Ωρες

Μέσα στις ώρες παλεύει ο Ελληνισμός.
Οι ώρες αλλάζουν, ξεμακραίνει το χάραμα. Πάντα θα βρισκόμαστε… μια ώρα πίσω από τον τελικό στόχο;
Μια αγωνία και μια απογοήτευση έχει πιάσει τους πολίτες.
Εχει μια πλαδαρότητα η συγκυρία, μια κουραστική επανάληψη που μοιάζει με τις τελευταίες ώρες της μεγάλης βροχής.
«Εχουμε βραχεί, έχουμε γίνει μούσκεμα, φοβόμαστε για τις καταστροφές, αλλά ελπίζουμε».
Δεν ξέρω για πόσο ακόμη έχουμε τη δύναμη να ελπίζουμε.
Το σίγουρο είναι ότι η χώρα είναι “δεμένη στα σχοινιά”.
Δεν προχωρά, δεν βηματίζει.
Αυτό το ομολογούν όλοι εκτός από τους κομματάνθρωπους.
Οι ώρες περνούν και αλλάζουν τη μια προς τα μπρος και μια προς τα πίσω.
Μέσα σε αυτή τη στιγμή ζει η χώρα.
Το βέβαιο είναι ότι δεν φαίνεται ν’ αλλάζει το παιχνίδι της στασιμότητας και των δολερών υποσχέσεων.