Το σύνολο του πολιτικού συστήματος δεν πρέπει να κάνει μια πολιτική στο κενό.
Θέλει καθαρές και σταθερές θέσεις, χωρίς στιγμιαίους τακτικισμούς.
Χθες, ένα τουρκικό εμπορικό πλοίο, εμβόλισε την ελληνική κανονιοφόρο “Αρματωλός”.
Ρωτώ απλά, πώς απαντούμε;
Είναι αυτό το γεγονός κλιμάκωση της έντασης ή ένας λάθος χειρισμός του Τούρκου καπετάνιου;
Ολοι περιμένουμε -με βαθύτατο αίσθημα ευθύνης- την ερμηνεία του γεγονότος από την εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας.
Πρέπει, επιτέλους, να μάθουμε τι συμβαίνει στα θαλάσσια σύνορά μας…
Από την άλλη -παράλληλα κινούνται οι πολιτικές ράγες- ο κ. Τσακαλώτος μαρτυρεί πλέον λόγο αληθείας.
Ολοι υποψιαζόμαστε ακροθιγώς τι θα συμβεί μετά τον Αύγουστο…
Δεν είναι τυχαίο, ότι επίσημα δεν έχει εκφραστεί ακόμη ο Γαλλογερμανικός άξονας.
Κοιτάξτε, λάδι στη φωτιά δεν θέλει να ρίχνει κανείς.
Τα γεγονότα είναι πια μια μικρή κινούμενη άμμος.
Εξελίσσονται διαρκώς.
Ασφαλής πρόβλεψη πέραν του επόμενου 24ωρου δεν μπορεί να γίνει.
Κάθε μας απόφαση, κάθε λόγο, πρέπει να τον σκεφτόμαστε δυο και τρεις φορές.
Η αλήθεια είναι πιο βολική από το ψέμα. Το ψέμα απαιτεί μνήμη, προσποίηση, “διπλωματία”.
Γνωρίζω ότι ο κ. Τσίπρας περιμένει να δει τι θα πάρει, και αναλόγως θα πράξει.
Τουλάχιστον στα εθνικά θέματα ας δώσουμε μια πειστική ερμηνεία…