Ώρα λύσεων

Ελλοχεύει ο κίνδυνος εάν υπάρξει μια μεταρρυθμιστική κόπωση και αν κυριαρχήσουν πεσιμιστικά συναισθήματα τούτη την κρίσιμη ώρα για το μέλλον μας, η χώρα να υπνοβατεί από κάλπη σε κάλπη.
Σίγουρα οι μέρες που ζούμε είναι μία κρίσιμη καμπή για τη μετάβαση σε μία κανονικότητα που θα καθορίσει τις τύχες μας για την επόμενη πενταετία. Μετά τον τελευταίο χιόνια στην Αττική κορυφώνονται οι πολιτικές διεργασίες και ένα συγκρουσιακό τρίγωνο πολιτικών κομμάτων ανέκυψε στον πολιτικό ορίζοντα. Τι να έλεγε γι’ αυτό η αυτοαποκαλούμενη «σοσιαλδημοκρατία»;
Να έλεγε κάτι σοσιαλδημοκρατικό μήπως; Ή τι να έλεγαν τα «τσίγκινα σωβρακάκια»; Να τα φορέσουμε σαν μάσκες; Τα ευφυολογήματα δίνουν και παίρνουν. Μόνο που τα ευφυολογήματα δεν παράγουν πολιτική και δε δίνουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα. Η ελληνική κυβέρνηση βάζει μπροστά τον “επαγγελματισμό” της. Αντιδρά γρήγορα και με βάση τον δικό της αξιακό κώδικα. Τώρα η κυβέρνηση πρέπει να στρέψει το βλέμμα της στα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών. Οι υπόλοιποι… θα κοπιάσουν λίγο παραπάνω για να μοιάζουν με το πορτραίτο τους.