Ένα ασυνήθιστο οδοιπορικό στις ελατοπαραγωγούς περιοχές της, στα καζάνια και στα λιοτρίβια.
Χριστούγεννα δεν είναι μόνο η 25η Δεκεμβρίου, αλλά και ο μήνας που προηγείται των γιορτών. Δρόμοι φωτισμένοι, καφέ που σερβίρουν ζεστή σοκολάτα με υπόκρουση Σινάτρα, εμπορικά κέντρα με πολυελαίους και τεράστια ομοιώματα δώρων που κρέμονται από το ταβάνι σαν τσαμπιά από σταφύλι. Αυτή η πραγματικότητα –μιας πόλης που γιορτάζει περιμένοντας– είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Τι γίνεται όμως στην επαρχία; Πώς περνάει ο χρόνος στις περιοχές που προμηθεύουν τα αστικά κέντρα με χριστουγεννιάτικα δέντρα; Στα τέλη Νοεμβρίου επισκεφτήκαμε την ανατολική Χαλκιδική και βιώσαμε μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα. Γνωρίσαμε τους ανθρώπους που καλλιεργούν τα έλατα στο Νεοχώρι, είδαμε πώς βγαίνει το μακεδονίτικο τσίπουρο στα καζανέματα της Μεγάλης Παναγιάς και βουτήξαμε φρυγανισμένο ψωμί σε ένα θεϊκό ελαιόλαδο στα Πυργαδίκια. Διαβάστε περισσότερα στα Ταξίδια...
