Το όραμα της Ελλάδας μετά από 200 χρόνια ελληνικού κράτους δεν μπορεί βέβαια να είναι η εδαφική επέκταση και το μεγαλείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Το 2023 είναι έτος τουρκικών εκλογών και ταυτόχρονα θα εορταστούν τα 100 χρόνια του Τουρκικού Κράτους.
Είναι εμφανές σε αναλυτές της Δύσης και της Ανατολής ότι ο Ερντογάν θέλει το 2023 να αντικαταστήσει στη συνείδηση των Τούρκων τον Κεμάλ Ατατούρκ. Θέλει να γίνει ο δεύτερος αναγεννητής του Τουρκικού Κράτους. Φαραωνικά έργα, παλάτια αυτοκρατορικού μεγαλείου, αμυντική βιομηχανία και τεράστιος στρατιωτικός εξοπλισμός, αναθεώρηση των υπαρχουσών συνθηκών για τα σύνορα και εθνικιστικός και θρησκευτικός φανατισμός, αποτελούν τα εργαλεία για μια νέα Οθωμανικού τύπου φαντασίωση παγκόσμιας επιβολής.
Ένα όραμα επιστροφής στην Οθωμανική αυτοκρατορία, είναι ένα άγονο όραμα επιστροφής, δεν είναι ένα όραμα για το μέλλον. Είναι ένα αυταρχικό και αναθεωρητικό σχέδιο που δεν σέβεται τις κατακτήσεις του Διεθνούς Δικαίου, των μεταπολεμικών Οργανισμών συνεργασίας και τους Διεθνείς μηχανισμούς συνεννόησης. Στην ουσία δεν σέβεται τα διδάγματα της ιστορίας των σύγχρονων μεγάλων πολέμων, αλλά και των μικρών πολέμων της περιοχής.
Θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε ότι οι Ιταλοί θα έβαζαν ως στόχο την αναβίωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας; Οι Γάλλοι την επιστροφή στις κατακτήσεις του Ναπολέοντα, οι Σουηδοί στην επιρροή της Σουηδικής αυτοκρατορίας του 17ου αιώνα ή οι Γερμανοί στην παράνοια του Χίτλερ; Όχι ασφαλώς.
Το εθνικιστικό ή θρησκευτικό εργαλείο της κινητοποίησης των λαών και η δίψα για εδάφη και εξουσία άφησαν πίσω τους νεκρούς και συντρίμμια. Η Ευρώπη έχει βιώσει πολύ καλά αυτή την πραγματικότητα.
Είναι, λοιπόν, μείζονος πολιτικής σημασίας για την ειρήνη και την ευημερία της ευρύτερης περιοχής, να γίνουν κατανοητοί οι κίνδυνοι που αναφύονται για όλο το δυτικό οικοδόμημα δικαίου, δημοκρατίας και οικονομίας.
Η ανοχή και ο δισταγμός στην αντιμετώπιση μιας επιθετικής πολιτικής εν τη γενέσει της, δημιουργεί πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες για το μέλλον.
Η Ελλάδα βρισκόμενη στο μάτι του κυκλώνα, κυρίως λόγω γεωγραφίας, οφείλει να αντιμετωπίσει ως εθνικό κράτος και ως μέλος της ΕΕ τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Η αλήθεια είναι ότι το κάνει με διπλωματικά σωστές κινήσεις σε όλους τους τομείς.
Το ζήτημα όμως αυτό, στο βαθμό που μπορεί να γίνει ανάγνωση του μέλλοντος, έχει βάθος και ίσως εξαιρετικά σκοτεινές στιγμές.
Έχει σημασία η αντιμετώπιση του σήμερα, η εξασφάλιση ειρηνικών διαδικασιών και έστω εύθραυστης διπλωματικής εκεχειρίας, αλλά έχει σημασία και η προετοιμασία για το μέλλον.
Το όραμα της Ελλάδας μετά από 200 χρόνια ελληνικού κράτους δεν μπορεί βέβαια να είναι η εδαφική επέκταση και το μεγαλείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου… Αλλά είναι αναγκαίο σε μία χώρα με τα δικά μας οικονομικά δημογραφικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά, να υπάρξει ένα συλλογικό όραμα.
Οι στόχοι του συνοψίζονται στην εθνική αποτροπή και ασφάλεια και στην δημιουργία παραγωγικού και αυτοδύναμου κράτους. Με απλά λόγια η Ελλάδα οφείλει να εξασφαλίσει ασφάλεια και ευημερία για όλους τους Έλληνες. Απλό, κοινότυπο και μεγαλειώδες!
Το κλειδί για τα παραπάνω είναι μια νέα μεγάλη Ιδέα, ένα όραμα πρωτοπορίας. Μία ιδέα που αποβλέπει την πολλαπλασιαστική ισχύ της γνώσης, της δημιουργίας και της καινοτομίας των Ελλήνων.
Η Ελλάδα για να χρησιμοποιήσει τους φυσικούς της πόρους, για να αναδιατάξει το παραγωγικό της μοντέλο, για να υποστηρίξει με ασφάλεια και αυτονομία τα σύνορα της, θα πρέπει να κατανοήσει και να εκμεταλλευτεί τα νέα δεδομένα του 21ου αιώνα.
Η πράσινη ανάπτυξη και ο ψηφιακός μετασχηματισμός, με την πρωτοφανή υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, δίνει την δυνατότητα στη χώρα να μεταρρυθμιστεί γρήγορα και ανατρεπτικά.
Κάνοντας κυριολεκτικά μια επανάσταση, ώστε να ενταχθούμε στην Δ΄ Βιομηχανική Επανάσταση, η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί στην αιχμή της πρωτοπορίας γινόμενη ταυτόχρονα Ισραήλ και Εσθονία.
Και αυτή η επανάσταση που στην εποχή μας λέγεται μεταρρύθμιση, αφορά από το χωράφι μέχρι το εργαστήριο του πανεπιστημίου, και από την μεσαία επιχείρηση μέχρι την στρατιωτική μονάδα.
Το 2021 θα πρέπει και για εμάς να γίνει αφετηρία ενός μεγάλου στόχου, μιας μεγάλης ιδέας που μας πείθει, μας ενώνει που μπορεί και πρέπει να υλοποιηθεί.
Όλοι οι λαοί έχουν ανάγκη από σύμβολα, τελετές, ιστορική αυτογνωσία κατανόηση της πορείας τους, αλλά αυτοί που προοδεύουν είναι αυτοί που κατανοούν τις προκλήσεις της κάθε εποχής και επενδύουν στα ανθρώπινα μυαλά.
Γιατί τελικά τα ανθρώπινα μυαλά είναι αυτά που παράγουν και «το βούτυρο» και «τα τανκς».
