Ωρα ηθικής για την κοινωνία

Εχει αρχίσει για καλά ο προεκλογικός αγώνας για την ανάδειξη των αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μετά δε την ολοκλήρωση της επιλογής των υποψηφιοτήτων για την Ευρωβουλή θα κορυφωθούν οι δημοσιοποιήσεις με τα προγράμματά τους, που οι μεν ένθερμοι υποστηρικτές τους θα τα βλέπουν απ’ την καλή τους πλευρά, οι δεν αντίπαλοί τους από την κακή. Αυτό που προέχει είναι ο κάθε ψηφοφόρος να πληροφορηθεί σωστά για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα με τη συνείδησή του ήσυχη ότι επέλεξε τον άξιο.
Και τούτο συμβαίνει, όταν η ενημέρωση ακολουθεί τους κανόνες της ηθικής και δεν είναι αποτέλεσμα συμφερόντων, εκβιασμών ή συμφωνιών με σκοτεινές διαβουλεύσεις. Που για να λάβουν χώρα, χρειάζονται λεφτά, τα οποία εξασφαλίζει το κόμμα, με το ρίσκο ν’ ανοίξει ο δρόμος της διαφθοράς. Ομως και η κοινή γνώμη, δεν θα είναι η πρώτη της φορά, έχει και εκείνη μερίδιο στη διαφθορά, δεν είναι ανεύθυνη. Οσο να ψάξει κανείς, δεν θα βρει πουθενά υγιή κοινή γνώμη, που θα μπορούσε ν’ αντισταθεί στη διαφθορά, ν’ αρχίσει από τα άτομα και να καταλήξει στα κόμματα.
Ο ψηφοφόρος να μην έχει μολυνθεί από πρόσωπα των ψηφοδελτίων, που γεμίζουν το διαδίκτυο με απέραντες ψευδολογίες, ρουφιανιές και εμπάθειες για τους αντιπάλους τους, που σταυρώνουν τους κατόχους συσκευών κινητής τηλεφωνίας, όσων κατόρθωσαν να μάθουν τον αριθμό κλήσεως, με μηνύματα και προσκλήσεις πρωί, μεσημέρι, βράδυ και ενδιαμέσως που βρωμίζουν με αφίσες τοίχους, κολόνες, κάθε επιφάνεια οδοσήμων με αστείες φωτογραφίες, απροσδιορίστου ηλικίας κι ένα προσποιητό χαμόγελο, που προκαλεί αποστροφή, κάτω απ’ το οποίο φιγουράρουν γελοία συνθήματα.
Και οι επιτελείς των κομμάτων δεν βλέπουν ότι με αυτά και άλλα επηρεάζουν το αποτέλεσμα και έχουν αρνητικό αντίκτυπο για το κόμμα! Θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να προστατεύσουν την ηθική, να προλάβουν τα χειρότερα, αποκλείοντάς τους, μη παρέχοντας βασικά λειτουργικά έξοδα. Θα μου πείτε ότι θ’ άνοιγαν άλλες κάννουλες του διαπλεκόμενου χρήματος, οπότε τίποτα δεν θα άλλαζε. Οι θύρες παραβιάζονται, προκύπτει, ό,τι χειρότερο και οι όποιοι υπεύθυνοι για κάθε καταστροφή, οι ηττημένοι, να καλούνται ως σωτήρες.
Τα κόμματα, παρά του ότι θεωρείται ότι λειτουργούν σαν επιχειρήσεις, επιχορηγούνται από το κράτος και τα λεφτά είναι αρκετά για τα έξοδά τους. Οι βουλευτές χρυσοπληρώνονται, έχουν καταχρηστικά προνόμια και φοροαπαλλαγές και παρά ταύτα η συμπεριφορά τους είναι τέτοια, που μπορεί να χαρακτηρισθεί σπάταλη και επικίνδυνη. Οι ηγέτες τους πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η πολιτική δεν είναι κερδοφόρο επάγγελμα και καταφύγιο αποτυχημένων επαγγελματιών ή ανεπάγγελτων, σκοπός των οποίων είναι πώς θα κερδίσουν, αλλά λειτούργημα.
Και οι ίδιοι να μην πειραματίζονται πάνω στο κράτος, που το κατάντησαν αλλοπρόσαλλο και αντιφατικό απ’ τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς και τους υπαλλήλους μέχρι και τον τελευταίο κλητήρα.
Μπροστά στα παράλογα, που γίνονται σήμερα, το σύνθημα, που πρέπει να κυριαρχήσει στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και το Ευρωκοινοβούλιο είναι ένα. Εφόσον οι πολίτες, διαπιστώνουν, ότι οι προταθέντες υποψήφιοι είναι ανίδεο,ι καιροσκόποι, απ’ αυτούς, που αρπάζουν την ευκαιρία να προβληθούν, χωρίς να βλέπουν τον εξευτελισμό των πάντων γύρω τους, τότε να τους απαξιώσουν και να ψηφίσουν νέους ανθρώπους, που έχουν όρεξη να προσφέρουν για τα κοινά.