Οργανωμένο ξεπούλημα

Τεράστιο το πρόβλημα, που έχουν θέσει εκβιαστικά οι τοκογλύφοι με το Ταμείο Ιδιωτικοποίησης Περιουσίας Δημοσίου (Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.). Είναι μεγάλο “βαρίδι” για τη διαπραγμάτευση και έχουν τεθεί σε εγρήγορση οι υπουργοί Οικονομίας κ. Σταθάκης και Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, πώς να το αντιμετωπίσουν. Βλέπεις ο στόχος που έχουν στον νου τους οι “θεσμικοί” είναι να αποφέρει αυτό το ταμείο έως 50 δισ. €.
Στη σύσκεψη της 12ης Ιουλίου απαιτήθηκε να περιληφθεί στα μέτρα το ύψος της προς εκποίηση δημόσιας περιουσίας και μάλιστα η έδρα του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. να μεταφερθεί από Λουξεμβούργο. Αποφεύχθηκε η μεταφορά της έδρας, όχι όμως η επιμονή των δανειστών να ξεπουληθούν τα ελληνικά “φιλέτα” και οι υποδομές του τόπου για ένα “μπιρ μπαρά”. Ηταν μια νέα ευκαιρία γι’ αυτούς να εκμεταλλευτούν τη δυσχερή θέση της χώρας για δύο λόγους. Να αγοράσουν πάμφθηνα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας για πάρτη τους και να εξοφλούνται συνάμα τα δανεικά, λαμβανομένου υπ’ όψιν, ότι οι εισπράξεις θα πηγαίνουν για τους πιστωτές.
Το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ., αφ’ ότου ιδρύθηκε, ήταν δεδομένο για την κοινή γνώμη ότι επρόκειτο για τη νομιμοποίηση της αρπαγής του εθνικού πλούτου, συμπεριλαμβανομένων και των πόρων απ’ την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε βάθος χρόνου. Η ιδέα ήταν εξ αρχής γερμανική έμπνευση κατά το προηγούμενο της “Τρόιχαντ” και είχε τεθεί ως προαπαιτούμενο για το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο το 2010 και το 2012, αλλά το σχέδιο δεν εφαρμόσθηκε.
Επανέρχεται τώρα να επαναληφθούν οι εκποιήσεις ως προαπαιτούμενα του πακέτου των 86 δισ. € της νέας “διάσωσης”, ενώ απαγορεύεται κάθε αναθεώρηση των όρων διαγωνισμών που έχουν ολοκληρωθεί!
Στο ερώτημα γιατί τόση επιμονή για το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. δίδεται και η απάντηση ότι ήταν σκοπός των Γερμανών να μας εξαγοράσουν ολοκληρωτικά. Το 1958 Καραμανλής και Αβέρωφ πήραν δάνειο 200 εκ. DM, με επιτόκιο 6% με αντάλλαγμα να μην διωχθούν Ναζί εγκληματίες. Την επομένη στείλαμε πίσω τον Μέρτεν. Δεν διεκδικήσαμε πολεμικές αποζημιώσεις μετά τη συμφωνία της Μόσχας “4+2” το 1990 επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη και ΥΠ.ΕΞ. Σαμαρά. Τα ανταλλάγματα άγνωστα. Εν συνεχεία είχαμε τη “ρηματική διακοίνωση” του Α. Παπανδρέου, που ζήτησε διαπραγματεύσεις για τις γερμανικές οφειλές. Παρασιωπήθηκε, γιατί ο κ. Σημίτης την έγραψε εκεί που έγραψε όλες τις παρακαταθήκες του ΠΑΣΟΚ. Εκτός τούτων παρενέβη και στον υπ. Δικαιοσύνης κ. Σταθόπουλο, μη επιτρέποντάς του να υπογράψει αμετάκλητη απόφαση του Α.Π. περί κατάσχεσης ακινήτων του γερμανικού κράτους για την αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου (Υπόθεση Σταμούλη).
Κάθε φορά που απαιτούσαμε την αποκατάσταση των αδικιών και πληρωμή αποζημιώσεων οι Γερμανοί κατάφερναν να μας εξαγοράζουν είτε με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις είτε με παροχές ευτελούς αξίας. Σύμμαχοι, φίλοι και εχθροί εκμεταλλεύονται το καλύτερο κομμάτι της οικουμένης, που χάρισε ο Θεός στους Ελληνες, που έμεινε ελληνικό χιλιάδες χρόνια. Αφομοιώσαμε τους κατακτητές και όχι αυτοί εμάς. Οι σύγχρονοι “Γκεμπελίσκοι” πείσμωσαν να κάνουν δικά τους όσα δεν μπορούμε, λόγω δουλικότητας των σύγχρονων πολιτικών, να συντηρήσουμε μόνοι μας, δρόμους, σιδηροδρόμους, λίμνες, θάλασσες, εναέριο χώρο, λιμάνια, τον ορυκτό πλούτο και τα αεροδρόμια (όχι του Δασκαλογιάννη μη μπλέξει η μειοδότρια “Fraport” με το Ε.Σ.Π.Α. και χαρά οι βουλευτές Χανιώτες, που κατάφεραν (!) να το εξαιρέσουν).
Η Ελλάδα απέναντι στη χαοτική Μ. Ανατολή αποτελεί παράγοντα σταθερότητας παρά τη μικρή της έκταση και το μέγεθος της οικονομικής κρίσης, που της δημιούργησαν. Οι σημερινοί κυβερνώντες οφείλουν να διαφυλάξουν κατ’ αρχήν την εθνική κυριαρχία και τις βασικές υποδομές, που αποτελούν γεωστρατηγικό στόχο, για πολλούς. Μπορεί να μην παράγουν οικονομικά οφέλη, αλλά συνιστούν εφαλτήριο για γεωπολιτικές εξελίξεις.