρωσης της πόλης μας: Φορείς μαζεύουν τρόφιμα. Ολη η πόλις έχει μεταμορφωθεί. Ενα ατέλειωτο πάρε δώσε κυριαρχεί παντού. Κοινωνικά δίκτυα, οργανώσεις, φορείς βρίσκονται σε αναβρασμό. Εθελοντές μαζεύουν, συσκευάζουν και προωθούν κιβώτια και τσάντες με παντός είδους καλούδια. Προσφορά των πολιτών, στην ουσία προσφορά του κάθε ενός από εμάς.
Εικόνα 2η: Νεαροί μαθητές, αποθέτουν τα έσοδα που μάζεψαν με κόπο και εισπράττοντας πολύ κρύο την παραμονή των Χριστουγέννων τραγουδώντας τα κάλαντα, στο καπέλο πλανόδιου μουσικού.
Εικόνα 3η: Στην πλατεία 1866 ένας φτωχοντυμένος παππούς, ρωτά μιαν εθελόντρια τι γίνεται εκεί, γιατί βλέπει κίνηση και κούτες και ανθρώπους συγκεντρωμένους.
– Μαζεύουμε γάλα για να στήσουμε ένα δέντρο χριστουγεννιάτικο. Θα το μοιράσουμε σε παιδιά στην πόλη μας που δεν έχουν να φάνε. Γιατί κανένα παιδί δεν πρέπει να πεινά.
Κοίταξε κάμποση ώρα ο παππούς τον σωρό των κιβωτίων συλλογισμένος, κοίταξε και τη δική του φτενή τσάντα του σουπερ μάρκετ που κρατούσε, και μετά αποφασιστικά κατευθύνθηκε στο διπλανό μαγαζί. Σε λίγα λεπτά γύρισε με μια κούτα γάλατα που απόθεσε δίπλα στα άλλα.
Πάντα με εντυπωσιάζει η μεγαλοσύνη που δείχνουν οι αναγκεμένοι άνθρωποι. Όσο σε μεγαλύτερη ανάγκη είναι, τόσο πιο μεγαλόκαρδοι και συμπονετικοί είναι. Όπως ο συγκεκριμένος παππούς που αγόρασε για το δέντρο της οργάνωσή μας περισσότερα απ’ όσα είχε πάρει για το σπίτι του.
Πάντα με εντυπωσιάζει η μεγαλοσύνη των ανθρώπων-όταν αποφασίζουν να την δείξουν. Σαν τα νεαρά παιδιά που δεν κράτησαν τα χρήματα από τα κάλαντα, για χαρτζιλίκι. Σαν τους συμπολίτες μας που μέρες που είναι, προστρέξανε σε παζάρια και φιλανθρωπικές γιορτές για να βοηθήσουν τους ανήμπορους.
Έχω στον νου μου αυτές τις εικόνες και άλλες παρόμοιες που όλοι βλέπουμε αυτές τις μέρες γύρω μας, στην πόλη, στη γειτονιά μας. Κι άλλες που δημοσιεύονται στον τύπο ή τις δείχνουν τα κανάλια. Εικόνες προσφοράς και αλληλεγγύης. Και σκέφτομαι πως μπορούμε όλοι να προσφέρουμε. Δεν χρειάζεται πολύ. Μόνο να βγάλουμε την ανθρωπιά μας από τη ναφθαλίνη να την ξεσκονίσουμε και να τη δείξουμε.
Και μετά σκέφτομαι και το άλλο. Γιατί αυτό πρέπει να γίνεται μόνο τις μέρες των Χριστουγέννων; Τελειώνουν οι ανάγκες με το τέλος των γιορτών; Ή μήπως με αυτήν την καλή μας πράξη απενοχοποιούμαστε για τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου; Οι αναγκεμένοι είναι εκεί δίπλα μας ολοχρονής. Μα, θα μου πει ο δικηγόρος του διαβόλου. Και εγώ αναγκεμένος είμαι. Και μένα μου κόψανε τον μισθό και μένα με διώξανε από τη δουλειά.
Θαρρώ όμως πως μερικές φορές δεν χρειάζεται τίποτα άλλο πέρα από μια καλή κουβέντα, κι ένα χαμόγελο. Γιατί ακόμα κι αυτοί που δεν μπορούν να προσφέρουν υλικά αγαθά μπορούν να βοηθήσουν με άλλον τρόπο. Φτάνει να δείξουμε στον συνάνθρωπο ότι είμαστε δίπλα του, ότι μοιραζόμαστε τον πόνο του. Ότι μοιραζόμαστε το έχει μας και το υλικό και το ψυχικό. Και ίσως είναι αυτός ο τρόπος να γενεί ο καθένας από εμάς ένας Άγιος Βασίλης. Και όχι μόνο μια φορά, αλλά ολοχρονής.
Κι ύστερα είναι και το άλλο. Το έχετε πάρει χαμπάρι πως τη σήμερον ημέρα δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τους κυβερνώντες μας. Το όποιο κοινωνικό κράτος, που είχε στηθεί με πολλούς αγώνες τα προηγούμενα χρόνια, σήμερα έχει καταρρεύσει. Μόνο στον συνάνθρωπο, στον διπλανό μπορούμε να προστρέξουμε και μόνο από κείνον έχουμε πια μιαν ελπίδα. Κι αυτός όμως από εμάς περιμένει. Το λένε όλοι αυτοί που υποτίθεται γνωρίζουν, πως τουλάχιστον η κρίση θα φανερώσει τον καλό μας εαυτό. Πιστεύω, το λένε για να καλύψουν τις δικές τους ευθύνες και παραλείψεις. Εμείς όμως δεν χρειαζόμαστε δικαιολογίες. Ας στραφούμε γύρω μας κι ας δώσουμε από το υλικό υστέρημά μας. Ας δώσουμε κι από το πλεόνασμα της καρδιάς μας. Γιατί το ξέρετε και σεις, πως εν τέλει έχουμε μόνο ότι δίνουμε.
Μπεμπ. Α.
Υ.Γ. Χρόνια πολλά φίλοι συμπολίτες. Καλή χρονιά να χουμε με υγεία, για να αντέξουμε. Και να τους αντέξουμε. Τους κάθε λογής δικούς και ξένους που επιβουλεύονται τη ζωή και την ψυχική μας υγεία.
Ευχή
Η μεγάλη οικογένεια των “Γιατρών του Κόσμου” σας εύχεται μια καλή, ελπιδοφόρα και με επίκεντρο τον Άνθρωπο χρονιά! Σας ευχαριστούμε όλους που στέκεστε στο πλευρό μας! Εσείς μας δίνετε δύναμη, κουράγιο και έμπνευση για να συνεχίσουμε το έργο μας!
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ
ANASTASAKI ΑGATA
ΒΟΥΡΑΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΓΕΩΡΓΙΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΓΑΤΤΑΣ ΗΛΙΑΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗ ΒΟΥΛΑ
ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΛΑ ΤΕΡΕΖΑ
ΓΕΩΡΓΙΑΚΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΚΙΜΙΩΝΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
ΚΑΤΣΟΥΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΡΑΒΑΡΑΚΗ ΡΟΔΩ
ΚΟΡΡΕ ΦΡΑΝ
ΚΑΜΙΣΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ
ΚΑΛΥΜΝΙΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΛΑΘΟΥΡΑΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΛΕΔΑΚΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
ΛΗΜΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΕΥΓΕΝΙΑ
ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΜΠΙΚΟΥΒΑΡΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΜΠΕΜΠΛΙΔΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ
ΜΑΡΚΑΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΠΙΛΛΑΙ ΝΤΑΝΙΕΛΑ
ΣΠΗΛΙΟΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΣΤΡΑΤΙΝΑΚΗ ΚΙΚΗ
ΣΧΕΤΑΚΗ ΒΑΙΤΣΑ
ΤΟΡΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΤΡΙΛΥΡΑΚΗ ΣΟΦΙΑ
ΤΣΑΠΑΛΑΚΗ ΦΡΟΣΩ
ΛΕΚΑΚΗΣ ΕΥΘΥΜΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
AHDIDOU REDOUANE
ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΑΡΑΒΑΡΑΚΗ ΡΟΔΩ
ΧΑΜΟΥΡΙΚΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΤΣΟΥΛΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ
ΤΣΙΓΚΑΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΧΑΤΖΗΣΩΤΗΡΑΚΗ ΑΛΕΞΙΑ
ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΟΥ ΚΕΡΑΣΟΥΛΑ
ΧΑΛΑΚΑΤΕΒΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ ΙΟΥΛΙΑ
ΠΟΥΛΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ
ΚΛΩΘΑΚΗ ΡΕΝΑΤΑ
ΤΑΠΑΝΑΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΧΑΡΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ ΜΗΝΑΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
ΒΕΡΙΓΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ
ΓΡΗΓΟΡΑΚΗ ΚΕΡΣΤΙΝ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ
ΓΑΛΑΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ -//-
ΔΟΥΛΑΒΕΡΗ ΖΕΤΑ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ
ΔΡΑΚΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝ. ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΤΑΣΟΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ
ΖΕΡΒΟΣ ΙΩΣΗΦ ΩΡΛ
ΖΟΛΙΝΔΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΚΑΥΚΑΛΑ ΚΡΥΣΤΑΛΕΝΙΑ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ
ΚΑΤΑΚΗ ΑΙΜΙΛΙΑ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
ΚΟΥΜΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ
ΚΑΣΣΩΤΑΚΗ ΕΥΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
ΚΟΚΟΛΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΟΣ
ΛΟΥΠΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ΛΙΟΛΙΟΣ ΚΩΣ/ΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
ΜΑΝΙΜΑΝΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ
ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ ΜΑΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ
ΜΠΑΡΔΑΤΣΟΥ ΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ
ΜΑΡΑΚΑ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ
ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ
ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
ΣΟΛΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
SALEX ABOU SHANAB ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
ΥΦΑΝΤΗ ΒΑΣΩ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ ΕΥΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ
ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝ. ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
ΨΙΣΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ
ΧΑΛΑΚΑΤΕΒΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ΜΟΥΛΟΥΔΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
