Ονομάζομαι, όπως ονομάζομαι, και πωλούμαι…
Ζητώ να με εκποιήσετε “για να με βάλετε στο χρέος” κατά την προσφιλή έκφραση των αξιωματούχων.
Δεν αξίζω και τίποτα σπουδαία πράγματα, να μια οκά ρύζι, ένα κιλό φακές, για τα μαύρα μάτια της μόνο…
Αλλά όπως και να ’χει, αν με εκποιήσετε (στο πνεύμα των αγίων ημερών) θα τσοντάρω κατιτίς, στην υπέρλαμπρη συμφωνία του Ιουνίου για το χρέος, που όπως και να το κάνεις, πανηγυρίσαμε ως Σουλιώτες (σε εθνική νίκη), διότι έβαλε το χρέος μας σε τάξη· εντάξει;
Πωλούμαι όσο – όσο…
Να βγείτε στη γύρα, σε Δύση και Ανατολή, να βάλετε τελάληδες, να κάνετε τεμενάδες στα ξένα funds, ότι πωλείται ο άνθρωπος δίχως όνομα…
Πωλείται ο… Ανώνυμος, ο διπλανός, ο γείτονας, ο ξάδελφος και οι λοιποί συγγενείς.
Αυτό κι αν ήταν νίκη στο Eurogroup.
Ωραίοι ως Ελληνες
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε,όπως λέει και ο ποιητής “φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα”.Η εξουσιολαγνεία και η κουτοχοροπαραγωγή επέβαλαν ο λαός του οποίου τα ιμάτια (τα ιερά και τα όσια κατ΄ άλλους) βγήκαν για ξεπούλημα στο παζάρι να είναι στο σκοτάδι.Το αντίθετο θα ήταν ιδεατό.Κράτος με ενημερωμένους και συμμετέχοντες πολίτες είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφεύγονται καταστροφές παντός είδους….Με εκτίμηση