“Oρατότης μηδέν” για Τραμπ

Υπάρχουν σήμερα σοβαροί ηγέτες;
Οσοι ασκούν θεσμικούς ρόλους διεθνώς έχουν συνείδηση της αποστολής τους; Μήπως υφίστανται για το “alter ego” τους να πρωταγωνιστούν για ασήμαντα, παρά για σοβαρά ζητήματα και να συγκρούονται όχι για ιδεολογικούς σκοπούς αλλά για ατομικά συμφέροντα κάνοντας χοντροκομένα λάθη;
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ, παραμένει ο πάμπλουτος εαυτός του και έχει σχέση με την πολιτική, “όσο ο Φάντης με το ρετσινόλαδο”. Ο Εμμ. Μακρόν αναπολεί τους Ναπολεόντειους χρόνους και σκοπεύει να γίνει ηγέτης στο Ευρωπαϊκό κατεστημένο. Ο Μπόρις Τζόνσον νοσταλγεί τη βικτωριανή μεγαλοπρέπεια, η Μέρκελ υποδαυλίζει τον μεγαλοϊδεατισμό να γίνει η Γερμανία το τιμόνι της Ευρώπης και ο Πούτιν βλέποντας αυτή την κατάσταση απλώνει τα δίχτυα του σχεδόν ανενόχλητος. Τέλος ο Ερντογάν ο διαμορφωτής της Νεοοθωμανικής αυτοκρατορίας ολισθαίνει προς αρνητικό αυταρχισμό.
Καθένας απ’ αυτούς ενεργεί για λογαριασμό του, νομίζει ότι δικαιωματικά του αναλογεί κάποιοι μερίδιο της εξουσίας και αδιαφορεί για τις παντοειδείς αμφισβητήσεις. Τα πρώτα 20 χρόνια του 21ου αιώνα ήσαν αρκετά, να καταλάβουμε ότι ζούμε σ’ ένα παραλογισμό και το χειρότερο ότι κατατάσσεται προπομπός αυτής της κατάστασης ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ως πρόεδρος των ΗΠΑ, θα έπρεπε να έδινε το παράδειγμα της καθαρής Αμερικανικής δημοκρατίας και να μην κινδυνεύει να κατηγορηθεί για κατάχρηση εξουσίας.
Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ διαθέτει την πλειοψηφία των Δημοκρατικών, έναντι των Ρεπουμπλικανών του Τραμπ να υπερψηφισθεί η κατηγορία εις βάρος του. Αυτή προέκυψε λόγω ενός τηλεφωνήματος με τον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελεύσκι να διεξαγάγει έρευνες εις βάρος του υιού του Τζο Μπάιντεν και του ιδίου που τυγχάνει να είναι υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα του 2020. Το προεκλογικό επιτελείο των Δημοκρατικών του Τζο Μπάιντεν ανέβασε video στο Twitter, που χαρακτηρίζει τον Τραμπ «ανειλικρινή, πλημμελώς ενημερωμένο, επικίνδυνα ακατάλληλο και ανίκανο για παγκόσμια ηγεσία».
Οι καταθέσεις στην Επιτροπή Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων για την παραπομπή του Τραμπ, με το ερώτημα της καθαίρεσης έγιναν μετά και από το εκ 300 σελίδων πόρισμα της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής, βάσει του οποίου τεκμηριωνόταν, ότι ο πρόεδρος έβαλε το προσωπικό του όφελος «πάνω από τα συμφέροντα των ΗΠΑ». Πρόκειται για περίπτωση αδικημάτων που προβλέπει το Σύνταγμα την καθαίρεση.
Οι Αμερικανοί σε τέτοιου είδους παρανομίες δεν αστειεύονται. Δεν είναι πρωτοφανές για τα ιστορικά των ΗΠΑ καταδίκη προέδρου τους και καθαίρεσή του. Πρώτη φορά έγινε το 1868 στον Δημοκρατικό Αντριου Τζόνσον, που αντικατέστησε τον δολοφονηθέντα Λίνκολν, διότι χωρίς την έγκριση του Κογκρέσσου αντικατέστησε τον πολιτικό υπουργό Πολέμου με έναν εν ενεργεία στρατιωτικό. Δεύτερος καθαιρεθής πρόεδρος ο Μπιλ Κλίντον το 1998 για την υπόθεση Λεβίνσκι. Τρίτος ο Ντόναλντ Τραμπ δεν φαίνεται ν’ αποφύγει τη δίκη παρά του ότι στον Λ. Οίκο οι υποστηρικτές του θέτουν διαδικαστικά ζητήματα και ενστάσεις, υποστηρίζοντας, ότι πρόκειται για “τσαπατσούλικη παραπομπή”. Μέχρι τώρα οι Ρεπουμπλικάνοι δεν έχουν καταφέρει, να υπερασπίσουν αποτελεσματικά τον πρόεδρό τους.
Η δημοκρατική νομοθέτης στο Κογκρέσο Νάνσι Πελόζι υποστήριξε μετά και τις καταθέσεις συνταγματολόγων, ότι ο Τραμπ «έχει τελέσει αδικήματα, που απαιτούν την παραπομπή του». Το αίτημα της καθαίρεσης τελευταία έχει αυξηθεί αισθητά και ο Τραμπ “πεισμώνει παιδιάστικα” ενώ οι υποτακτικοί τον αλωνίζουν επικίνδυνα.