» Κοινή παρέµβαση για το µέλλον της σχολικής µονάδας
Την ανάγκη στήριξης του Γυµνασίου – Λυκείου Σφακίων, µε στόχο να σταµατήσει η σχολική διαρροή από αυτό, τονίζουν οι αντιδήµαρχοι Βαρδής Γυπαράκης και Γιάννης Μπραουδάκης αλλά και η προϊσταµένη του 2/θ ∆.Σ. Ανώπολης, Βάσω Σταθοπούλου.
Σε κοινή γραπτή παρέµβασή τους µε τίλο ««Γυµνάσιο και Λύκειο Σφακίων – σφάγιον ή πεδίον δόξης λαµπρόν;» αναφέρονται σε προβλήµατα που αντιµετωπίζει η σχολική µονάδα, θέτοντας «σηµεία επείγουσας βελτίωσης».
Αναλυτικά αναφέρουν:
«Το Γυµνάσιο και το Λύκειο Σφακίων είναι ο µοναδικός δηµόσιος οργανισµός δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης για όλο τον ∆ήµο Σφακίων. Η κτηριακή υποδοµή είναι µεταγενέστερα χτισµένη, από τις ενέργειες του Γεωργίου Ξενουδάκη, µε ισόγειο και πρώτο όροφο, σε µία θέση από την οποία οι διδάσκοντες, οι διδασκόµενοι ή οι επισκέπτες, δύνανται να ατενίσουν τον ορίζοντα αναµειγνύοντας το ουράνιο µε το επίγειο.
Αισθανόµενοι οι έχοντες τρόπον τινά αυτή την ψυχοπνευµατική ευαισθησία, µπορούν να νιώσουν ότι λαµβάνουν “τα δώρα του Προµηθέα”, ήτοι την έντεχνον σοφία συν πυρί, την περί τον βίον σοφίαν, καθώς την τε έµπορον τέχνην του Ηφαίστου και την άλλη της Αθήνας.
Αφήνοντας όµως τα καλά σηµεία, ενός καλοπροαίρετού παρατηρητή, ερχόµαστε να αντιµετωπίσουµε αντικειµενικώς -ει δυνατό- τα σηµεία επείγουσας βελτίωσης, διότι παρατηρούνται τα εξής περίεργα και διασπαστικά γενόµενα στο εν λόγω σχολείο, αλλά και στην κοινωνία στην οποία ανήκει. Πρώτον και σοβαρό ζήτηµα, η µη σταθερότητα των διευθυντών, ώστε να αναπτύξουν το εκπαιδευτικό τους όραµα, αλλά και να το πραγµατώσουν. ∆εύτερον, οι καθηγητές παρά την υψηλότατη µοριοδότηση του σχολείου δεν εκδηλώνουν την επιθυµία τους για την παραµονή τους σ’ αυτό, πέραν του ενός διδακτικού έτους. Τρίτον, οι µαθητές φαίνονται ως ναυαγοί έχοντες τρικυµία εν κρανίω, είτε µένοντας άπραγοι, είτε πράττοντας έργα µε ασαφές περιεχόµενο.
Τέταρτον, οι γονείς από την άλλη πλευρά, ως µία από τις κορυφές του εκπαιδευτικού τριγώνου, άλλοι εν εξάλλω αιτούνται µίας βελτιστοποίησης εκπαιδευτικής, κάποιοι διατηρούν την ψυχραιµία τους και οι υπόλοιποι έχοντες τα µέσα παραγωγής µεταβαίνουν σε εσωτερική µετανάστευση είτε στα Χανιά είτε στο Ρέθυµνο, αφήνοντας τη θέση τους στο δικός τους σχολείο κενή. Τα µειονεκτήµατα όλων των άνω θεµάτων είναι εύληπτα, µε πάµπολλες κοινωνικοοικονοµικές προεκτάσεις.
∆εν είναι λίγοι εκείνοι, που λαµβάνοντας υπόψη τις παραπάνω περιγραφόµενες συνθήκες παρακµής, και µη διαθέτοντας σχέδια και όρεξη να συνδράµουν στην αντιστροφή της υφιστάµενης κατάστασης, υποκύπτουν σε εξωφρενικές απόψεις. Το “Αφήστε το να κλείσει” ή το “Ας γίνει επαγγελµατικό λύκειο να ξεµπερδεύουµε”, ηχεί σαν πολεµική ιαχή στα αυτιά των προοδευτικών Σφακιανών. Ως κοινωνία, οφείλουµε να παράγουµε πολίτες δηµοκρατικούς και ουσιαστικά ελεύθερους. Ανθρώπους που θα πραγµατώνουν τη ρήση του Καζαντζάκη “Nα αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ µονάχος µου θα σώσω τον κόσµο. Αν χαθεί, εγώ φταίω”, και να διαθέτουν την συνείδηση “πως το πρώτο που πρέπει να αλλάξεις για να αλλάξει ο κόσµος γύρω σου, είναι ο ίδιος σου εαυτός”. Τότε µόνο θα νιώσουµε να µας λούζει το φως της πρώτης ελπιδοφόρας αχτίδας, και αυτό µόνο µέσω µίας ακµάζουσας εκπαιδευτικής κοινότητας µε ευρύ και όχι εξειδικευµένο πεδίο γνώσης –το οποίο καθόλου δεν υποτιµούµε, ως συνειδητή όµως επιλογή- που µπορεί να επιτευχθεί.
Ως νέα δηµοτική αρχή έχουµε ενσκήψει σοβαρότατα στο παρόν θέµα µη συχνές επισκέψεις και διάθεση επίλυσης επί των ανακυπτουσών αντιθέσεων. Μάλιστα στο εγγύς µέλλον θα οργανώσουµε συγκεντρώσεις των µελών του σχολείου µε κύκλους οµιλιών τόσο από εµάς όσο και από τους άκρως εµπλεκόµενους. Να τονισθεί ιδιαιτέρως ότι προχωράµε µε σύνθηµά µας “όχι αντιπολίτευση στην παιδεία των Σφακίων”.
Ήρθε πια η ώρα, να πάψει η σχολική διαρροή από το Λύκειο των Σφακίων και να ξαναγίνει το σχολείο αυτό κοιτίδα πεπαιδευµένων νέων, µιας και οι πρόγονοι αυτών, δεν θα επέτρεπαν κάτι άλλο πέραν τούτου. Η πολιτική αρετή κατά τον Σωκράτη διδάσκεται, τούτου λεχθέντος ταπεινά- έφτασε ο Καιρός για δράση.