Ωραία δέντρα στην πλατεία, γυμνοί κορμοί τυλιγμένοι με λαμπιόνια γιορτινά, καταμεσήμερο στη σειρά στέκουν με λαμπρό παράστημα και σιωπηλή θλίψη ακίνητα ως φύλακες της πόλης, προσπαθώντας να απελευθερωθούν από τη δέσμια φωταγωγία, γέρνοντας ελαφρά αγκαλιάζουν με τα λιγοστά κλαδιά τους τα υγρά παγκάκια για να ξαποστάσουν στο βραδινό σκοτάδι οι απόκληροι.
Ωραία δέντρα…
Μπράβο αγαπητέ Γιάννη, με τρεις σειρές λυρικού – κοινωνικού λόγου, φανέρωσες την αγάπη κι ευαισθησία σου στην όμορφη φύση που συχνά μάς καλεί να βυθιζόμαστε σ’ αυτήν, μήπως και γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι!!!… Με εκτίμηση και φιλική αγάπη Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ